نام ژنریک:

• سفپیم
• سفپیم هیدروکلراید

نام لاتین:

• Cefepime /Hydrochloride

نام تجاری:

• ®Cefemax
• ®Exipime
• ®Maxipime

گروه دارویی- درمانی:

• نسل چهارم سفالوسپورین ها
• آنتی بیوتیک

طبقه بندی در بارداری:

• گروه B

اشکال دارویی:

• پودر جهت تهیه محلول استریل تزریقی: ویال های 500 میلی گرم، 1 گرم و 2 گرم

موارد مصرف:

• داروی سفپیم در عفونت های شدید، عفونت های متوسط تا شدید ادراری و پوستی استفاده می شود. همچنین در پنومونی متوسط تا شدید نیز کاربرد دارد.

روش و مقدار مصرف:

• سفپیم در بالغین و کودکان بالای 12 سال: مقدار مصرف داروی سفپیم از 0.5 تا 2 گرم است که با توجه به شدت عفونت و نوع ارگانیسمی که باعث ایجاد عفونت شده است و همچنین سن بیمار، تعیین می شود. آمپول سفپیم باید به صورت انفوزیون خیلی آهسته تزریق شود که انفوزیون وریدی 30 دقیقه زمان نیاز دارد. معمولا هر 12 ساعت یکبار تجویز می شود و دوره درمان در بیشتر مواقع 10 روز است.

مکانیسم اثر:

• اثر آنتی بیوتیکی: سفپیم یک باکتریوسید است. مانع ساخت دیواره سلولی باکتری می شود و از این طریق موجب مرگ باکتری های در حال رشد و تقسیم می گردد.

فارماکوکینتیک:

• نیمه عمر دارو 2 ساعت است.
• سفپیم در کبد متابولیزه و از راه ادرار دفع می شود.

نکات با اهمیت:

• سفپیم یک داروی بیمارستانی است و در عفونت های شدید بیمارستانی کاربرد دارد.
• سفپیم فعالیت خوبی در برابر پسودومونا آئروژینوزا، آنتروباکتریاسه، استافیلوکوک طلایی و استرپتوکوک پنومونیه دارد. همچنین علیه هموفیلوس و نیسریا بسیار موثر است.
• در بیمارانی که دچار نارسایی کلیه و کبد هستند، حداکثر دوزاژ روزانه سفپیم نباید از 2 گرم در روز بیشتر شود. همچنین دوزاژ و فواصل تجویز دارو در این افراد به شدت اختلال عملکرد کلیه، شدت عفونت و حساسیت ارگانیسم بستگی دارد.

موارد منع مصرف:

• افرادی که حساسیت شدید به هر یک از انواع پنی سیلین ها یا سفالوسپورین ها دارند.

موارد احتیاط:

• افرادی که اختلال عملکرد کلیه دارند.
• افراد مبتلا به بیماری های گوارشی

تداخلات دارویی:

• مصرف همزمان سفپیم با آمینوگلیکوزید ها، احتمال نفروتوکسیسیتی و اتوتوکسیسیتی این دارو ها را افزایش می دهد.
• مصرف همزمان سفپیم با فورزماید احتمال نفروتوکسیسیتی (سمیت کلیوی) دارو را افزایش می دهد.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

از جمله عوارض جانبی سفپیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• CNS: سردرد
• Derm: خارش، کهیر
• GI: اسهال، تهوع، استفراغ، کولیت، مونیلیازیس دهانی
• GU: واژینیت
• Hema: ائوزینوفیلی، لوکوپنی، ترومبوسیتوز
• Other: درد در محل تزریق سفپیم، التهاب، تب

مصرف در بارداری و شیردهی:

• بهتر است سفپیم در بارداری تزریق نشود.
• این دارو در شیر ترشح می شود و بنابراین تزریق سفپیم در دوران شیردهی باید همراه با احتیاط باشد.

توجهات پزشکی- پرستاری:

• جهت آماده سازی محلول سفپیم برای تزریق عضلانی، پودر دارو را با 2.4 میلی لیتر از نرمال سالین رقیق می نمایند.
• جهت آماده سازی محلول سفپیم برای تزریق وریدی، دارو را در 50 تا 100 میلی لیتر از نرمال سالین یا دکستروز 5 در صد رقیق می کنند و در طی 30 دقیقه انفوزیون می شود.
• قبل از تجویز سفپیم حتما نمونه های لازم جهت کشت و بررسی حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک را بعمل آورید.
• بیمار را از نظر بروز علائم و نشانه های کولیت پسودومامبرانو تحت نظر بگیرید.
• در مواردی که به طور همزمان از آمینوگلیکوزید ها نیز استفاده می نمایید، بیمار را از نظر بروز علائم و نشانه های نفروتوکسیستی و اتوتوکسیستی تحت نظر بگیرید.

توجهات بیمار- خانواده:

• قبل از شروع درمان با سفپیم باید از عدم حساسیت به سفالوسپورین ها و پنی سیلین ها مطمئن شد.
• در افرادی که دچار نارسایی کلیه و کبد هستند باید دارو با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شود.
• در صورت بروز تب واسهال در طی مصرف سفپیم باید به پزشک اطلاع داده شود.
• در صورت بروز علائم عفونت ثانویه (رویش زوائد خزه مانند و سیاه رنگ بر روی زبان، خارش و ترشح واژینال، مدفوع شل و آلرژی) به پزشک خود اطلاع دهید.

شرایط نگهداری دارو:

• محلول آماده شده سفپیم جهت تزریق را می توان به مدت 24 ساعت در دمای 20 تا 25 درجه سانتی گراد نگهداری کرد.
• محلول آماده شده سفپیم جهت تزریق را می توان به مدت 7 روز در یخچال نگهداری کرد.
• دارو را باید به دور از نور نگهداری کرد.