اگزمای عفونی چیست؟
اگزما یک التهاب پوستی است که می تواند موجب علائم گوناگون از راش قرمز خارش دار تا زخم های تکه تکه گردد. زخم های باز ناشی از خاراندن اگزما می تواند امکان ورود ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها را به داخل پوست فراهم کند که در این صورت یک عفونت شکل می گیرد.
اگزمای عفونی اغلب در افرادی شایع است که بسته به شرایط خود دچار زخم های مکرر و باز می شوند. در هر حال، همه افراد مبتلا به این التهاب پوستی دچار اگزمای عفونی نمی شوند. آگاهی از علائم اگزمای عفونی می تواند در انتخاب درمان مناسب کمک کننده باشد. در برخی مواقع، دریافت درمان برای عفونت از بروز عواقب بیشتر پیشگیری می کند.
اگزمای عفونی: علائم
نشانه ها و علائم اگزمای عفونی شامل موارد زیر می باشد:
- خارش شدید
- احساس سوزش زیاد
- تاول زدن پوست
- ترشح مایع
- چرک سفید یا زرد رنگ
اگزمای عفونی شدید همچنین موجب تب و لرز و سایر علائم مشابه آنفلوانزا می گردد.
اگزمای عفونی: زمان مراجعه به پزشک
اگر شما علائم اگزمای عفونی یا هر گونه عفونت پوستی را مشاهده کردید باید به پزشک متخصص پوست مراجعه نمایید. در این ملاقات، پزشک پوست شما را معاینه کرده و نمونه ای برای تعیین نوع عفونت در اگزمای عفونی تهیه می کند. بر اساس نوع عفونت شما درمان مناسب را برای اگزمای عفونی دریافت می کنید.
پزشک همچنین داروهایی را برای پیشگیری از عود اگزما که موجب بروز عفونت شده است تجویز می کند.
اگزمای عفونی: اگزما و عفونت استافیلوکوکی
استافیلوکوکوس نوعی باکتری است که بر روی پوست زندگی می کند و در این محل عموما موجب بروز عفونت نمی گردد. یک نوع خاص از این باکتری به نام استافیلوکوک طلایی در صورتی که بر روی زخم باز قرار گیرد می تواند ایجاد عفونت نماید.
ابتلا به اگزما به این معنی نیست که شما به صورت خودکار به اگزمای عفونی و عفونت استافیلوکوکی مبتلا می شوید اما این التهاب پوستی شما را مستعد ابتلا به عفونت های پوستی باکتریایی از جمله اگزمای عفونی می کند. بنابراین آگاهی از علائم عفونت استافیلوکوکی در مواردی که آسیب پوستی وجود دارد حائز اهمیت است.
علائم عفونت استافیلوکوکی که موجب بروز اگزمای عفونی می شود عبارتند از:
- افزایش قرمزی پوست
- برآمدگی پوستی شبیه به یک جوش
- ترشحات شفاف تا زرد رنگ
- افزایش خارش
- درد در محل عفونت
اگزمای عفونی: سایر علل
عفونت ناشی از استافیلوکوکوس، استرپتوکوکوس یا سایر باکتری ها تنها یک علت برای اگزمای عفونی هستند. سایر علل اگزمای عفونی شامل عفونت های قارچی (خصوصا قارچ کاندیدا) و عفونت های ویروسی هستند.
افراد مبتلا به بیماری اگزما مستعد ابتلا به ویروس هرپس سیمپلکس هستند بنابراین باید از تماس با افراد مبتلا به تب خال بپرهیزند.
بیماری اگزما به خودی خود مسری نیست و اگزمای عفونی نیز معمولا واگیردار نخواهد بود. با این حال، برخی عوامل عفونی ممکن است به افراد مبتلا به اگزما سرایت کرده و موجب بروز اگزمای عفونی شود. اگر به بیماری اگزما به همراه ترک های پوستی دچار هستید، بهتر است از افراد مبتلا به ویروس هرپس دوری کنید.
اگزمای عفونی: درمان
راه درمان اگزمای عفونی به عامل عفونی که موجب بروز آن شده است (باکتری، ویروس یا قارچ) بستگی دارد. در مواردی که ویروس ها عامل اگزمای عفونی هستند از داروهای ضد ویروس برای درمان اگزمای عفونی استفاده می شود؛ در مواردی این نوع اگزمای عفونی به خودی خود بهبود می یابد.
آنتی بیوتیک ها برای درمان اگزمای عفونی ناشی از باکتری ها تجویز می شوند. اگزمای عفونی باکتریایی خفیف در مرحله اول با آنتی بیوتیک های موضعی درمان می شود. کرم های استروئیدی نیز برای کاهش التهاب ناشی از اگزمای عفونی مورد استفاده قرار می گیرند. برای درمان اگزمای عفونی شدید از آنتی بیوتیک های خوراکی استفاده می شود. این داروها همچنین برای درمان عفونت هایی که به سایر بخش های بدن انتشار یافته اند مصرف می گردند. همچنین درمان عفونت در اگزما می تواند به بهبود اگزمای همان ناحیه و حتی اگزمای سایر نقاط بدن کمک نماید.
اگزمای عفونی ناشی از قارچ ها نیز با استروئیدها درمان می شود. این نوع اگزمای عفونی با کرم های موضعی ضد قارچ نیز به خوبی قابل درمان است.
اگزمای عفونی: پیشگیری
هنگام عود اگزما، تمیز نگاه داشتن پوست به منظور پیشگیری از بروز عفونت بسیار اهمیت دارد. در این زمان، از بروز خراشیدگی پوست پیشگیری نمایید. خراشیدگی شکست پوستی ایجاد کرده و احتمال بروز اگزمای عفونی را افزایش می دهد. همچنین مرطوب نگاه داشتن راش ها نقش مهمی در محافظت از پوست مبتلا به اگزما دارد.
داروهای تنظیم کننده ایمنی موضعی و استروئیدهای خوراکی در کاهش التهاب ناشی از اگزما و در نتیجه بروز اگزمای عفونی موثر هستند. پزشک همچنین نور درمانی را برای درمان بیماری اگزما توصیه می کند.
آنتی هیستامین ها مانند سیتریزین یا دیفن هیدرامین در رفع خارش و در نتیجه پیشگیری از بروز اگزمای عفونی کمک کننده هستند. شناسایی محرک های اگزما و خودداری از تماس با آن ها بسیار اهمیت دارد. از جمله محرک های اگزما شامل:
- برخی از مواد غذایی حساست زا مانند مغزیجات و فرآورده های لبنی
- دانه گرده ها و سایر آلرژن های موجود در هوا
- موی حیوانات
- پارچه های مصنوعی
- رائحه ها و رنگ ها خصوصا در صابون ها و سایر مواد شوینده
- نوسانات هورمونی
- گرما
- تعریق
- استرس
