دروانا:

آلرژی لاتکس

آلرژی ها زمان اتفاق می افتند که سیستم ایمنی به ذرات خارجی و یا برخی غذاها که بیشتر مردم واکنشی نشان نمی دهند، واکنش نشان دهد. سیستم ایمنی شما موادی تحت عنوان آنتی بادی تولید می کند. وقتی شما به آلرژی مبتلا هستید، سیستم ایمنی شما آنتی بادی هایی بر علیه ماده ای که آن را به اشتباه مضر تلقی کرده است، تولید می کند. در صورت تماس با آلرژن، واکنش سیستم ایمنی موجب التهاب پوست، مجاری هوایی، سینوس ها و سیستم گوارشی می شود.

آلرژی لاتکس چیست؟

آلرژی لاتکس یک واکنش به پروتئین های موجود در لاتکس کائوچوی طبیعی است که از درخت کائوچو به دست می آید. اگر شما به لاتکس حساسیت دارید، بدن شما لاتکس را به عنوان یک ماده مضر شناسایی می کند.

آلرژی لاتکس موجب بروز خارش در پوست، کهیر و حتی در مواقعی آنافیلاکسی –یک وضعیت مهلک که می تواند موجب تورم گلو و به سختی نفس کشیدن شود- گردد. پزشک متخصص پوست می تواند وجود آلرژی لاتکس را در شما و یا احتمال شکل گیری آلرژی لاتکس را تشخیص دهد.

درک آلرژی لاتکس و تشخیص منابع رایج لاتکس می تواند در پیشگیری از بروز واکنش های آلرژیک کمک کننده باشد.

علائم حساسیت به لاتکس یا آلرژی لاتکس

در صورتی که به لاتکس آلرژی داشته باشید، با تماس با محصولاتی با جنس لاتکس مانند دستکش و بادکنک، علائمی را ظاهر خواهید کرد. شما همچنین ممکن است علائمی را در اثر استنشاق ذرات لاتکس که با در آوردن دستکش ها در هوا پراکنده می شوند، نشان دهید.

علائم آلرژی لاتکس می تواند خفیف تا شدید باشد. این به میزان حساسیت به لاتکس و این که تا حد در تماس پوستی یا استنشاقی با لاتکس قرار گرفته اید، بستگی دارد.

علائم خفیف آلرژی لاتکس شامل:

• خارش پوست
• قرمزی پوست
• کهیر یا راش پوستی

علل آلرژی لاتکس

در آلرژی لاتکس، سیستم ایمنی لاتکس را به عنوان یک ماده زیان آور شناسایی می کند و آنتی بادی هایی را برای مقابله با آن تولید می کند. وقتی مجددا در تماس با این ماده قرار می گیرید، آنتی بادی ها به سیستم ایمنی پیغام می دهند تا هیستامین و سایر مواد شیمیایی را به جریان خون آزاد کرده و موجب بروز مجموعه ای از علائم آلرژیک شوند.

آلرژی لاتکس می تواند بدین ترتیب رخ دهد:

تماس مستقیم: شایع ترین علت بروز آلرژی لاتکس، تماس با محصولات دارای لاتکس مانند دستکش ها، کاندوم ها و بادکنک ها است.

استنشاق: بیشتر محصولات لاتکسی خصوصا دستکش ها ذرات لاتکس را در هوا منتشر می سازند که با تنفس وارد سیستم تنفسی می شوند. میزان این ذرات منتشر شده در دستکش های مختلف متفاوت خواهد بود.

تماس با لاتکس ممکن است واکنش های پوستی دیگری را نیز به دنبال داشته باشد:

• درماتیت تماسی آلرژیک: این واکنش در اثر افزودنی های شیمیایی که در فرآیند تولید به کار رفته اند، ایجاد می شود. مهم ترین نشانه ای واکنش راش پوستی و شکل گیری تاول هایی در 24 تا 48 ساعت بعد از قرار گیری در معرض آلرژن است.
• درماتیت پوستی سوزش دار: این سوزش پوست ناشی از پوشیدن دستکش لاستیکی یا قرار گرفتن در معرض پودر درون آن است. علائم و نشانه های این واکنش، خشکی، خارش و تحریک پوستی در نواحی درگیر خصوصا دست ها است.

درمان حساسیت به لاتکس یا آلرژی لاتکس

در حالی که داروهایی برای کاهش علائم این آلرژی وجود دارد، درمانی برای آلرژی لاتکس وجود ندارد. تنها راه برای پیشگیری از بروز واکنش آلرژیک لاتکس، خودداری از قرار گرفتن در معرض محصولات دارای لاتکس است.

علی رغم تلاش های شما برای عدم تماس با لاتکس، ممکن است در تماس با آن قرار بگیرید. اگر واکنش آلرژیک شدیدی به لاتکس نشان دهید، به داشتن اپی نفرین تزریقی همراه خود نیاز خواهید داشت.

برای واکنش های شدید کمتر، پزشک ممکن است آنتی هیستامین ها یا کورتیکواستروئید ها را تجویز کند که به منظور کنترل واکنش آلرژیک بعد از تماس با لاتکس به کار می رود.