سندرم هلپ چیست؟
برخی خانم های باردار مبتلا به فشار خون بالا در خطر تجربه عارضه ای به نام سندرم هلپ قرار دارند. سندرم هلپ مجموعی از مشکلات را شامل می شود:
- همولیز سلول های قرمز خونی. سلول های قرمز خونی ناقل اکسیژن از ریه ها به سایر بخش های بدن می باشند.
- افزایش آنزیم های کبدی
- کاهش تعداد پلاکت ها
خوشبختانه احتمال بروز سندرم هلپ نادر می باشد و 2 مورد از هر 1000 بارداری را شامل می شود. 15 درصد از خانم های باردار مبتلا به فشار خون بارداری دچار سندرم هلپ می شوند. پره اکلامپسی عارضه ای است که بعد هفته 20 بارداری و یا بعد زایمان روی می دهد. پره اکلامپسی با مشخصاتی مانند فشار خون بالا در بارداری، اختلال در ارگان هایی مانند کبد و کلیه ها، دفع پروتئین در ادرار، اختلال در بینایی و سردرد شدید مشخص می گردد. اکلامپسی به بروز تشنج در بارداری به دنبال پره اکلامپسی اشاره دارد.
علائم سندرم هلپ نیز می تواند در طول بارداری یا بعد زایمان روی دهد. اغلب خانم های مبتلا به سندرم هلپ علائمی را قبل هفته 37 بارداری نشان می دهند، اما این احتمال نیز وجود دارد که تا بعد زایمان علائمی مشخص نگردد. علائم سندرم هلپ عبارت است از:
- تاری دید
- احساس خستگی
- اضافه وزن و تورم شدید
- سردرد
- تهوع
- خونریزی از بینی یا هر گونه خونریزی که به سادگی متوقف نشود
- تشنج
- درد در ناحیه بالایی شکم
اگر چنین علائمی را تجربه می کنید فورا با متخصص زنان خود تماس حاصل فرمایید. برای تشخیص سندرم هلپ متخصص زنان به موارد زیر توجه خواهد داشت:
- درد شکم مخصوصا دردی که در ناحیه بالا و سمت راست شکم واقع شده باشد
- بزرگ شدن کبد
- افزایش فشار خون
- تورم پاها
برای ارزیابی بیشتر عملکرد کبد با استفاده از آنزیم های کبدی بررسی شده و تعداد پلاکت های خونی نیز اندازه گیری می شود. اسکن CAT برای بررسی خونریزی در کبد انجام می شود. در این اسکن از اشعه ایکس و کامپیوتر برای ایجاد تصاویری از بدن استفاده می شود. قبل از بروز سندرم هلپ پره اکلامپسی تشخیص داده می شود. اما در برخی موارد سندرم هلپ از علائم اولیه پره اکلامپسی می باشد. به هنگام بروز سندرم هلپ باید از داروهایی برای کاهش فشار خون و پیشگیری از بروز تشنج استفاده شود. در برخی موارد ممکن است نیاز به تزریق خون وجود داشته باشد تا سلول های خونی تازه در بدن جایگزین گردد. ممکن است نیاز به انجام زود هنگام زایمان وجود داشته باشد، حتی اگر جنین نارس بوده و بارداری قبل از هفته 37 باشد. زایمان زودرس در برخی شرایط الزامی است که ادامه بارداری خطراتی را برای مادر و جنین در پی داشته باشد. اگر به سندرم هلپ دچار شدید ممکن است در این شرایط متخصص زنان از داروهای کورتیکواستروئید برای تسریع بلوغ ریه جنین استفاده کند. سپس ممکن است وضع حمل با استفاده از دارو القا شود. اما در برخی موارد انجام سزارین ضروری می باشد. بدون درمان 25 درصد از خانم های مبتلا به سندرم هلپ در خطر تجربه عوارض جدی قرار خواهند داشت و حتی احتمال مرگ نیز وجود دارد.
