دروانا: 

جراحی سزارین روشی برای زایمان می باشد. در جراحی سزارین به بیهوشی منطقه ای برای پیشگیری از درد نیازمندیم. برش سزارین ممکن است به صورت عمودی یا افقی روی شکم انجام شود. برش بعدی با هدف رسیدن به رحم و خارج ساختن جنین و جفت انجام می شود. در طول جراحی سزارین ممکن است جراحی های دیگری مانند بستن لوله های فالوپ نیز انجام شود. سزارین نیز مانند هر جراحی دیگری احتمال بروز برخی عوارض را به دنبال دارد (عوارض سزارین). آمارها نشان می دهد 1 مورد از هر 4 خانم در خطر تجربه عوارض سزارین قرار دارند. به طور کلی جراحی سزارین احتمال آسیب به ارگان های شکمی (مثانه، روده، عروق خونی)، عفونت (عفونت ناشی از زخم، رحم و مجاری ادراری) و عوارض ترمبوآمبولیک (لخته خونی) را در مقایسه با زایمان واژینال به همراه دارد. بسیار اهمیت دارد قبل از انجام سزارین نسبت به عوارض سزارین آگاه شوید. درک مناسب شما را در تصمیم گیری آگاهانه یاری خواهد داد.

عوارض سزارین

از آنجاییکه زایمان سزارین جراحی بزرگی می باشد که به بیهوشی نیازمند است در مقایسه با زایمان واژینال احتمال بروز برخی عوارض وجود دارد:

• عوارض سزارین: اختلال در روابط مادر و نوزاد

انجام سزارین ممکن است در اتاق زایمان در رابطه مادر-نوزاد اختلالاتی را به دنبال داشته باشد و این از عوارض سزارین محسوب می شود.

• عوارض سزارین: طولانی شدن ریکاوری

طول مدت ریکاوری بعد از انجام سزارین در مقایسه با زایمان واژینال بیشتر می باشد.

• عوارض سزارین: اختلال در جفت

زایمان سزارین ریسک اتصال غیر نرمال جفت به رحم را در بارداری های آینده به دنبال دارد. این مورد از عوارض سزارین می تواند احتمال بروز مشکلات جدی را در آینده همراه داشته باشد.

• عوارض سزارین: آسیب به رحم

ایجاد برش در ساختار رحم به منظور خارج ساختن جنین سبب تضعیف ساختار این ارگان می گردد و احتمال پارگی رحم را در بارداری های بعدی افزایش می دهد. باید یادآور شد احتمال بروز این مورد از عوارض سزارین اندک است و بستگی به نوع برش رحم دارد.

• عوارض سزارین: خطرات جنین

انجام سزارین خطرات اندکی را برای جنین در پی دارد. یکی از خطرات تروما یا آسیب به جنین می باشد که احتمال بروز این مورد از عوارض سزارین اندک می باشد. مشکلات موقتی در تنفس نیز بعد از سزارین شایع می باشد زیرا جنین به دلیل عدم عبور از کانال زایمان فشرده نشده است. به این ترتیب بازجذب مایعات در ریه های جنین کاهش می یابد.

• عوارض سزارین: عفونت

احتمال بروز عفونت رحمی بعد از سزارین (اندومتریت) به فاکتورهای متعددی بستگی دارد. برای مثال زمان شروع وضع حمل و پاره شدن کیسه آب از مواردی است که حائز اهمیت می باشد. اندومتریت که یکی از عوارض سزارین می باشد با استفاده از آنتی بیوتیک قابل درمان خواهد بود. احتمال بروز عفونت ناشی از زخم های سزارین وجود دارد. این مورد از عوارض سزارین 4 تا 7 روز بعد از جراحی ایجاد می شود اما احتمال بروز آن در 1 یا 2 روز بعد از جراحی نیز وجود دارد. در برخی موارد برای درمان این شرایط علاوه بر استفاده از آنتی بیوتیک به تخلیه، ضد عفونی با مایعات و برداشتن بافت عفونی نیاز خواهیم داشت.

• عوارض سزارین: خونریزی

خونریزی یکی از عوارض سزارین می باشد. 1 تا 2 درصد همه خانم هایی که سزارین انجام می دهند به دلیل خونریزی به دریافت خون نیاز خواهند داشت. خونریزی شدید یا هموراژی معمولا به داروهایی که برای انقباض رحم استفاده می شود پاسخ می دهد. اگر تمامی اقدامات برای رفع خونریزی موثر واقع نشود در آن صورت ممکن است نیاز به برداشت رحم یا هیسترکتومی وجود داشته باشد.

• عوارض سزارین: آسیب به ارگان ها

احتمال آسیب به ارگان هایی مانند مثانه و روده از عوارض سزارین محسوب می شود اما احتمال بروز این نوع از عوارض سزارین بسیار اندک است. حدود 1 درصد جراحی های سزارین انجام شده به آسیب ارگان می انجامد.

• عوارض سزارین: لخته های خونی

خانم ها در طول بارداری و در دوره بعد از زایمان در خطر ایجاد لخته های خونی در پا (ترومبوز عمیق وریدی یا دی وی تی) و ریه ها (آمبولیسم ریوی) قرار دارند. احتمال بروز این مورد از عوارض سزارین بعد از زایمان سزارین افزایش می یابد. با استفاده از دستگاه هایی که پاها را در طول جراحی و پس از آن فشرده می کند می توان احتمال بروز این مورد از عوارض سزارین را کاهش داد. خانم هایی که در خطر ابتلا به لخته خونی در پا قرار دارند ممکن است ناچار به استفاده از داروهای رقیق کننده خونی باشند تا احتمال بروز لخته های خونی را کاهش دهند.