یک مورد از هر چهار نمونه بیوپسی مربوط به بافت پستان که توسط پاتولوژیست ها مورد بررسی قرار می گیرد، به نادرستی تشخیص داده می شود.

پاتولوژیست ها در شناسایی سرطان های تهاجمی پستان به خوبی عمل می کنند اما در لکه بینی سلول های غیر نرمال در نمونه بافت که ممکن است ریسک سرطان را در آینده افزایش دهد، با اشکال پیش می روند. بر اساس گفته محققین این بدان معنی است که برخی خانم ها در معرض درمان بیش از حد شدیدی قرار می گیرند.

به طور کلی، در 25 درصد موارد و در مورد اسلاید های مشابه، نظر پاتولوژیست ها با تفسیر به دست آمده از پنل تخصصی پاتولوژی مغایرت داشته است.

 بر اساس گفته محققین، این سلول های غیر نرمال می تواند عواقب جدی را در 1.6 میلیون خانم آمریکایی که سالانه بیوپسی پستان انجام می دهند به دنبال داشته باشد.

دکتر Joann Elmore پرفسور دانشگاه واشنگتن در سیاتل توضیح داد که دقت تشخیص سرطان بر پایه بررسی های میکروسکوپیک نمونه های بافتی حاصل از بیمار توسط پاتولوژیست قرار دارد.

دکتر المور توضیح داد وقتی نمونه بافتی اشتباها تفسیر شود ممکن است فرد را در معرض جراحی و پرتو درمانی ناخواسته قرار دهد، فرد ماموگرافی و MRI های غیر ضروری را انجام می دهد و سال ها  در این استرس به سر می برد که ریسک سرطان در او بالاست، حال آن که در واقع چنین نیست.

دکتر المور افزود این تحقیق نشان داد که پاتولوژیست ها در تشخیص سرطان های تهاجمی سینه که در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد، دقت قابل ملاحظه ای دارند.

او گفت این بسیار اطمینان بخش است که تشخیص سرطان سینه تهاجمی به نحو کامل و بدون نقص انجام می شود.

اما در این تحقیق نشان داده شد، برخی پاتولوژیست ها در آنالیز برخی از نمونه های بافتی که حاوی برخی سلول های غیر نرمال یا سلول های سرطانی هستند که می تواند ریسک ابتلا به سرطان سینه تهاجمی را در آینده افزایش دهد، با مشکل مواجه اند.

دکتر المور توضیح داد که در یک مورد از هر پنج مورد مربوط به تشخیص کارسینومای موجود در مجاری (ductal carcinoma in situ یا DCIS) اختلاف نظر وجود داشته است.

بر اساس گفته های سازمان ملی سرطان، DCIS نوعی سرطان سینه غیر تهاجمی است که در آینده می تواند به سلول های سرطانی جدی تبدیل شود که در مجراهای مربوط به شیر تظاهر می کند اما  به سایر بافت های پستان منتشر نمی شود.

خانم های مبتلا به DCIS نوع خاصی از درمان را دریافت می کنند که مشابه با خانم هایی است که در مراحل اولیه ابتلا به سرطان سینه تهاجمی قرار دارند، درمان آن ها عبارت است از ماستکتومی، لامپکتومی و پرتودرمانی. دکتر المور گفت از آن جایی که خانم های مبتلا به DCIS چنین درمان های شدیدی را دریافت می کنند، لازم است تشخیص صحیحی در مورد آن ها انجام شده باشد.

پاتولوژیست ها در مورد atypia نیز تشخیص های بدتری داده اند که البته این نوع خوش خیم است اما وجود این سلول های غیر نرمال ریسک ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. محققین دریافتند که توافق پاتولوژیست ها با پنل مربوط به تشخیص atypia شانس 50-50 دارد.

دکتر المور توضیح داد در مورد تشخیص atypia، شانس پاتولوژیست ها درست مانند پیش بینی است که در پرتاب سکه اتفاق می افتد.

این تحقیق در 17 مارچ در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد.

محققین پنلی را از سه محقق شناخته شده بین المللی خواستند تا به طور مستقل 240 نمونه اسلاید بیوپسی را بررسی کنند و سپس توافق در تشخیص را در هر مورد بررسی کردند.

اسلاید های مشابه سپس به 115 پاتولوژیست داوطلب فرستاده شد تا ببینند که آیا تشخیص آنان در توافق با پنل حرفه ای قرار دارد یا خیر. هر پاتولوژیست 60 اسلاید بیوپسی را مورد بازبینی قرار داد.

پاتولوژیست ها تنها در تشخیص 4 درصد بیوپسی های تهاجمی غلط عمل کردند، اما این آمار برای DCIS و atypia به ترتیب 13 و 35 درصد بود.

در حالت دیگر، پاتولوژیست ها در 17 درصد موارد در تشخیص atypia با شرایط وخیم تر اشتباه عمل کردند. هم چنین بر اساس آمارهای این تحقیق در 13 درصد موارد در مورد خانم های سالم به اشتباه تشخیص داده شد که در خطر ابتلا به سرطان سینه و یا سرطان سینه تهاجمی قرار دارند.

دکتر المور توضیح داد این نتایج نشان می دهد خانم هایی که احتمال atypia و یا DCIS در آن ها تشخیص داده می شود نباید وحشت زده بشوند.

وی افزود اگر خانمی با DCIS یا atypia تشخیص داده شد باید مطمئن شود که این تشخیص از نوع تهاجمی نیست. آن ها لازم نیست برای درمان عجله کنند. این شرایط نشان دهنده فاکتور خطر می باشد اما به اندازه سرطان تهاجمی خطرناک نیست.

دکتر رابرت اسمیت مسئول ارشد چکاپ سرطان در انجمن سرطان آمریکا گفت که خانم های مبتلا به DCIS یا atypia باید از پزشک معالج خود بخواهند تا برای دومین بار و این بار پاتولوژیست دیگری نمونه را بررسی نماید.

دکتر اسمیت و دکتر Donald Weaver مسئول پاتولوژی جراحی از دانشگاه پزشکی Vermont College گفتند که خانم ها باید این نکته را به خاطر داشته باشند که با این حال پاتولوژیست ها خود در جستجوی نظر دوم هستند.

دکتر Weaver گفت البته این خیلی شایع است که پاتولوژیست ها در مواجه با نمونه های پیچیده بخواهند که نظر سایر پاتولوژیست ها را داشته باشند. در این تحقیق اثرات مربوط به بازبینی مجدد نمونه ها توسط سایر پاتولوژیست ها بررسی نشد اما در حقیقت این توصیه ای است که می توان ارائه داد.