پارگی جفت
پارگی جفت یک عارضه جدی در دوران بارداری می باشد. جفت در دوران بارداری تشکیل می شود. جفت به دیواره رحم متصل می باشد و در رساندن غذا و اکسیژن به جنین در حال رشد نقش دارد. پارگی جفت زمانی روی می دهد که جفت به طور نسبی یا کامل از دیواره داخلی رحم جدا شود و این عارضه قبل از زایمان روی دهد. به دنبال پارگی جفت غذا رسانی به جنین مسدود می گردد و خونریزی سنگینی در مادر ایجاد می شود. پارگی جفت اغلب به صورت ناگهانی روی می دهد. در صورتیکه پارگی جفت بدون درمان باقی بماند جان مادر و جنین به خطر می افتد. پارگی جفت معمولا در سه ماه آخر بارداری روی می دهد، مخصوصا در هفته های آخر قبل از زایمان. علائم پارگی جفت عبارت است از:
- خونریزی واژن
- درد شکمی
- کمر درد
- حساس شدن رحم
- انقباضات دردناک رحم
- احساس سفتی در رحم یا شکم
درد شکمی و کمر درد اغلب به صورت ناگهانی آغاز می شود. مقدار خونریزی واژینال می تواند زیاد باشد. ممکن است این خون داخل رحم به دام بیفتد و حتی در صورت پارگی جفت نیز خونریزی مشهودی روی ندهد. در برخی موارد پارگی جفت به آهستگی روی می دهد و می تواند خونریزی واژینال سبک تا متوسطی را همراه داشته باشد. ممکن است جنین با سرعت مورد انتظار رشد نکند و ممکن است مقدار مایع آمنیوتیک کاهش یابد. اگر علائم پارگی جفت را تجربه می کنید باید فورا به متخصص زنان خود مراجعه کنید.
علت پارگی جفت در بارداری
علت پارگی جفت در بارداری اغلب مشخص نیست. علت پارگی جفت در بارداری معمولا عبارت است از ضربه یا آسیب به شکم که می تواند به دنبال رویدادهایی مانند تصادف رخ دهد. عوامل یا فاکتورهایی که در علت پارگی جفت نقش دارند عبارت است از:
- سابقه پارگی جفت در بارداری قبلی (البته به جز مواردی که پارگی جفت به دنبال ضربه یا آسیب فیزیکی روی داده باشد)
- فشار خون بالا که به طور مزمن ادامه دارد
- فشار خون بالا در بارداری که منجر به پره اکلامپسی یا اکلامپسی شود
- سیگار کشیدن
- استفاده از کوکائین در دوران بارداری
- پارگی زودرس غشا که سبب ترشح و نشتی مایع آمنیوتیک قبل از پایان بارداری می شود
- عفونت داخل رحم در دوران بارداری
- حمل بیش از یک جنین
- بارداری بعد از 40 سالگی
عوارض پارگی جفت
پارگی جفت عارضه ای مرگ بار برای مادر و جنین محسوب می شود. عوارض پارگی جفت برای مادر عبارت است از:
- شوک ناشی از خونریزی و از دست دادن خون زیاد
- مشکلات ناشی از لخته شدن خون
- نیاز برای تزریق خون
- نارسایی کلیه ها یا سایر ارگان ها که به دلیل خونریزی روی می دهد
- در موادری که خونریزی رحم قابل کنترل نباشد ممکن است انجام هیسترکتومی ضرورت بیابد
عوارض پارگی جفت برای جنین عبارت است از:
- محدود شدن رشد جنین
- عدم دریافت اکسیژن کافی
- زایمان زودرس
- مرده زایی
پیشگیری از پارگی جفت
پارگی جفت قابل پیشگیری نیست اما می توان برخی فاکتورهای خطر مرتبط با پارگی جفت را کاهش داد. برای مثال در دوران بارداری از مصرف مواد مخدر و سیگار اجتناب کنید. اگر به فشار خون بالا مبتلا هستید برای کاهش و کنترل فشار خون تحت نظر قرار بگیرید. به هنگام قرار گرفتن در وسیله نقلیه از کمربند ایمنی استفاده کنید. اگر سابقه پارگی جفت در بارداری های قبلی شما وجود دارد قبل از اقدام به بارداری مجدد با متخصص زنان و زایمان خود در این باره مشورت کنید و به دنبال راهی برای کاهش احتمال پارگی جفت باشید.
درمان پارگی جفت
امکان اتصال مجدد جفتی که از دیواره رحم جدا شده وجود ندارد. درمان پارگی جفت بستگی به شرایط زیر دارد:
- جنین در زمانی نزدیک به زایمان قرار نداشته باشد: اگر پارگی جفت خفیف به نظر برسد، ضربان قلب جنین نرمال باشد و هنوز برای تولد جنین بسیار زود باشد در آن صورت مادر در بیمارستان بستری می گردد تا از نزدیک مانیتور شود. اگر خونریزی متوقف شود و شرایط جنین پایدار باشد ممکن است استراحت در منزل در نظر گرفته شود. در برخی موارد برای کمک به بلوغ ریه ها استفاده از برخی داروها مورد توجه قرار می گیرد.
- جنین در زمان نزدیک به زایمان قرار داشته باشد: معمولا در هفته های 34 بارداری اگر پارگی جفت خفیف باشد ممکن است امکان زایمان واژینال با مانیتور مناسب وجود داشته باشد. اگر پارگی جفت پیشرفت کرده و سلامت جنین به خطر بیفتد در آن صورت معمولا انجام سزارین ضرورت می یابد.
