درباره واریس
واریس بیماری شایعی بوده و علاوه بر ایجاد ظاهر ناپسند و یا درد در بعضی موارد خطراتی نیز برای بدن دارد.
در حالت طبیعی خون وریدی از پایین به بالا به سوی قلب بر می گردد و دریچه های داخل وریدی مانع برگشتن خون به پایین می شود.
واریس رگ ها در اثر ازبین رفتن کارایی دریچه های داخل وریدی ایجاد می شود و رگ به خوبی قادر به برگرداندن خون به بالا نبوده لذا در حالت ایستاده رگ های بزرگ با پیچ و خم در زیر پوست ساق و ران پا مشاهده می شود که به مرور با تورم پاها، تغییر رنگ پوست مچ پا به رنگ قهوه ای و در مراحل پیشرفته با زخم مچ پا همراه می گردد. به علاوه می تواند منجر به خطر لخته شدن خون و آمبولی گردد.
واریس مویرگی نیز در اثر شکستگی مویرگ های زیر پوستی که بیشتر جنبه ارثی دارد در زیر پوست ظاهر بدشکل به نام نمای عنکبوتی ایجاد می کنند که معمولا بی ضرر هستند و بیش 40 درصد زنان در طول عمر خود به آن دچار می شوند.
علل واریس
سابقه خانوادگی مهمترین عامل می باشد.
جنسیت : در زنان بیش از مردان مشاهده می شود.
سن : با افزایش سن احتمال واریس بیشتر می شود.
وزن : افراد با اضافه وزن نسبت به افراد لاغر با احتمال بیشتری دچار واریس می شوند.
ایستادن طولانی مدت، یبوست، بارداری و در موارد نادری نیز تومورها عامل واریس بوده اند.
پیشگیری
- عدم استفاده از لباس های تنگ
- از نشستن یا ایستادن طولانی مدت پرهیز شود. در طی سفرهای طولانی حتما با فاصله های زمانی کوتاه از جا برخاسته و قدم بزنید.
- کاهش وزن و ورزش مستمر روزانه
- استفاده از جوراب واریس در دوران بارداری و نیز در کسانی که سابقه فامیلی واریس دارند. جوراب واریس لازم است صبح قبل از برخاستن از بستر پوشیده شود و در تمام طول روز به پا باشد و قبل از رفتن به بستر درآورده شود.
روش های درمانی
- عمل جراحی که نیاز به بستری و بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی دارد و با برش جراحی رگ واریسی از اندام خارج می شود.
- لیزر یا رادیوفرکوئنسی داخل عروقی که از روش های نوین درمان واریس می باشد و با کمک سونوگرافی فیبرلیزر یا RF وارد رگ بزرگ واریسی شده و پس از درمان رگ به تدریج بسته می شود.
- فلبکتومی در موارد خاصی انجام می شود.
- اسکلروتراپی که جهت رگ های واریسی باریک و عنکبوتی کاربرد دارد و گاهی لازم است تحت هدایت سونوگرافی انجام شود.
