در بارداری طبیعی اسپرم از واژن به سمت دهانه رحم و از رحم به یکی از لوله های فالوپ وارد می شود. اگر اسپرم پیش از آزاد شدن تخمک به لوله فالوپ برسد در آن صورت احتمال آمیختن تخمک و اسپرم با یکدیگر وجود خواهد داشت. دهانه رحم به طور طبیعی تعداد اسپرم هایی که وارد رحم می شود را محدود می سازد. این بدان معنی است که تنها در صد کمی از اسپرم ها در نهایت وارد لوله فالوپ می شوند. تلقیح درون رحمی یا به اختصار روش iui کمک می کند تا اسپرم در زمان تخمک گذاری در رحم قرار گیرد. به این ترتیب احتمال این که به لوله فالوپ برسد بیشتر شده و شانس بهتری برای مواجه با تخمک وجود دارد. هدف از انجام روش iui بهبود احتمال باردار شدن می باشد. دلایل استفاده از روش iui متعدد است. برای مثال اگر دلیل ناباروری به درستی روشن نباشد در آن صورت انجام روش iui توصیه می گردد. قبل از انجام روش iui ممکن است از برخی داروها برای تقویت تخمک گذاری استفاده شود. همچنین در مواردی که در دهانه رحم اسکاری وجود داشته باشد که مانع از رسیدن اسپرم به رحم شود، استفاده از روش iui به عنوان یک گزینه مطرح خواهد بود. خانم هایی که در دهانه رحم جراحی انجام داده اند (روش هایی مانند کرایوسرجری، بیوپسی و غیره) ممکن است در دهانه رحم دچار برخی ناهنجاری ها باشند. روش iui در مواردی که اختلال در خارج ساختن اسپرم وجود داشته باشد نیز مورد استفاده قرار می گیرد. انجام جراحی های قبلی و بیماری هایی مانند دیابت می تواند در انزال اختلال ایجاد کند. روش iui ممکن است در مورد خانم هایی نیز استفاده گردد که به طور منظم تخمک گذاری انجام نمی دهند.
به منظور انجام روش iui ابتدا باید اسپرم جمع آوری گردد. نمونه اسپرم می تواند حین نزدیکی و در کاندوم هایی مخصوص جمع آوری گردد. اگر اختلال در انزال وجود داشته باشد نمونه اسپرم در آزمایشگاه و با استفاده از ادرار جمع آوری شده و خارج می گردد. وقتی نمونه مایع منی جمع آوری گردید ابتدا شسته شده و مقدار اسپرم در آن تغلیظ می گردد. این فرایند حدود 2 ساعت زمان می برد. روش iui در زمانی نزدیک به تخمک گذاری انجام می شود. روش iui نسبتا ساده است و انجام آن در صورت آماده بودن نمونه اسپرم تنها چند دقیقه به طول می انجامد. به منظور انجام روش iui ابتدا خانم دراز کشیده سپس با استفاده از اسپکولوم واژن و دهانه رحم قابل مشاهده می گردد. سپس با استفاده از لوله نازکی که از طریق دهانه واژن وارد می شود نمونه اسپرم به آرامی تزریق می گردد. انجام روش iui نسبتا بی درد است اما ممکن است کرامپ های خفیفی احساس شود. در روزهای بعد از انجام روش iui ممکن است احتمال بروز لکه بینی وجود داشته باشد.
میزان موفقیت روش iui بستگی به علت زمینه ای ناباروری دارد. در مواردی که بارداری علت شناخته شده ای نداشته باشد استفاده از روش iui احتمال موفقیت مناسبی در پی دارد. مردانی که به درستی قادر به انزال نمی باشند و یا وجود اختلالاتی در دهانه رحم که مانع از حرکت اسپرم می شود از جمله شرایطی است که ممکن است با انجام روش iui احتمال بارداری را در پی داشته باشد. در مواردی که تعداد اسپرم اندک بوده و یا ناهنجاری هایی در آن وجود داشته باشد همچنین در مواردی که سابقه بیماری های لوله فالوپ، آندومتریوز و یا عفونت های لگنی وجود داشته باشد در آن صورت ممکن است انجام روش iui چندان موثر واقع نشود. به طور کلی اگر این روش به طور ماهانه و با اسپرم تازه انجام شود احتمال iui موفق بهتر خواهد بود. همچنین استفاده از داروهای باروری، سن مادر و علت ناباروری نیز در نرخ iui موفق تاثیر دارد.
اگر خانمی از داروهای ناباروری برای افزایش تعداد تخمک ها استفاده کند در آن صورت احتمال داشتن بارداری چند قلو به دنبال انجام روش iui وجود دارد. به خاطر داشته باشید انجام روش iui احتمال بروز نقص در جنین را افزایش نمی دهد. امکان ایجاد عفونت بعد انجام روش iui نیز اندک می باشد.
