دیس هیدروز علائم، علل، تشخیص و درمان

دیس هیدروز چیست؟ دیس هیدروز یا دیس هیدروزیس که با عنوان اگزمای دیس هیدروتیک یا پومفولیکس شناخته می شود نوعی شرایط پوستی می باشد که در آن تاول های بسیار کوچک و پر از مایع بر روی کف دست ها (تاول های ریز کف دست) یا اطراف انگشتان ظاهر می شود. کف پا نیز می تواند تحت تاثیر بیماری دیس هیدروز قرار بگیرد.

تاول هایی که در دیس هیدروز اتفاق می افتد معمولا سه هفته به طول می انجامد و سبب خارش شدید می شود. وقتی که تاول های دیس هیدروز خشک می شود ظاهر پوست ناهموار می گردد. تاول ها معمولا قبل از آن که پوست بهبود بیابد دوباره عود می کنند.

درمان دارویی دیس هیدروز اغلب شامل کرم ها یا پمادهایی می باشد که بر نواحی از پوست که درگیر بیماری دیس هیدروز شده اند، مالیده می شود. در موارد شدید پزشک استفاده از قرص های کورتیکواستروئید مانند پردنیزون یا فرم های تزریقی آن را پیشنهاد می کند.

علائم بیماری دیس هیدروز

تاول های دیس هیدروز اغلب در اطراف انگشتان و کف دست اتفاق می افتد. برخی اوقات کف پاها نیز می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. تاول ها معمولا کوچک هستند (معمولا به اندازه عرض یک مداد استاندارد) و به صورت گروهی یا خوشه ای ظاهر می شوند و شبیه به تاپیوکا می باشند.

در موارد شدید تاول های کوچک می توانند به تاول های بزرگ تر تبدیل شوند. پوستی که دچار دیس هیدروز شده است می تواند بسیار دردناک بوده و با خارش زیاد همراه باشد. حدود سه هفته بعد که تاول ها خشک می شوند، پوست معمولا قرمز و حساس شود.

بیماری دیس هیدروز معمولا ماه ها یا سال ها به طور مرتب عود می کند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر دچار راش روی دست یا پاهای خود شدید که خود به خود برطرف نشد باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

علت ایجاد بیماری دیس هیدروز

علت ایجاد دیس هیدروز شناخته شده نیست. دیس هیدروز می تواند با اختلالات پوستی مانند آتوپیک درماتیت مشابه باشد هم چنین با شرایط آلرژیک مانند تب یونجه نیز اشتباه گرفته می شود. شدت بیماری می تواند در افراد مبتلا به آلرژی های بینی به صورت فصلی بیشتر باشد.

فاکتورهای خطر در بیماری دیس هیدروز

فاکتورهای خطر برای دیس هیدروز عبارت است از:

استرس: دیس هیدروز معمولا در بازه هایی اتفاق می افتد که فرد دچار استرس عاطفی یا فیزیکی می باشد.
قرار گرفتن در معرض برخی فلزات: فلزاتی مانند کبالت و نیکل که معمولا در صنایع از آن استفاده می شود می تواند سبب بروز دیس هیدروز شود.
پوست های حساس: افرادی که بعد از تماس با برخی محرک ها دچار راش می شوند بیشتر در خطر تجربه دیس هیدروز قرار دارند.
اگزمای اتوپیک: برخی افراد مبتلا به اگزمای آتوپیک می توانند به بیماری دیس هیدروز یا اگزمای دیس هیدروتیک دچار شوند.

عوارض ناشی از بیماری دیس هیدروز

اغلب افراد مبتلا به دیس هیدروز دچار خارش های شدید می شوند. برخی دیگر دچار درد همراه با خارش هستند؛ به نحوی که نمی توانند به راحتی از دست ها یا پاهایشان استفاده کنند. خاراندن شدید می تواند ریسک عفونت باکتریایی را در پوست بیمار مبتلا به بیماری دیس هیدروز افزایش دهد.

تشخیص بیماری دیس هیدروز

در اغلب موارد پزشک می تواند دیس هیدروز را با توجه معاینه فیزیکی تشخیص دهد. هیچ تست آزمایشگاهی برای تایید تشخیص بیماری دیس هیدروز وجود ندارد اما پزشک می تواند انجام برخی آزمایش ها را برای کنار گذاشتن احتمال سایر مشکلات پوستی پیشنهاد دهد؛ مشکلات پوستی که علائمی مشابه با دیس هیدروز دارند.

برای مثال، خراش دادن پوست می تواند برای تست برخی انواع قارچ هایی استفاده شود که سبب ایجاد مشکلاتی مانند پای ورزشکار می شود. آلرژی های پوستی و حساسیت ها می تواند با استفاده از پچ هایی که روی پوست قرار داده می شود و حاوی ترکیبات مختلفی می باشد تشخیص داده شود.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

احتمالا ابتدا به پزشک خانواده مراجعه خواهید کرد. پزشک خانواده شما را به متخصص پوست ارجاع می دهد. در ادامه اطلاعاتی وجود دارد که شما را برای ملاقات با پزشک آماده می کند.

قبل از ملاقات با پزشک لیستی از پاسخ های احتمالی به پرسش های زیر را تهیه کنید:

آیا این مشکل را در گذشته داشته اید؟
آیا به برخی موارد مانند چسب، پلاستیک، اسانس یا نیکل آلرژی دارید؟
آیا اخیرا میزان استرس شما بر شرایط تاثیر داشته است؟
چه داروها و مکمل هایی را به طور مرتب استفاده می کنید؟
آیا در معرض برخی فلزات یا ترکیبات شیمیایی در محیط کار یا در خانه قرار دارید؟

چه انتظاراتی باید از پزشک داشته باشیم:

پزشک نیز احتمالا سوالاتی را از شما خواهد پرسید:

چه زمانی برای اولین بار این علائم را تجربه کردید؟
آیا علائم شما موقتی است یا دائمی؟
شدت علائم شما چقدر است؟
چه چیزی علائم شما را بهتر می کند؟
چه چیزی علائم شما را بدتر می کند؟
آیا در محیط کار یا خانه در معرض فلزات یا ترکیبات شیمیایی قرار دارید؟

درمان دیس هیدروز

بسته به شدت علائم پوستی انتخاب های درمانی عبارت است از:

کورتیکواستروئید: کرم ها و پمادهای حاوی کورتیکواستروئیدهای قوی به عنوان درمان دارویی دیس هیدروز می تواند در محو کردن تاول ها بسیار موثر واقع شوند. پیچیدن نواحی تحت درمان با استفاده از پوشش پلاستیکی می تواند به جذب کمک کند. بعد استفاده از کورتیکواستروئیدها استفاده از کمپرس های مرطوب کننده می تواند جذب دارو را تقویت کند.

در موارد شدید پزشک کورتیکواستروئید های خوراکی مانند پردنیزون را نسخه می کند. استفاده از استروئیدها به مدت طولانی می تواند عوارض جانبی شدیدی را در پی داشته باشد.

فوتوتراپی: اگر سایر انتخاب های درمانی برای دیس هیدروز موثر واقع نشود، پزشک نوع خاصی از نور درمانی را توصیه می کند که در آن از نور فرابنفش همراه با داروهایی استفاده می شود که پوست را برای پذیرش بهتر دارو آماده می کند.
پمادهای مهار کننده سیستم ایمنی: داروهایی مانند تاکلرولیموس و پیکرولیموس می تواند در درمان دیس هیدروز در افرادی مفید باشد که می خواهند به مقدار کمتری از استروئیدها استفاده کنند. افزایش ریسک عفونت پوستی از جمله تاثیر جانبی این داروها می باشد.
تزریق توکسین بوتولینوم: برخی پزشکان تزریق توکسین بوتواینوم را در موارد شدید بیماری دیس هیدروز توصیه می کنند.

درمان های خانگی دیس هیدروز

درمان های خانگی برای دیس هیدروز عبارت است از:

استفاده از کمپرس ها: کمپرس های مرطوب و خنک می تواند به کاهش خارش ناشی از دیس هیدروز کمک کند.
استفاده از داروهای ضد خارش: داروهای آنتی هیستامین مانند دیفن هیدرامین یا لوراتادین می تواند به تخفیف خارش کمک کند.
استفاده از witch hazel: می توانید نواحی تحت درمان را با witch hazel بپوشانید؛ زیرا روند بهبود دیس هیدروز را تسریع می کند.

پیشگیری از بیماری دیس هیدروز

از آن جایی که علت دیس هیدروز معمولا ناشناخته است راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. شما می توانید با مدیریت استرس و اجتناب از قرار گرفتن در معرض نمک های فلزی مانند کبالت و نیکل از بروز دیس هیدروز جلوگیری کنید.

مراقبت های مناسب پوستی می تواند به پیشگیری از دیس هیدروز کمک کند. این موارد عبارتند از:

استفاده از پاک کننده های ملایم و استفاده از آب ولرم به منظور شستن دست ها و خشک کردن آن ها
مرطوب کردن مرتب
استفاده از دستکش

منبع: وبسایت http://www.mayoclinic.org