درد ناشی از دیسپارونی در ناحیه تناسلی یا داخل بخش های عمیق لگن احساس می شود. درد ناشی از دیسپارونی ممکن است نوعی احساس سوزش و یا چیزی شبیه به کرامپ های قاعدگی باشد. اغلب خانم ها درد دیسپارونی را با عنوان ضرباتی که به داخل بر آن ها وارد می شود توصیف می کنند. دیسپارونی علل مختلفی در پی دارد. برخی عوامل دخیل در بروز دیسپارونی عبارت است از:
- عفونت های قارچی یا عفونت های مجاری ادراری
- آسیب به واژن
- التهاب واژن
- اسپاسم های ماهیچه ای در اطراف دهانه واژن. در مورد برخی خانم ها درد اسپاسم به قدری شدید است که نزدیکی را برای آن ها غیر ممکن می سازد.
- خشکی واژن. خشکی واژن ممکن است در اثر یائسگی یا تغییرات ناشی از مصرف استروژن روی دهد. استروژن نوعی ترکیب هورمونی است که کاهش آن منجر به بروز تغییراتی در بافت واژن می شود.
- ناهنجاری های داخل رحم. این ناهنجاری ها شامل مواردی مانند فیبروم یا پرولپس رحم (افتادگی رحم) می باشد.
- عفونت تخمدان ها
- آندومتریوز: در این بیماری بافت لایه داخلی رحم یعنی آندومتر در بخش هایی خارج از رحم رشد می کند.
- بیماری التهابی لگن
- عدم برانگیختگی جنسی
برای تشخیص دیسپارونی پزشک سوالاتی از شما خواهد پرسید و خواهد خواست تا موقعیت درد و زمان شروع درد را شرح دهید. همچنین ممکن است سوالاتی مشابه با موارد زیر از شما بپرسد:
- آیا از لوبریکاسیون مناسب پیش از نزدیکی استفاده می کنید؟
- آیا هر زمان که برای نزدیکی اقدام می کنید نزدیکی دردناکی تجربه می کنید؟
معاینه لگن نیز انجام می گیرد. در طول معاینه لگن ممکن است پزشک چیزی شبیه به یک گوش پاک کن را در نواحی اطراف واژن فشار دهد و ببیند آیا برای بیمار دردناک می باشد یا خیر. با استفاده از اسپکولوم دهانه واژن و رحم نیز معاینه خواهد شد. در مرحله آخر معاینه لگنی، پزشک با استفاده از انگشتان تخمدان ها و رحم را به طور داخلی لمس می کند و همزمان بر نواحی از شکم به طور خارجی نیز فشار وارد می آورد. اگر پزشک مشکوک به وجود عفونت باشد در آن صورت نمونه ای از ترشحات واژن یا دهانه رحم برداشته و به آزمایشگاه فرستاده می شود. ممکن است انجام آزمایش ادرار یا سونوگرافی نیز ضرورت بیابد.
بسته به علت دیسپارونی می توان اقدام به درمان یا پیشگیری نمود. برای مثال اگر خشکی واژن در ایجاد دیسپارونی دخالت داشته باشد در آن صورت می توان با مصرف لوبریکاسیون مناسب از بروز دیسپارونی جلوگیری کرد. همان طور که مشخص است درمان دیسپارونی نیز وابسته به علت آن می باشد. برای مثال اگر عفونت سبب بروز دیسپارونی شده باشد مصرف آنتی بیوتیک به عنوان گزینه درمانی پیشنهاد می شود و اگر عاملی مانند فیبروم سبب دیسپارونی شده باشد ممکن است انجام جراحی به درمان کمک کند.
