دروانا:

سیفلیس نوعی عفونت مقاربتی می باشد که در صورت عدم درمان احتمال بروز مشکلات جدی را به دنبال خواهد داشت. عامل بیماری سیفلیس باکتری به نام Treponema pallidum می باشد. بیماری سیفلیس به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می گردد. ممکن است فرد مبتلا به سیفلیس علائم بالینی نداشته باشد و در این زمان بدون آنکه از عفونت خود آگاهی داشته باشد این بیماری را منتقل کند. عفونت سیفلیس از طریق نزدیکی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می گردد. استفاده از کاندوم شانس انتقال عفونت سیفلیس را کاهش می دهد اما آن را از بین نمی برد. علاوه بر این تماس با زخم های فرد مبتلا به سیفلیس نیز می تواند در انتقال عفونت سیفلیس موثر باشد. همچنین باید توجه داشته باشید که تزریق خون و یا استفاده از سوزن مشترک نیز می تواند در انتقال سیفلیس موثر باشد. در دوران بارداری نیز مادر آلوده به سیفلیس می تواند عفونت را به جنین منتقل کند که در این صورت نوزاد بعد از تولد به سیفلیس مادرزادی مبتلا خواهد بود. به خاطر داشته باشید عفونت سیفلیس نمی تواند از طریق تماس با اشیایی مانند صندلی توالت و یا ظروف مشترک منتقل گردد.

علائم سیفلیس

علائم سیفلیس به دشواری شناخته می شود و در برخی موارد نیز علائم سیفلیس اصلا وجود ندارند. علائم سیفلیس را باید در چند مرحله مورد بررسی قرار داد. علائم سیفلیس در فاز اول و دوم، علائم سیفلیس در فاز نهان و علائم سیفلیس در مرحله نهایی. در فاز اول و دوم شاهد علائم سیفلیس هستیم اما در فاز نهان علائمی وجود ندارد. علائم سیفلیس در فاز اول عبارت است از:

• علائم سیفلیس: در این مرحله ممکن است یک یا چند زخم در محل ورود عفونت ظاهر شود. این زخم ها معمولا بی درد هستند و بین 2 هفته تا 3 ماه بعد از ورود سیفلیس از بین می روند اما ممکن است این بازه زمانی کوتاه تر یا طولانی تر نیز باشد. این زخم ها ممکن است در هرجایی از بدن ظاهر گردند. ممکن است زخم های سیفلیس در ولو، واژن، مجرای ادرار، لب های واژن، کلیتوریس یا دهانه رحم همچنین روی آلت تناسلی مردانه، اطراف مقعد و یا پوست ختنه گاه نیز رویت شود. در موارد نادر ممکن است زخم های سیفلیس در اطراف دهان، لب ها، انگشتان یا لوزه ها نیز دیده شود. زخم هایی که در مراحل اولیه از علائم سیفلیس محسوب می شود بسیار عفونی می باشند و بهبود آن ها حداقل 2 تا 6 هفته زمان می برد. در طول این بازه زمانی اگر سیفلیس درمان نشود احتمال انتشار زخم ها به سایر بخش های بدن نیز وجود دارد.

علائم سیفلیس در فاز دوم عبارت است از:

• علائم سیفلیس: اگر سیفلیس درمان نشود بیماری وارد فاز دوم می گردد. فاز دوم بیماری 4 تا 10 هفته بعد از ظاهر شدن زخم های اولیه ایجاد می شود. در این مرحله نیز سیفلیس بسیار عفونی می باشد و احتمال انتقال آن وجود دارد. راش های بی درد که اغلب خارشی به همراه ندارند و می توانند در سرتاسر بدن ایجاد شوند اما اغلب در کف دست ها و پاها مشخص می گردند از علائم سیفلیس در این مرحله می باشد. توده های مسطح در ولو یا اطراف مقعد که اغلب ممکن است با زگیل های تناسلی اشتباه گرفته شود از دیگر علائم سیفلیس در این مرحله می باشد. علائم شبیه به آنفلوآنزا مانند خستگی، از دست رفتن اشتها و تورم غدد از دیگر علائم سیفلیس در فاز ثانویه خواهد بود. ممکن است ضایعات سفیدی روی زبان، گونه ها یا سقف دهان دیده شود که این مورد نیز از علائم سیفلیس می باشد. ریزش مو سکه ای نیز از دیگر علائم سیفلیس در این مرحله است.

اگر سیفلیس در این مرحله نیز درمان نشود وارد فاز نهان خواهد شد که در این مرحله علائم سیفلیس دیگر وجود ندارد. در این شرایط تشخیص سیفلیس تنها با استفاده از آزمایش خون انجام می شود. افراد مبتلا به سیفلیس در فاز نهان همچنان به این عفونت آلوده هستند و فقط علائم بالینی ندارند. اگر سیفلیس همچنان درمان نشود، بعد از سال ها شاهد علائمی شدید مانند آسیب مغزی، قلبی و تحلیل استخوان ها خواهیم بود.