راه های کمک به زایمان
روشی که پزشک برای کمک به زایمان انتخاب می کند به شرایطی که در طول آن ایجاد می شود، بستگی دارد. راه های کمک به زایمان شامل موارد زیر هستند:
اپیزیوتومی. اپیزیوتومی ایجاد یک برش جراحی در پرینئوم (ناحیه ای بین واژن و مقعد) است. این برش حفره واژن را باز کرده و اجازه عبور راحت تر سر نوزاد را داده و از پارگی این ناحیه در طول زایمان پیشگیری می کند. بیشتر خانم ها برای زایمان طبیعی به اپیزیوتومی نیاز ندارند و این برش تنها در شرایط خاصی ایجاد می شود. دو نوع برش اپیزیوتومی وجود دارد: برشی که در خط میانی به طور مستقیم به سمت مقعد ایجاد می شود و برش میانی جانبی که از مقعد دور می گردد. در مادرانی که تحت بی حسی اپیدورال قرار نگرفته اند، برای ایجاد اپیزیوتومی از بی حسی موضعی استفاده می شود.
آمنیوتومی (پاره کردن کیسه آب)
آمنیوتومی یک پارگی ساختگی در غشاها یا کیسه آمنیوتیک است که حاوی مایع احاطه کننده نوزاد می باشد. آمنیوتومی می تواند قبل یا در طول زایمان انجام گیرد و معمولا به منظور القای زایمان، قرار دادن یک مانیتور داخلی برای ارزیابی الگوی انقباض رحمی، قرار دادن یک مانیتور داخلی بر روی سر نوزاد به منظور ارزیابی وضعیت او و بررسی مکونیوم (اولین مدفوع نوزاد که رنگ سبز- قهوه ای دارد) انجام می شود. پزشک از یک آمنیوهوک که ظاهری شبیه به قلاب دارد برای پاره کردن کیسه آب استفاده می کند. هنگامی که این کار به اتمام رسید، برای پیشگیری از عفونت، زایمان باید ظرف 24 ساعت انجام شود.
زایمان القا شده
القای زایمان بدین معنی است که به چند دلیل پزشک تصمیم به انجام زایمان می گیرد. القای زایمان به عنوان یکی از راه های کمک به زایمان، برای بارداری هایی که مشکلات پزشکی یا عواقب دیگری دارند، انجام می گیرد. این کار به کمک فرم مصنوعی هورمون اکسی توسین انجام می شود که به داخل رگ تزریق می گردد. دلایل پزشکی که برای القای زایمان وجود دارند شامل موارد زیر هستند:
- دیابت
- فشار خون بالا
- پارگی کیسه آب
- کم وزن بودن نوزاد
مانیتورینگ جنین
مانیتورینگ جنین در واقع بررسی ضربان قلب او است که ممکن است به صورت خارجی یا داخلی انجام گیرد. در مانتورینگ خارجی، پروب سونوگرافی بر روی شکم قرار می گیرد تا اطلاعاتی را در مورد ضربان قلب نوزاد و تعداد دفعات و مدت زمان انقباضات خانم باردار ثبت کند. مانیتورینگ داخلی شامل استفاده از الکترود کوچک برای ثبت ضربان قلب جنین است. با این که ممکن است غشاها قبل از این که الکترودها به سر نوزاد متصل شوند، دچار پارگی گردند، این روش روشی دقیق برای دستیابی به این اطلاعات است. یک حس گر فشار نیز در نزدیکی نوزاد قرار می گیرد تا قدرت انقباضات را اندازه گیری نماید.
زایمان فورسپس
فورسپس ها به دو قاشق بزرگ شبیه هستند که در طول زایمان فورسپس، پزشک آن ها را وارد واژن کرده و به نزدیکی سر نوزاد می رساند. فورسپس ها در آن محل قرار گرفته و پزشک به کمک آن ها به آرامی سر نوزاد را از راه واژن خارج می کند و بقیه بدن نوزاد به طور طبیعی خارج می گردد.
زایمان وکیوم
خارج کننده وکیوم شبیه به یک ساکشن کوچک است که بر روی سر نوزاد قرار گرفته و به انجام زایمان کمک می کند. خلا به کمک یک پمپ ایجاد می گردد و نوزاد به کمک یک وسیله و فشارهای مادر به داخل کانال زایمان هل داده میشود. پمپ ممکن است موجب کبودی سر نوزاد شود که ظرف 48 ساعت برطرف میگردد.
