کلامیدیا یک عفونت شایع منتقله از تماس جنسی است. کلامیدیا و سوزاک می توانند موجب نشانه ها و علائم مشابه همانند ترشح از آلت تناسلی یا واژن و درد حین ادرار کردن شوند. با این حال، عفونت کلامیدیا معمولا موجب بروز علائم نمی گردد؛ علاوه بر این، این بیماری می تواند موجب عواقب جدی در بلند مدت در خانم هایی گردد که تحت درمان قرار نگرفته اند. خوشبختانه، کلامیدیا با درمان آنتی بیوتیکی مداوا می شود. عفونت کلامیدیا در اثر باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود که می تواند مجاری تناسلی خانم ها و آقایان را آلوده کند. عفونت از طریق تماس جنسی پرخطر منتقل می شود. یک مرد برای انتقال عفونت نیازی به انزال ندارد. امکان انتقال عفونت کلامیدیا از طریق تماس با اشیایی چون توالت فرنگی وجود ندارد. اگر فرد شریک جنسی جدیدی داشته باشد، بیش از یک شریک جنسی داشته و یا از قبل به کلامیدیا مبتلا بوده و با فرد مبتلایی که تحت درمان قرار نگرفته است تماس جنسی داشته باشد، احتمال ابتلا به کلامیدیا در او بیشتر می شود. تست کلامیدیا در مطب پزشک با نمونه برداری از ادرار یا به کمک یک سواب برای نمونه برداری از مایع واژن یا دهانه رحم در زنان و از مجرای ادرار در مردان و یا از رکتوم در زنان و مردان انجام می گیرد. نتایج این تست معمولا ظرف 24 ساعت مشخص می گردند. اگر فرد یا شریک جنسی او به عفونت مقاربتی همچون کلامیدیا مبتلا باشند، آن ها باید تست سایر عفونت ها همچون اچ آی وی، سوزاک، تریکومونیازیس و سیفلیس را نیز انجام دهند. سابقه واکسیناسیون فرد نیز مورد بررسی قرار می گیرد تا از این که تمام واکسن های توصیه شده را دریافت کرده است خصوصا آن هایی که برای پیشگیری از عفونت های مقاربتی تجویز می شوند (هپاتیت آ، هپاتیت ب و واکسن ویروس پاپیلومای انسانی) اطمینان حاصل گردد. امروزه تست STD multiplex PCR برای بررسی کلامیدیا به همراه بیماری مقاربتی دیگر، در دسترس می باشد.
علائم عفونت کلامیدیا
عفونت کلامیدیا می تواند موجب علائم خفیف تا شدید شود. با این حال، بیشتر افراد هیچ علامتی را ظاهر نمی سازند؛ این بدین معنی است که امکان انتقال عفونت بدون آگاهی از بیماری وجود دارد.
- زنان. در حدود 90 درصد از خانم های مبتلا علائمی را ظاهر نمی کنند. در آن هایی که علائم کلامیدیا را ظاهر می سازند، علائم شامل ترشح واژینال، خونریزی غیر طبیعی واژن، درد شکمی، درد حین تماس جنسی و سوزش یا درد حین ادرار کردن هستند.
- مردان. حدود 70 درصد از آقایان مبتلا به کلامیدیا علائمی را ظاهر نمی کنند. شایع ترین علائم کلامیدیا در مردان عبارتند از سوزش یا درد حین ادرار کردن، ترشح از آلت تناسلی، درد یا حساسیت به درد در بیضه ها و تورم کیسه بیضه. در مواردی ممکن است عفونت کلامیدیا ناحیه رکتوم یا مقعد را درگیر کند.
- اختلالات مرتبط. در مواردی بیماران مبتلا به کلامیدیا دچار نوعی از آرتریت به نام آرتریت فعال می شوند؛ این بیماری می تواند موجب بروز مجموعه ای از علائم نامرتبط همانند درد مفصلی و یوئیت (التهاب بخش داخلی چشم) گردد. کلامیدیا همچنین سبب التهاب ملتحمه می شود؛ این التهاب در اثر قرارگیری در معرض ترشحات ناحیه تناسلی همانند منی یا ترشحات واژن فرد آلوده به عفونت ایجاد می گردد. (تراخم)
عواقب عفونت کلامیدیا
عفونت کلامیدیا در خانم ها می تواند موجب بروز یک عفونت خطرناک به نام بیماری التهابی لگن گردد. اگر کلامیدیا تحت درمان قرار نگیرد، حدود 30 درصد از خانم ها به این بیماری دچار می شوند. بیماری التهابی لگن سبب بروز اسکار در لوله های فالوپ شده که ناباروری را به دنبال دارد و خطر بروز بارداری اکتوپیک (بارداری که به جای رحم در لوله های فالوپ شکل می گیرد) یا درد مزمن لگن را افزایش می دهد. اگر فرد به کلامیدیا مبتلا باشد و باردار شده یا قصد بارداری داشته باشد، باید هر چه سریع تر تحت آزمایش و درمان قرار گیرد. عدم درمان عفونت کلامیدیا می تواند سبب مشکلات جدی در بارداری همانند سقط جنین و زایمان زودرس گردد. همچنین احتمال انتقال عفونت به نوزاد حین زایمان وجود دارد؛ این مورد اغلب موجب التهاب ملتحمه (قرمزی و تورم چشم ها که اغلب با آبریزش همراه است) می گردد که به چشم های نوزاد آسیب رسانده و در طول زمان بینایی او را تحت تاثیر قرار می دهد. نوزادانی که به عفونت کلامیدیا آلوده شده اند همچنین دچار پنومونی (عفونت ریوی که موجب سرفه و مشکلات تنفسی می گردد) می شوند.
