تعریف:

درد مزمن و طول کشیده‌ء لگن، که نمی توان علت خاص ارگانیک برای آن یافت.

اتیولوژی:

نامشخص است، اما برخی ریسک فاکتور‌ها، در قسمت زیر توضیح داده شده‌اند.

ریسک فاکتور‌ها:

• افسردگی
• سابقه قبلی بیماری لگن
• سابقه خانوادگی مثبت بیماری لگن
• اختلالات جنسی

اپیدمیولوژی:

برآورده شده که این اختلال، در حدود 5 تا 10 درصد از موارد مراجعه به متخصصین زنان و زایمان را تشکیل می دهد.

شرح حال:

درد طول کشیده‌ء لگنی (به مدت بیش از 6 ماه)، که در هنگام ایستادن، راه رفتن و سیکل قاعدگی تشدید می یابد، دیس منوره، دیس‌پارونی عمقی، اختلالات روانی- عاطفی (که احتمالا سبب تشدید درد می شوند).

معاینه بالینی:

در اغلب موارد، یافته غیر طبیعی در معاینه شکم و یا لگن یافت نمی شود، سرویسک به رنگ آبی به نظر می رسد (به دلیل احتقان).علل جراحی و یا اسکار‌هایی که ناشی از اعمال جراحی قبلی هستند، می تواننددر ایجاد این اختلال نقش داشته باشند، واریکوزیته، ممکن است دیده شود.

پاتولوژی:

عروق لگنی احتقان یافته را در برخی بیماران به کمک سونوگرافی لگنی و یا التراسونوگرافی می توان مشاهده کرد، که نشان‌دهنده‌ء اختلال در جریان خون طبیعی، در پاسخ به محرک‌های خاص بوده و منجر به ایجاد احساس ناراحتی خواهند شد.

ارزیابی‌ها:

وجود بارداری را رد کنید، نمونه‌ء وسط ادرار صبحگاهی (برای رد عفونت‌های ادراری)، اولتراسونوگرافی، لاپاراسکوپی.

درمان:

در صورتی که پاتولوژی مشخص را نتوان پیدا کرد: اطمینان بخشی، مداخلات روانپزشکی، تجویز دارو‌های ضد افسردگی در صورت لزوم، آگونیست‌های GnRH، مدروکسی پروژسترون استات (جریان خون لگن را کاهش می دهد)، NSAIDs و یا شل کننده‌های عضلانی، هیسترکتومی یا لیگاسیون دوطرفه ورید‌های تخمدان و در نهایت، آمبولیزاسیون. برخی مطالعات، نشان داده‌اند که از بین این روش‌ها، تنها داروهای آنتی دپرسان (فلوکستین) و آگونیست‌های GnRH، موثرند.

عوارض: عوارض روانی.

پیش آگهی:

ممکن است با برخی مداخلات اندک، بهبود یابد و یا به عنوان یک نگرانی مهم ذهنی و روحی برای خانم‌ها، ایجاد اختلال کند.