پره اکلامپسی به فشار خون بالا در بارداری اشاره دارد که با آسیب کبدی یا کلیوی همراه می باشد. پره اکلامپسی در بارداری بعد از هفته 20 روی می دهد. در موارد نادر احتمال بروز پره اکلامپسی تا 48 ساعت بعد زایمان نیز وجود دارد که به آن پره اکلامپسی بعد زایمان گفته می شود. علت دقیق پره اکلامپسی در بارداری مشخص نمی باشد. 3 تا 7 درصد همه خانم های باردار در خطر تجربه این عارضه قرار دارند. به نظر می رسد پره اکلامپسی در اثر وجود مشکلی در جفت ایجاد می شود. فاکتورهایی که احتمال بروز پره اکلامپسی را افزایش می دهد عبارت است از: ابتلا به اختلالات خود ایمنی، رژیم غذایی مادر، مشکلاتی در عروق خونی، تجربه بارداری اول، بارداری چند قلو، چاقی، سابقه خانوادگی، سن بالای 35 سال مادر، سابقه ابتلا به دیابت، فشار خون بالا و یا بیماری های کلیوی.
علائم پره اکلامپسی عبارت است از: تورم دست ها، صورت و چشم ها، افزایش وزن ناگهانی ظرف 1 تا 2 روز، سردرد شدید و مداوم، دشواری در تنفس، درد شکم در ناحیه سمت راست درست زیر دنده ها، تهوع و استفراغ، تغییراتی در دید، نابینایی موقت و احساس سبکی در سر.
آزمایشات پره اکلامپسی
متخصص زنان با کمک معاینه و آزمایشات پره اکلامپسی قادر به تشخیص این عارضه بارداری خواهد بود. فشار خون بالای 140 بر 90 میلی متر جیوه، تورم دست ها و صورت همچنین اضافه وزن از مواردی است که متخصص زنان را در تشخیص پره اکلامپسی یاری می دهد. از جمله مواردی که در آزمایشات پره اکلامپسی مورد توجه است می توان به وجود پروتئین در ادرار، افزایش آنزیم های کبدی، کاهش تعداد پلاکت ها و افزایش مقدار کراتین خون اشاره کرد. آزمایشات پره اکلامپسی با هدف بررسی وضعیت لخته شدن خون و مانیتور سلامت جنین انجام می شود. سونوگرافی و تست بدون استرس نیز از جمله آزمایشات پره اکلامپسی می باشد که نتایج آن نشان می دهد آیا زمان انجام زایمان فرا رسیده است یا خیر.
با توجه به نتایج آزمایشات پره اکلامپسی درمان تعیین می شود. انجام زایمان و خارج کردن جفت روشی برای درمان پره اکلامپسی می باشد اگر چه احتمال وقوع آن در دوران بعد زایمان نیز وجود دارد. در اغلب موارد بعد از هفته 37 جنین به اندازه ای بزرگ شده است که بتواند خارج از رحم زنده بماند. بنابراین ممکن است متخصص زنان تصمیم بگیرد تا پیش از تشدید پره اکلامپسی زایمان را انجام دهد. در این شرایط از داروهایی برای القای وضع حمل استفاده شده و یا ممکن است نیاز به انجام سزارین وجود داشته باشد. اگر جنین به طور کامل شکل نگرفته و نتایج آزمایشات پره اکلامپسی هم نشان دهد شرایط مادر چندان وخیم نیست در آن صورت ممکن است بیماری تا زمان بالغ شدن جنین کنترل شود. در این شرایط از داروهایی به منظور کاهش فشار خون استفاده می شود. استروئیدهای تزریقی نیز در هفته های قبل 34 بارداری استفاده می شود تا روند بلوغ ریه جنین تسریع گردد. اگر نتایج حاصل از آزمایشات پره اکلامپسی نشان دهد جنین به طور مناسبی رشد نکرده است و اکسیژن و خون کافی دریافت نمی کند، اگر عدد دوم فشار خون مادر بالای 110 میلی جیوه یا بیش از 100 میلی متر جیوه در طول بازه ای بیش از 24 ساعت باشد، اگر نتایج آزمایشات پره اکلامپسی اختلال در عملکرد کبد را نشان دهد، اگر سردرد شدید و مستمر وجود داشته باشد، اگر تشنج یا اکلامپسی بروز کند، اگر تجمع مایعات در ریه مادر مشاهده شود، اگر سندرم هلپ مشخص شود، اگر آزمایشات پره اکلامپسی نشان دهد تعداد پلاکت ها کاهش یافته و خونریزی روی دهد و اگر علائمی مبنی بر آسیب کلیوی مشاهده شود در آن صورت زایمان فورا انجام می گیرد.
عوارض پره اکلامپسی عبارت است از مشکلات مربوط به خونریزی، تشنج، محدود شدن رشد جنین، جدا شدن زودرس جفت از رحم قبل تولد نوزاد، پارگی کبد، سکته مغزی و مرگ. بروز پره اکلامپسی در بارداری احتمال ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و بیماری کلیوی را در آینده افزایش می دهد.
