عفونت قارچی واژن یا همان واژینیت قارچی یا کاندیدازیس واژینال مشکلی شایع در خانم ها است. شایع ترین علائم عفونت قارچی واژن خارش و تحریک ولوو و نواحی اطراف حفره واژن است. عفونت قارچی واژن معمولا در دفعات غیر متوالی رخ می دهد اما می تواند مکررا بازگشت کرده و موجب علائم دائمی و مزمن شود. عفونتهای قارچی عمدتا در خانم هایی رخ می دهند که چرخه های ماهانه قاعدگی دارند. شیوع این عفونت ها در خانم هایی که در سنین بعد از یائسگی قرار دارند و از هورمون درمانی حاوی استروژن استفاده نمی کنند کمتر است و همچنین در دخترانی که چرخه قاعدگی در آن ها آغاز نشده است، بسیار نادر است.
علائم عفونت قارچی واژن
- خارش یا تحریک در ولوو و نواحی اطراف حفره واژن، درد حین ادرار کردن، درد یا تحریک ولوو، درد حین مقاربت، تورم و قرمزی ولوو و بافت واژینال، برخی خانم ها ترشحات غیر طبیعی واژینال ندارند و برخی دیگر ترشحات سفید پنیری یا آبکی دارند.
علائم عفونت قارچی مشابه برخی شرایط دیگر همچون واژینوز باکتریایی (یک عفونت باکتریایی واژن)، تریکومونیاز (یک عفونت مقاربتی) و درماتیت (تحریک پوستی) هستند. در برخی موارد تشخیص این که خارش در اثر قارچ یا عوامل دیگر ایجاد شده است، دشوار خواهد بود.
علت عفونت قارچی واژن
قارچی که موجب عفونت قارچی واژن می گردد (کاندیدا) در مجاری گوارشی و برخی مواقع واژن زیست می کند. به طور طبیعی، کاندیدا علائمی را سبب نمی گردد. با این حال، زمانی که تغییراتی در محیط مجاری گوارشی یا واژن رخ می دهد که ممکن است در اثر مصرف داروها، جراحت یا استرس سیستم ایمنی ایجاد شود، کاندیدا می تواند رشد بیش از حد داشته و موجب بروز علائم بالا گردد.
فاکتورهای خطر عفونت قارچی واژن
در بیشتر خانم ها، علت زمینه ای برای بروز عفونت قارچی واژینال وجود ندارد. چندین فاکتور خطر ممکن است احتمال بروز یک عفونت را افزایش دهند که شامل موارد زیر هستند:
- آنتی بیوتیک ها. بیشتر آنتی بیوتیک ها طیف وسیعی از باکتری ها شامل آن هایی که به طور طبیعی در واژن زیست می کنند را از بین می برند. این باکتری ها از واژن در مقابل رشد بیش از حد قارچ محافظت می نمایند. برخی خانم ها حین مصرف این داروها مستعد ابتلا به عفونت قارچی واژن می شوند.
- ضد بارداری های هورمونی (قرص های ضد بارداری، پچ و حلقه واژینال). خطر بروز عفونت قارچی واژن در خانم هایی که از روش های کنترل بارداری حاوی هورمون استروژن استفاده می کنند، بیشتر است.
- وسایل ضد بارداری. اسفنج های واژینال، دیافراگم ها و وسایل درون رحمی ممکن است خطر بروز عفونت های قارچی را بالا ببرند. اسپرم کش ها معمولا موجب عفونت قارچی واژن نمی شوند؛ درحالی که می توانند موجب تحریک واژن یا ولوو در برخی خانم ها گردند.
- سیستم ایمنی ضعیف. عفونت های قارچی در خانم هایی که در اثر اچ آی وی یا استفاده برخی داروها (استروئیدها، شیمی درمانی، داروهای بعد از پیوند عضو) سیستم ایمنی ضعیفی دارند شیوع بالاتری دارد.
- بارداری. ترشحات واژینال در بارداری افزایش می یابند؛ اما در همه موارد عفونت قارچی عامل آنها نیست.
- دیابت. خانمهای مبتلا به دیابت در معرض عفونتهای قارچی قرار دارند خصوصا اگر قند خون درست کنترل نشود.
- فعالیت جنسی. عفونت قارچی واژن یک بیماری منتقله از طریق تماس جنسی نیست. این عفونت ممکن است در خانم هایی رخ دهد که هرگز تماس جنسی نداشته اند اما در خانم هایی که فعالیت جنسی دارند شایع تر است.
