دروانا:

داروهای فشار خون کدامند؟

دسته داروهای متعددی به عنوان داروهای فشار خون در دسترس هستند که هر یک مزایا و عوارض خود را دارند. متخصص داخلی معمولا بیش از یک داروی فشار خون بالا را برای درمان فشار خون تجویز می کند. اگر به فشار خون بالا دچار هستید و یا در معرض خطر آن قرار دارید، تغییراتی در شیوه زندگی می تواند در تحت کنترل در آوردن آن کمک کننده باشد. اما شما ممکن است به داروهای فشار خون برای درمان این بیماری نیاز داشته باشید. داشتن یک رژیم مناسب از داروهای فشار خون، مصرف آن ها طبق تجویز پزشک، اندازه گیری فشار خون و اعمال تغییراتی در سبک زندگی به درمان فشار خون کمک می کنند.

داروهای فشار خون

اگر اعمال تغییرات سبک زندگی در درمان فشار خون موثر نباشد، شما داروهای فشار خون را برای درمان این بیماری دریافت می کنید. داروهای فشار خون شامل موارد زیر هستند:

• دیورتیک ها. پزشک در ابتدا دیورتیک ها را به عنوان داروهای فشار خون تجویز می کند که آب و سدیم اضافی را از بدن دفع می کنند. بدین ترتیب این داروهای فشار خون، فشار وارده بر دیواره عروق را کاهش می دهند.

این دسته از داروهای فشار خون سه نوع هستند: دیورتیک های تیازیدی، لوپ و دفع کننده پتاسیم. کمیته ملی پیشگیری، تشخیص، ارزیابی و درمان فشار خون بالا توصیه می کند که افراد در ابتدا دیورتیک های تیازیدی را به عنوان داروهای فشار خون و برای درمان مشکلات قلبی ناشی از فشار خون بالا امتحان کنند.

اگر دیورتیک ها به عنوان دسته ای از داروهای فشار خون به اندازه کافی نتوانند فشار را پایین بیاورند، پزشک نوع دیگری از داروهای فشار خون را به رژیم درمانی اضافه می کند.

• مهارکننده های آنزیم تبدیل آنژیوتانسین. این دسته از داروهای فشار خون با پیشگیری از تولید هورمون آنژیوتانسین (هورمونی در بدن که موجب تنگ شدن عروق خونی می شود) به شل شدن عروق خونی و درمان فشار خون کمک می کنند. از جمله این داروها که اغلب به عنوان داروهای فشار خون تجویز می شوند شامل لیزینوپریل و رامیپریل هستند.
• مهارکننده های گیرنده آنژیوتانسین 2: این دسته از داروهای فشار خون با مهار اثر و نه مهار تولید آنژیوتانسین در بدن (ماده ای که عروق خونی را تنگ می کند) به ریلکس شدن عروق و درمان فشار خون کمک می کنند. از جمله این داروها که به عنوان داروهای فشار خون تجویز می شوند عبارتند از والزارتان، لوزارتان و ... .
• مهارکننده های کانال کلسیم. این داروهای فشار خون با پیشگیری از ورود کلسیم به سلول های ماهیچه ای قلب و عروق خونی، موجب شل شدن این عضلات می گردند. از جمله مهار کننده های کانال کلسیم که به عنوان داروهای فشار خون کاربرد دارند شامل دیلتیازم و نیفدیپین هستند.
• بتا بلاکرها. مهارکننده های بتا آدرنرژیک دسته دیگری از داروهای فشار خون هستند که اثرات هورمون اپی نفرین یا همان آدرنالین را مهار می کنند. این داروهای فشار خون موجب کند شدن ضربان قلب و کاهش قدرت آن می شوند. از جمله بتا بلاکرهایی که عموما به عنوان داروهای فشار خون به کار می روند شامل متوپرولول، نادولول و آتنولول می باشند.
• مهار کننده های رنین. رنین آنزیمی است که توسط کلیه ها تولید شده و زنجیره ای از فرآیندهای شیمیایی را موجب می گردد که افزایش فشار خون را به دنبال دارند. آلیسکیرن از جمله این داروهای فشار خون است که تولید رنین را کند کرده و توانایی آن در آغاز این فرآیندها را کاهش می دهد.

داروهای فشار خون: سایر داروها

اگر شما با داروهای فشار خون که در بالا ذکر شد نتوانید فشار خون را کنترل کنید، سایر داروهای فشار خون بدین منظور تجویز می شوند که عبارتند از:

• آلفا بلاکرها. این داروهای فشار خون ماهیچه های خاصی را شل کرده و به باز ماندن عروق خونی کوچک کمک می کنند. این داروهای فشار خون از سفت شدن ماهیچه های دیواره سرخرگ ها و ورید های کوچک تحت تاثیر هورمون نوراپی نفرین پیشگیری کرده و موجب باز ماندن عروق و درمان فشار خون می شوند. از جمله آلفا بلاکرهایی که به عنوان داروهای فشار خون استفاده می شوند شامل دوکسازوسین، پرازوسین و ترازوسین می باشند.
• آلفا-بتا بلاکرها. این داروهای فشار خون مشابه بتا بلاکرها عمل می کنند. این داروها ممکن است برای افراد مبتلا به فشار خون که در معرض خطر نارسایی قلبی قرار دارند تجویز شوند. آلفا-بتا بلاکرهایی که به عنوان داروهای فشار خون تجویز می شوند شامل کارودیلول و لابتالول هستند.
• عوامل مرکزی. این داروهای فشار خون از ارسال سیگنال هایی از مغز یه سیستم عصبی برای تسریع ضربان قلب و تنگ شدن عروق خونی، جلوگیری می کنند. در نتیجه، پمپاژ قلب آهسته تر انجام می گیرد و خون راحت تر در عروق خونی شما جریان می یابد. کلونیدین، گوانفاسین و متیل دوپا از جمله این داروهای فشار خون هستند.
• وازودیلاتورها. این داروهای فشار خون عروق خونی را گشاد می گنند. وازودیلاتورها ماهیچه دیواره عروق خونی را تحت تاثیر قرار می دهند، از سفت شدن عضلات و تنگ شدن دیواره عروق پیشگیری می کنند. در نتیجه، خون راحت تر در عروق خونی جریان می یابد و پمپاژ قلب آهسته تر انجام می گیرد.

آنتاگونیست ها آلدوسترون. این داروهای افزایش فشار خون اغلب به همراه سایر داروها مانند دیورتیک ها برای درمان فشار خون در افراد سیاه پوست، مسن، مبتلا به نارسایی قلبی و دیابت و افرادی که درمان فشار خون در آن ها مشکل است به کار می روند. اسپیرونولاکتون و اپلرنون از جمله این داروهای فشار خون هستند.