سیفیلیس نوعی بیماری مقاربتی است که در صورت عدم درمان عوارض طولانی مدتی را به دنبال خواهد داشت. علائم این بیماری در افراد بالغ به مراحلی تقسیم می شود. این مراحل عبارت است از اولیه، ثانویه، پنهان و مرحله چهارم که مرحله آخر بیماری است. ابتلا به سیفیلیس از طریق تماس مستقیم با زخم ها در طول نزدیکی واژینال، مقعدی و دهانی اتفاق می افتد. زخم های سیفیلیس در ناحیه واژن، مقعد و آلت تناسلی مردانه، روی لب ها و در دهان یافت می شود. سیفیلیس می تواند از مادر آلوده به فرزند منتقل شود. علائم این عفونت شبیه سایر بیماری هاست. در مرحله اول عفونت، برآمدگی ها بدون دردی ایجاد می شود. در طول مرحله دوم راش هایی ایجاد می شود که در کف دست ها و انگشتان پا و سایر بخش های بدن قابل رویت است. سیفیلیس هم چنین می تواند چشم ها را درگیر کرده و منجر به نابینایی دائم شود. شما ممکن است به عفونت سیفیلیس مبتلا باشید اما علائم خاصی را نشان ندهید.

تنها راه برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی نداشتن نزدیکی واژینال، مقعدی و دهانی است. اما در صورتی که به لحاظ جنسی فعالید، قبل از هر بار نزدیکی از کاندوم لاتکس استفاده کنید. داشتن نزدیکی تنها با یک نفر نکته بسیار مهمی است. شستن ناحیه تناسلی و ادرار کردن بعد از نزدیکی شما را از ابتلا به سیفیلیس در امان نمی دارد.

 داشتن نزدیکی محافظت نشده شما را در خطر ابتلا قرار خواهد داد. در این مورد با پزشک خود صادقانه صحبت کنید. اگر باردارید و به سیفیلیس مبتلا هستید، احتمال انتقال عفونت به نوزادتان وجود خواهد داشت. مادران آلوده به سیفیلیس در خطر زایمان زودرس و به دنیا آوردن نوزاد مرده قرار دارند.

برای محافظت از فرزندتان باید در دوران بارداری آزمایش دهید، هم چنین اگر نتیجه تست شما مثبت بود، لازم است در زمان زایمان دوباره آزمایش داده و فورا تحت درمان قرار بگیرید.

فرزند آلوده می تواند در زمان تولد علامت بالینی مشخصی نداشته باشد. در صورت عدم درمان نوزاد، ظرف چند هفته مشکلات جدی ایجاد خواهد شد. فرزندانی که درمان نمی شوند در خطر ابتلا به آب مروارید، ناشنوایی و یا بروز تشنج قرار دارند و حتی ممکن است جان خود را از دست دهند.

علائم سیفیلیس در افراد بالغ به مراحل زیر تقسیم می شود:

مرحله اول:

در مرحله اول شما ممکن است متوجه یک یا چند زخم باشید. این زخم ها در جایی ایجاد می شود که سیفیلیس از طریق آن وارد بدن شده است. این زخم ها معمولا متراکم و بی درد هستند. از آن جایی که این زخم ها دردی را در پی ندارد ممکن است فرد متوجه آن نشود. صرف نظر از این که شما تحت درمان قرار می گیرید یا خیر، این زخم ها ظرف 3 تا 6 هفته از بین می روند. در صورت از بین رفتن زخم ها شما هم چنان باید داروها را مصرف کنید تا عفونت وارد مرحله دوم نشود.

مرحله دوم:

در این مرحله، شما راش های پوستی را در دهان، واژن و مقعد تجربه خواهید کرد. در این مرحله راش ها به چند نقطه بدن پیشروی می کند. این راش ها ممکن است بعد از بهبود زخم هایی که در مرحله اول ایجاد شده است، بروز کند. این راش ها شبیه لکه های قرمز یا قهوه ای است و ممکن است در کف دست ها و پاها ایجاد شود. این راش ها معمولا خارشی را به دنبال ندارد و به همین دلیل ممکن است از آن غافل باشید. سایر علائم عبارت است از تب، تورم غدد لنفاوی، زخم هایی در گلو، ریزش مو به صورت تکه ای، سردرد، کاهش وزن، درد ماهیچه ای و خستگی. صرف نظر از دریافت درمان، این علائم خود به خود از بین می رود. بدون دریافت درمان صحیح شما وارد مرحله پنهان بیماری خواهید شد.

مرحله پنهان و آخر:

 مرحله پنهان وقتی آغاز می شود که علائم اولیه از بین می رود. اگر شما درمان مناسب دریافت نکنید، عفونت بدون بروز علائمی خاص در بدن شما وجود خواهد داشت. مرحله آخر بیماری 10 تا 30 سال بعد از ابتلا به عفونت ایجاد می شود. علائم مرحله آخر عبارت است از عدم هماهنگی در حرکات ماهیچه ها، فلج شدن (عدم توانایی در حرکت دادن برخی از بخش های بدن)، بی حسی، نابینا شدن و زوال عقلی. در این مرحله ارگان های داخلی آسیب می بیند و می تواند منجر به مرگ شود.

افرادی که در مرحله اول و دوم بیماری قرار دارند به سادگی می توانند عفونت را به شریک جنسی خود منتقل کنند. شیوع علائم مرحله یک و دو اغلب در مردانی است که با مردان نزدیکی جنسی دارند، اما خانم ها و جنین متولد نشده نیز در خطر قرار دارند.

با انجام آزمایش خون می توان وجود سیفیلیس را تشخیص داد. با استفاده از نمونه برداری از زخم های ناشی از سیفیلیس می توان وجود این بیماری را تشخیص داد.