علائم و درمان ندول تیروئید
اصطلاح ندول تیروئید به توده غیرطبیعی از سلول های تیروئید گفته می شود که برآمدگی را در داخل غده تیروئید ایجاد می کند. با این که بیشتر ندول های تیروئید خوش خیم بوده و سرطانی نیستند، درصد کمی از این توده ها دارای سلول های سرطانی هستند. به منظور تشخیص و درمان سرطان تیروئید در مراحل اولیه، بیشتر ندول های تیروئید باید تحت ارزیابی قرار گیرند. غده تیروئید یک غده درون ریز پروانه ای شکل است که به طور طبیعی در جلو و پایین گردن قرار گرفته است. کار این غده تولید هورمون های تیروئیدی است که به داخل جریان خون ترشح شده و به بافت های بدن حمل می گردد. هورمون های تیروئیدی بدن را در تولید انرژی یاری می کنند، دمای بدن را حفظ کرده و به حفظ عملکرد مغز، قلب، ماهیچه ها و سایر اندام ها کمک می کنند.
علائم ندول تیروئید
بیشتر ندول های تیروئید علائمی ندارند. این ندول ها اغلب به طور اتفاقی در معاینه فیزیکی روتین یا تست های تصویربرداری همانند سی ای اسکن یا سونوگرافی گردن که به دلایل دیگر انجام می گیرند، تشخیص داده می شوند. گاها بیماران خود با مشاهده یک برآمدگی هنگامی که به آینه نگاه می کنند، بستن دکمه یقه یا گردنبند ندول تیروئید را تشخیص می دهند. نتایج غیر عادی در تست های عملکرد تیروئید نیز گاها نشان دهنده وجود ندول تیروئید هستند. این ندول ها مقدار زیادی هورمون تیروئید تولید می کنند که موجب هایپرتیروئیدیسم می گردد.
با این حال، بیشتر ندول های تیروئیدی شامل ندول های سرطانی غیرفعال هستند؛ بدین معنی که با وجود آن ها، نتایج تست هایی چون هورمون تحریک کننده تیروئید نرمال است. در موارد نادر، بیماران مبتلا به ندول تیروئید دچار درد گردن، فک یا گوش می شوند. اگر توده به اندازه ای بزرگ باشد که به نای یا مری فشار وارد کند، موجب مشکل در تنفس و بلع شده یا عاملی برای خارش گلو است. اگر ندول به عصبی که تارهای صوتی را کنترل می کند حمله کند، خشونت صدا نیز رخ می دهد اما این وضعیت اغلب در سرطان تیروئید ایجاد می شود. برخی نکات مهم در مورد ندول های تیروئید عبارتند از:
- ندول های تیروئید عموما موجب بروز علائم نمی گردند.
- تست های تیروئید در بیشتر موارد نرمال هستند حتی زمانی که ندول سرطانی است.
- بهترین راه برای تشخیص ندول تیروئید معاینه گردن توسط پزشک است.
علل ندول تیروئید
علل ندول تیروئید به طور دقیق مشخص نیستند اما این توده ها بسیار شایع هستند. در سن 60 سالگی، حدود نیمی از افراد ندول تیروئیدی دارند که از طریق معاینه یا عکس برداری شناسایی می شود. خوشبختانه، بیش از 90 درصد از این ندول ها خوش خیم هستند. تیروئیدیت هاشیموتو که علت شایع هیپوتیروئیدیسم محسوب می شود موجب افزایش خطر ابتلا به ندول تیروئید می گردد. کمبود ید که شیوع چندانی ندارد نیز علت ندول تیروئید در نظر گرفته می شود.
درمان ندول تیروئید
بعد از این که ندول تیروئید به کمک سونوگرافی، بیوپسی آسپیراسیون سوزن نازک، اسکن هسته ای تیروئید یا روش های تشخیصی مولکولی تشخیص داده شد، پزشک روشی برای درمان آن انتخاب می کند. تمام ندول های تیروئیدی که سلول های سرطانی در آن شناسایی می شوند یا آن هایی که بسیار مشکوک به سرطان هستند، باید به کمک جراحی و توسط جراح باتجربه برداشته شوند. بیشتر سرطان های تیروئید قابل درمان بوده و در موارد نادر موجب مشکلات مهلک می گردند. در ندول های تیروئیدی که خوش خیم بوده یا اندازه آن ها برای نمونه برداری کوچک است، پزشک هر شش تا دوازده ماه یک بار به کمک سونوگرافی و معاینه فیزیکی آن ها را تحت نظر دارد. اگر ندول خوش خیم به رشد خود ادامه دهد یا علائم نگران کننده ای در سونوگرافی ظاهر سازد، پزشک انجام جراحی را برای برداشتن آن توصیه می کند.
