اختلالات کف لگن چیست؟
اصطلاح کف لگن به مجموعه ای از عضلات گفته می شود که یک زنجیر یا حلقه در میان لگن ایجاد می کنند. این عضلات به همراه بافت های اطراف خود اندام های لگنی مانند رحم، مثانه یا روده را سر جای خود نگه می دارند به گونه ای که این اندام ها بتوانند عملکرد مناسبی داشته باشند. اندام های لگنی شامل مثانه، روده کوچک و رکتوم می باشند. اندام های لگنی خانم ها همچنین شامل رحم، سرویکس و واژن است.
اختلالات کف لگن زمانی ایجاد می شوند که ماهیچه های لگنی و بافت پیوندی آن تضعیف شده یا دچار آسیب می شوند. رایج ترین انواع اختلالات کف لگن شامل موارد زیر هستند:
- پرولاپس اندام لگنی. پرولاپس زمانی در خانم ها اتفاق می افتد که ماهیچه ها و بافت های لگنی نمی توانند یک یا تعداد بیشتری از اندام های لگنی را حمایت کنند و موجب افتادگی یا ورود آن ها به داخل واژن می شوند. برای مثال در پرولاپس رحم، سرویکس و رحم داخل واژن شده و حتی از حفره واژن بیرون می زنند. در پرولاپس مثانه، پشتیبانی بالای واژن از دست می رود و از حفره واژن به پایین می افتد. این نوع از اختلالات کف لگن همچنین موجب پیچ خوردگی در پیشابراه می شود (لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد).
- مشکلات کنترل مثانه. نشت ادرار یا همان بی اختیاری ادرار در اثر اختلالات کف لگن ایجاد می شود که در آن ممکن است مثانه بیمار دچار افتادگی شود. سایر علائم این نوع از اختلالات کف لگن شامل نیاز ناگهانی و اورژانسی به دفع ادرار است و یا بی اختیاری ادرار با عطسه و سرفه همراه می شود.
- مشکلات در دفع. مشکل حس عدم تخلیه کامل دفع، مشکل در دفع، یبوست، نیاز به فشار با دست جهت دفع
اختلالات کف لگن: درمان
بسیاری از خانم ها به درمان اختلالات کف لگن نیاز ندارند. با این حال، درمان اختلالات کف لگن زمانی که علائم آزار دهنده هستند یا فعالیت های بیمار را محدود کرده اند انجام می گیرد. علاوه بر این، خانم ها می توانند اقداماتی را به تنهایی یا به همراه درمان انجام دهند تا به درمان اختلالات کف لگن کمک کنند.
درمان اختلالات کف لگن: غیر جراحی
درمان اختلالات کف لگن با روش های غیر جراحی شامل موارد زیر هستند:
- ورزش عضلات کف لگن. این ورزش ها برای درمان اختلالات کف لگن شامل فشرده و ریلکس کردن عضلات کف لگن می باشند. اگر این ورزش ها به طور مرتب و صحیح انجام گیرند، علائم اختلالات کف لگن را بهبود می بخشند. با این حال، ورزش های عضلات کف لگن پرولاپس را درمان نمی کنند ولی می تواند از پیشرفت آن جلوگیری کند.
- تزریق برای مشکلات کنترل مثانه. تزریق عوامل حجیم کننده در نزدیکی گردن مثانه و پیشابراه بافت ها را ضخیم تر کرده و با تنگ تر کردن به درمان این نوع اختلالات کف لگن کمک می کنند. در طول زمان تزریق برای درمان اختلالات کف لگن تکرار می شود.
- پساری واژینال. این وسیله سیلیکونی برای درمان برخی از انواع اختلالات کف لگن و بهبودی کنترل مثانه مورد استفاده قرار می گیرد. وارد کردن پساری به داخل واژن به پشتیبانی بیشتر از اندام های لگنی کمک می کند. پزشک متخصص زنان شکل و اندازه مناسب از پساری را برای درمان اختلالات کف لگن در شما انتخاب می کند و دستورات لازم برای استفاده و مراقبت از آن را به شما ارائه می دهد.
درمان اختلالات کف لگن: جراحی
در برخی موارد، جراحی بهترین راه برای درمان اختلالات کف لگن است خصوصا زمانی که سایر گزینه های درمانی موثر نیستند. برخی روش های جراحی برای درمان اختلالات کف لگن به صورت روش های سرپایی انجام می شوند.
پرولاپس. برای درمان این نوع از اختلالات کف لگن جراحی شامل ترمیم پرولاپس و ایجاد پشتیبانی در لگن می باشد. راه های متعددی برای انجام این کار وجود دارد که بسته به نوع پرولاپس و سایر فاکتورها انجام می گیرد. در مواردی خانم هایی که دچار پرولاپس رحمی شده اند رحم خود را برمی دارند. خانم هایی که جراحی را برای ترمیم اختلالات کف لگن انجام می دهند ممکن است نیاز شود همزمان جراحی را برای درمان مشکلات کنترل مثانه نیز انجام دهند. برخی روش کولپوکلسیز را برای درمان اختلالات کف لگن انتخاب می کنند. در این روش جراحی با تنگ و کوتاه کردن واژن به درمان پرولاپس آن کمک می کنند. این روش به خوبی اثرگذار بوده و خطرات اندکی دارد اما انتخاب مناسبی برای درمان اختلالات کف لگن در خانم هایی که می خواهند تماس جنسی از راه واژن داشته باشند نیست.
مشکلات کنترل مثانه. جراحی برای درمان این نوع اختلالات کف لگن مشکلات موجود در نگه داشتن ادرار که در اثر وارد آمدن فشار بر مثانه ایجاد شده اند، برطرف می سازد. دو نوع از جراحی هایی که بدین منظور انجام می گیرند شامل:
- قرار دادن یک نوار برای حفظ موقعیت نرمال گردن مثانه
مشکلات کنترل روده. در درمان این نوع اختلالات کف لگن جراحی به منظور ترمیم اسفنگتر آسیب دیده مقعد یا ترمیم برخی از انواع پرولاپس انجام می گیرد.
