انسولین هورمونی است که سبب انتقال گلوکز موجود در گردش خون به سلول های بدن می شود. سلول ها از مولکول قند به عنوان منبع انرژی استفاده می کنند. جنین و جفت منجر به تولید هورمون هایی می شوند که در مادر ایجاد مقاومت به انسولین می کند. اغلب خانم ها در زمان بارداری ناچار به تولید انسولین بیشتر می باشند تا مقدار قند خون را در حد نرمال نگاه دارند. برخی خانم های باردار قادر به تولید انسولین بیشتر نیستند و بنابراین قند خون آن ها افزایش می یابد که به این شرایط دیابت بارداری اطلاق می گردد. دیابت بارداری بعد از زایمان معمولا از بین می رود. شناسایی و درمان دیابت بارداری برای به حداقل رساندن عوارض آن در مادر و جنین بسیار اهمیت دارد. خانم هایی که در طول بارداری دچار دیابت بارداری می شوند بهتر است بعد از بارداری (4 تا 6 هفته پس از زایمان) و سپس سالانه غربالگری دیابت را انجام دهند. زیرا احتمال ابتلا به دیابت نوع دو در سال های آینده در مورد آن ها وجود دارد.
خانم های مبتلا به دیابت بارداری باید در این دوران مرتب به نزد متخصص زنان خود مراجعه کنند (یک بار در هفته یا هر دو هفته)، این مورد مخصوصا در مورد خانم هایی اهمیت دارد که از انسولین استفاده می کنند. هدف از این ملاقات ها در خانم های مبتلا به دیابت بارداری، بررسی وضعیت سلامت جنین، رژیم غذایی مادر و تنظیم دوز انسولین می باشد تا قند خون در نزدیکی مرحله نرمال باقی بماند. با پیشرفت بارداری در افراد مبتلا به دیابت بارداری ممکن است نیاز به مصرف انسولین نیز افزایش یابد. به منظور ارزیابی سلامت جنین در اواخر بارداری (از 32 هفتگی در افراد GDM) تست بدون استرس انجام می شود. بهتر است NST و BPP دو بار در هفته انجام شود. اگر در صورت دیابت بارداری مقدار قند خون بالا باشد انجام این تست بیشتر اهمیت خواهد داشت. در تست بدون استرس ضربان قلب جنین و تناسب ضربان قلب و حرکات جنین ارزیابی می گردد. تست بدون استرس روشی کم تهاجمی می باشد که خطری برای جنین و مادر همراه نخواهد داشت.
اگر قند خون در طول بارداری نرمال باشد و فرد عوارضی نداشته باشد در آن صورت زمان ایده ال انجام زایمان بین 39 تا 40 هفته خواهد بود. اگر زایمان در تاریخ معقولی انجام نشود در آن صورت برای مانیتور سلامت جنین باید تست های بیشتری انجام شود. در اغلب موارد خانم های مبتلا به دیابت بارداری فرزندی با اندازه نرمال به دنیا می آورند. در طول وضع حمل قند خون به طور مرتب مانیتور خواهد شد. اغلب خانم های مبتلا به دیابت بارداری در طول وضع حمل قند خون نرمالی داشته و نیازی به دریافت انسولین بیشتر نخواهند داشت. اگر مقدار قند خون بالا باشد انسولین دریافت می گردد. افزایش قند خون در طول بارداری می تواند مشکلاتی را قبل از زایمان و بعد از زایمان برای فرزند همراه داشته باشد. بعد از زایمان اغلب خانم های مبتلا به دیابت بارداری قند خون نرمالی دارند و نیازی به درمان با انسولین وجود نخواهد داشت، اما تا روز بعد از زایمان نیز باید مقدار قند خون اندازه گیری شود. ابتلا به دیابت بارداری احتمال ابتلا به دیابت نوع دو را در زندگی آینده افراد به همراه دارد. اگر مقدار قند خون بعد از زایمان نرمال باشد باید 6 هفته بعد از انجام زایمان غربالگری دیابت را تکرار کنید. این تست معمولا مشابه تست تولرانس گلوکز می باشد که به عنوان غربالگری دیابت بارداری در دوران بارداری انجام می شود. یک تا دو سوم خانم هایی که به دیابت بارداری مبتلا هستند در بارداری های بعدی نیز در خطر ابتلا به دیابت بارداری قرار دارند. علاوه بر این خانم هایی که سابقه دیابت بارداری داشته اند با وجود فاکتورهای خطر دیگری مانند چاقی و سابقه خانوادگی در خطر ابتلا به دیابت نوع دو در زندگی آینده خود قرار دارند.
خانم هایی که در گذشته سابقه ابتلا به دیابت بارداری داشته اند بیشتر در خطر تجربه بیماری های قلبی عروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی قرار دارند. بنابراین خانم هایی با سابقه ابتلا به دیابت بارداری باید به مواردی مانند داشتن رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم و اجتناب از مصرف سیگار توجه داشته باشند.
دکتر سمیه علایی نسب متخصص زنان، زایمان و نازایی عنوان می دارند در دیابت دو مدل دیابت وجود دارد. کسانی که قبل از بارداری دچار قند خون بالا هستند باید اسید فولیک 5 میلی گرم 1 ماه تا 3 ماه اول بارداری مصرف کنند. و بهتر است این افراد NIPT انجام دهند.
در دیابت بارداری یا GDM که به دنبال غربالگری در سن 24 تا 26 هفتگی مشخص می شوند ابتدا باید تحت رژیم غذایی قرار بگیرند و اگر با رژیم غذایی کنترل نشد جهت آنها انسولین تراپی صورت می گیرد.
از 32 هفتگی باید تست های ارزیابی سلامت جنین در این افراد انجام شود که NST و BPP می باشد و بهتر است یک تا دو بار در هفته این تست انجام شود. FBS باید از 32 هفته به بعد به خوبی کنترل شود. در صورت FBS بالا (≤ 12 نرمال) بالای 100 در معرض خطر بالا می باشند.
