دروانا:

کهیر چیست؟

کهیر یا همان اورتیکاریا یک واکنش پوستی است که موجب ورم های خارش دار پوست می شود؛ اندازه این ورم ها از نقطه های بسیار کوچک تا پلاک های بزرگ با ضخامت زیاد را شامل می شود. کهیر ممکن است در اثر خوردن برخی خوراکی ها، داروها یا سایر مواد ایجاد شود.

کهیر زمانی ایجاد می شود که یک واکنش سلول های ایمنی پوستی یعنی ماست سل ها را فعال می کند. سپس این سلول ها مواد شیمیایی طبیعی را آزاد می کنند. یکی از مواد شیمیایی موثر در کهیر هیستامین است که موجب خارش، قرمزی و تورم در ناحیه درگیر کهیر می گردد. در بیشتر موارد، کهیر به طور ناگهانی ظاهر شده و ظرف چند ساعت از بین می رود. کهیر معمولا به خوبی به درمان که شامل مصرف برخی داروها و خودداری از قرارگیری در معرض عوامل محرک است، پاسخ می دهد.

تست کهیر

بسیاری از بیماران مبتلا به کهیر نیاز به انجام تست کهیر ندارند. تشخیص کهیر عموما بر اساس علائم شما و معاینه فیزیکی صورت می گیرد. در هر حال، در صورتی که کهیر در طول شش ماه برطرف نشود، تست آلرژی کهیر توصیه می شود.

• تست پوستی کهیر. در صورتی که نگرانی هایی در مورد این که آلرژی ها عامل علائم باشند وجود داشته باشد، تست پوستی کهیر برای حساسیت های دارویی و غذایی توصیه می شود. تست پوستی کهیر معمولا برای افراد مبتلا به کهیر حاد انجام می شود؛ کهیر مزمن ندرتا در اثر آلرژی ایجاد می شود.

اگر کهیر برای چندین هفته ادامه پیدا کند، انجام آزمایش هایی خون توصیه می گردد. آزمایش خون احتمال وجود بیماری های زمینه ای مانند مشکلات کبدی یا تیروئیدی یا یک بیماری خودایمنی را بررسی می کند.

• بیوپسی پوست. بیوپسی پوست (زمانی که یک نمونه کوچک از پوست گرفته می شود) در تعیین علت نامشخص کهیر کمک کننده است. بیوپسی پوست برای افراد مبتلا به کهیر مزمن به همراه سایر علائم مانند تب مداوم، کهیر دردناک، کهیر تکی که برای چند روز وجود دارد یا کهیرهایی که با کبودی پوست همراه هستند، انجام می شود. بیوپسی پوست همچنین برای افرادی که علائم دیگر یا آزمایش های خون غیر طبیعی دارند، توصیه می گردد.

درمان کهیر

خودداری از عوامل تحریک کننده

اولین درمان کهیر تشخیص عوامل محرک کهیر و سپس دوری کردن از آن ها است. حتی اگر شما نتوانید عوامل تحریک کننده کهیر را تشخیص دهید، کهیر معمولا در طول چند روز یا هفته به خودی خود برطرف می شود.

آنتی هیستامین ها

 آنتی هیستامین ها داروهایی هستند که خارش ناشی از کهیر را برطرف می کنند. بیشتر افراد به این درمان کهیر پاسخ می دهند. شما ممکن است به دوز بالا یا بیش از یک نوع آنتی هیستامین برای کنترل علائم کهیر نیز داشته باشید. دو نوع از آنتی هیستامین ها برای درمان کهیر وجود دارند که در عوارض جانبی، قیمت، مدت زمان اثرگذاری و نیاز به داشتن نسخه با یکدیگر متفاوت هستند.

آنتی هیستامین های قدیمی. این داروها به خوبی و به سرعت کار خود را آغاز کرده و علائم کهیر را از بین می برند. آنتی هیستامین های قدیمی در چهار یا شش دور در روز مصرف می شوند و بسیاری از افراد دچار عوارض جانبی آزاد دهنده ای می شوند. این عوارض شامل خواب آلودگی، خشکی دهان؛ تاری دید یا دو بینی و مشکل در ادرار کردن هستند. برخی از این عوارض رانندگی و انجام فعالیت هایی که به واکنش سریع نیاز دارند را دچار مشکل می کنند.

درمان کهیر با این دسته از آنتی هیستامین ها با دوز  کم آغاز شده و به تدریج تا زمانی که عوارض جانبی مشکل ساز نباشند افزایش می یابد. این عوارض معمولا با استفاده منظم از دارو در طول چند روز یا هفته برطرف می شوند. آنتی هیستامین های قدیمی مورد استفاده در درمان کهیر عبارتند از:

• دیفن هیدرامین
• کلروفنیرامین
• هیدروکسی زین
• سیپروهپتادین

آنتی هیستامین های جدید. این داروها نوع دیگری از آنتی هیستامین ها هستند که اغلب برای درمان سوزش سر دل به کار می روند. اگر یک دارو به تنهایی در درمان کهیر موثر نباشد، پزشک این داروها را در کنار داروی دیگر تجویز می کند. آنتی هیستامین های جدید مورد استفاده در درمان کهیر عبارتند از:

• رانیتیدین
• نیزاتیدین
• فاموتیدین
• سایمتیدین
• دوکسپین. دوکسپین در درمان کهیر هایی به کار می رود که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند. در هر حال، دوکسپین موجب خواب آلودگی شدید شده و مصرف آن حین رانندگی یا کار توصیه نمی شود. دوکسپین اغلب هنگام خواب برای کنترل علائم در افراد مبتلا به کهیر مزمن مصرف می شود.
• کتوتیفن. این دارو در برخی مواقع برای درمان کهیر به کار می رود.

استروئید های خوراکی

قبل از استفاده از راه های دیگر برای درمان کهیر، استفاده از دوز بالای آنتی هیستامین ها توصیه می شود. در هر حال، استروئید های خوراکی مانند پردنیزون می توانند در رفع کهیر حاد و شدید که به آنتی هسیتامین های پاسخ نمی دهد به کار روند. زمانی که کهیر بهبود می یابد، دوز استروئید به تدریج کم شده و مصرف آن متوقف می گردد. استروئید های خوراکی ممکن است به طور موقت برای رفع کهیر مزمن مصرف شوند اما این داروها برای مدت طولانی قابل استفاده نیستند؛ زیرا استروئید ها در مصرف طولانی مدت (ماه ها و سال ها) عوارض جانبی جدی به دنبال دارند.