بیماری کلامیدیا چیست؟
بیماری کلامیدیا تراکوماتیس که به اختصار بیماری کلامیدیا خوانده می شود در اثر عاملی باکتریایی ایجاد می شود. بیماری کلامیدیا نوعی عفونت مقاربتی است که در سنین 15-25 سال و در خانم ها شایع تر از آقایان است. بیماری کلامیدیا ممکن است در 50-70 درصد خانم ها و 50 درصد آقایان بدون علامت باشد، بنابراین ممکن است تشخیص کلامیدیا به درستی انجام نشود. اما باید عنوان داشت بیماری کلامیدیا در صورت عدم درمان مشکلات خطرناکی را به دنبال خواهد داشت.
علائم بیماری کلامیدیا
بیماری کلامیدیا در مراحل اولیه علائمی را به دنبال ندارد. علائم بیماری کلامیدیا معمولا یک تا دو هفته بعد از قرار گرفتن در معرض باکتری کلامیدیا روی می دهد. علائم بیماری کلامیدیا معمولا خفیف می باشد. برخی از علائم بیماری کلامیدیا عبارت است از:
- درد در حین ادرار کردن
- درد در بخش پایینی شکم
- ترشحات واژینال غیر طبیعی در زنان که ممکن است زرد رنگ و بودار باشد.
- ترشحات آبکی شیری رنگ از آلت تناسلی مردان
- نزدیکی جنسی دردناک در زنان
- خونریزی بین پریودها و یا بعد از داشتن نزدیکی در زنان
- متورم و دردناک شدن بیضه ها
عفونت ناشی از بیماری کلامیدیا می تواند بخش رکتوم را نیز درگیر کند که در این صورت علائم بالینی ایجاد نمی شود اما در برخی موارد ممکن است علائمی مانند درد، ترشح و یا خونریزی وجود داشته باشد. احتمال ابتلا به عفونت کلامیدیایی چشم نیز وجود دارد. عفونت کلامیدیایی چشم در اثر تماس با ترشحات آلوده ایجاد می شود و می تواند منجر به نابینایی گردد. عفونت کلامیدیا در مفاصل نیز التهاب ایجاد می کند.
در صورت تجربه علائمی مانند ترشحاتی از واژن، درد در حین نزدیکی جنسی و یا درد در حین ادرار کردن به متخصص زنان خود مراجعه کنید.
فاکتورهای خطر بیماری کلامیدیا
فاکتورهایی که احتمال ابتلا به بیماری کلامیدیا را افزایش می دهد عبارت است از:
- داشتن فعالیت جنسی قبل از 25 سالگی
- داشتن چندین شریک جنسی متعدد
- عدم استفاده مناسب از کاندوم
- سابقه قبلی در ابتلا به بیماری های مقاربتی
عوارض بیماری کلامیدیا در زنان
عوارض کلامیدیا در زنان عبارت است از:
- احتمال ابتلا به سایر بیماری های مقاربتی
- احتمال ابتلا به بیماری التهابی لگن
- اگر مادر به کلامیدیا مبتلا باشد می تواند منجر به سقط، زایمان زودرس، عفونت چشم و ریه نوزاد گردد. عفونت چشمی معمولا یک هفته بعد از تولد در نوزاد دیده می شود و می تواند منجر به نابینایی گردد.
- ناباروری
مطمئن ترین راه برای پیشگیری از ابتلا به بیماری کلامیدیا پرهیز از داشتن نزدیکی جنسی محافظت نشده می باشد. توجه به نکات زیر شما را در پیشگیری از بیماری کلامیدیا در امان می دارد:
- استفاده از کاندوم
- انجام غربالگری های منظم برای بررسی احتمال ابتلا به بیماری های مقاربتی
- داشتن رابطه جنسی با کسی که مطمئن هستید به بیماری کلامیدیا مبتلا نیست.
تشخیص بیماری کلامیدیا
اگر احساس می کنید در خطر ابتلا به بیماری کلامیدیا قرار دارید می توانید از متخصص زنان خود بخواهید تا غربالگری لازم را در مورد شما انجام دهد. تست های مختلف برای تشخیص کلامیدیا وجود دارند که از جمله آن ها تست نمونه ادرار و ترشحات واژینال هستند که کشت این نمونه ها پرهزینه و زمان بر می باشد.
غربالگری: زنان غیر بارداری که رابطه جنسی داشته و در سنین زیر 25 سال قرار دارند یا افرادی که ریسک ابتلا به عفونت دارند باید از نظر کلامیدیا بررسی شوند. در خانم های باردار نظرات متفاوت است اما بهتر است از این نظر بررسی شوند.
درمان بیماری کلامیدیا
استفاده از آنتی بیوتیک برای کلامیدیا بسیار مناسب است زیرا عامل بیماری کلامیدیا نوعی باکتری است. یک دوره درمانی 7 تا 14 روزه با آنتی بیوتیک در رفع بیماری کلامیدیا موثر می باشد. در اغلب موارد بیماری کلامیدیا ظرف یک تا دو هفته از بین می رود. در طول استفاده از آنتی بیوتیک برای کلامیدیا و مدتی پس از آن از داشتن نزدیکی اجتناب کنید. داشتن نزدیکی جنسی از راههای انتقال کلامیدیا می باشد. ابتلا به بیماری کلامیدیا و درمان آن به معنی ایمنی نسبت به بیماری کلامیدیا نمی باشد و شما همچنان در خطر ابتلا به بیماری کلامیدیا خواهید بود. بنابراین توجه به نکات پیشگیرانه می تواند شما را نسبت به ابتلا به بیماری کلامیدیا در امان دارد و بعد از درمان، باید مجددا از لحاظ وجود عفونت کلامیدیا بررسی شوید.
