تعریف:

وجود چسبندگی‌های داخل رحمی، به دنبال استفاده از ابزار و یا عفونت‌ها، که به طور نسبی و یا کامل، سبب انسداد حفره‌ء رحم می شوند.

اتیولوژی:

آسیب به اندومتر با درگیری لایه‌ء بازال، که سبب فیبروز و ایجاد چسبندگی می شود.

ریسک فاکتور‌ها:

برداشت اندومتر رحم (به وسیله‌ء دیاترمی و یا لیزر)، کورتاژ وسیع (به دنبال سقط، سقط درمانی، خون‌ریزی پس از زایمان)، جراحی (میومکتومی، سزارین)، اندومتریت (به ویژه عفونت سل و شیستوزوما).

اپیدمیولوژی:

شیوع آن به دنبال ERCP، بیش از 20 درصد است.

شرح حال:

تظاهرات آن به صورت خون‌ریزی قاعدگی غیر طبیعی ( آمنوره‌ء ثانویه و یا هیپرمنوره) است. سابقه‌ء قبلی استفاده از ابزار و یا عفونت رحمی اغلب دیده می شود. از سایر تظاهرات آن می توان به دیس منوره اشاره کرد.

معاینه بالینی:

علایم خاصی در معاینه وجود ندارد.

پاتولوژی:

وجود چسبندگی‌ها در رحم. درجات مختلفی از انسداد حفره‌ء رحمی دیده می شود.

بررسی‌ها:

آزمایش خون: پروژسترون هفتگی (میزان تخمک گذاری با خون‌ریزی قاعدگی تناسب ندارد).

سایر موارد: تست چالش پروژسترون ² ( قاعدگی ایجاد نخواهد شد)، هیستروسالپنگوگرافی، هیستروسکوپی.

درمان:

وارد کردن یک IUCD بزرگ و یا از بین بردن چسبندگی‌ها به وسیله‌ء هیستروسکوپی + IUCD (یک هفته)، پوشش آنتی بیوتیکی، استروژن با دوز بالا (به مدت 21 روز) و پروژسترون ( به مدت 10 روز) برای القاء پرولیفراسیون اندومتر.

عوارض: نا باروری، عوارض بارداری: پارگی زودرس پرده‌ها، زایمان زودرس هیپوکسی جنین و هیسترکتومی همراه با سزارین (در صورت ایجاد بارداری).

پیش آگهی:

50 درصد، احتمال ناباروری در موارد شدید وجود دارد.