تعریف:

تغییرات خودمحدود وضعیت عاطفی که در اوایل دوران پس از زایمان اتفاق می افتد.

اتیولوژی:

نامشخص است. زمینه هورمونی دارد (کاهش در سطوح پروژسترون، استروژن و سدیم پس از زایمان)، واکنش طبیعی نسبت به حادثه تولد فرزند.

ریسک فاکتورها:

• سندرم پیش قاعدگی
• مشکلات اجتماعی و خانوادگی

غم پس از زایمان طول کشیده:

• تب پس از زایمان
• آنمی
• خواب ناکافی
• تاخیر در ترمیم اسکار اپی زیوتومی و یا سزارین
• تاخیر در آغاز شیردهی

اپیدمیولوژی:

در 50 تا 70 درصد از زنان دیده می شود.

شرح حال:

شروع این اختلال اغلب 3 تا 5 روز پس از زایمان است. مشکلات عاطفی، گریه بدون علت، ناراحتی، تحریک پذیری، اختلالات خواب، از دست دادن قدرت تمرکز، سردرد، احساس ضعف و آسیب پذیری، احساس ناتوانی و ترس از رو به رو شدن با نوزاد.

معاینه بالینی:

هیچ علامت فیزیکی خاصی یافت نمی شود.

پاتولوژی:

پاتولوژی مشخص و شناخته شده ای وجود ندارد.

ارزیابی ها:

انجام هیچ ارزیابی و آزمایش خاصی مورد نیاز نیست.

درمان:

قبل از زایمان: آموزش درباره غم مادری بعد از زایمان موثر است.

پس از زایمان: اطمینان بخشی، گروه های حمایت کننده.

عوارض:

افسردگی پس از زایمان (در صورتی که مدت این اختلال بیش از 2 هفته طول بکشد، شانس افسردگی پس از زایمان بالا می رود)، سایکوز.

پیش آگهی:

خوب است. این اختلال خودمحدود است (اغلب کمتر از 1 هفته طول می کشد و ممکن است برای مدت یک ماه ادامه یابد، ممکن است بیش از یک اپیزود تکرار شود).