دروانا: 

 زایمان در آب چگونه است؟

زایمان در آب نوعی روش زایمان می باشد که در محوطه ای با آب گرم انجام می شود. برخی خانم ها ترجیح می دهند تا به هنگام وضع حمل در آب بمانند و به هنگام زایمان از آب خارج شوند. اما برخی دیگر ترجیح می دهند فرایند زایمان را نیز در آب انجام دهند. فرضیه زایمان در آب چنین است که جنین 9 ماه در کیسه مایع آمنیوتیک زندگی کرده است بنابراین زایمان در شرایطی مشابه با محیط مایع آمنیوتیک می تواند برای جنین مناسب تر باشد و استرس کمتری را برای مادر در پی داشته باشد.

متخصصین زنان و زایمان بر این باورند که کاهش استرس زایمان و وضع حمل احتمال بروز عوارض خطرناک در مورد جنین را کاهش می دهد. زایمان در آب باید با نظارت فرد متخصص انجام شود.

مزایای زایمان در آب برای مادر

• آب گرم فضایی ریلکس کننده و راحت را ایجاد می کند
• در مراحل آخر وضع حمل، آب سبب افزایش انرژی مادر می شود
• شناور بودن وزن بدن مادر را کاهش می دهد و امکان حرکت آزاد و موقعیت دهی جدید را فراهم می کند
• شناور بودن انقباضات موثر رحم را تقویت می کند و گردش خون را بهبود می بخشد، به این ترتیب ماهیچه های رحمی اکسیژن مناسبی را دریافت می کند و مادر درد کمتری را تحمل می کند و اکسیژن بیشتری برای جنین فراهم می گردد.
• شناور بودن در آب به کاهش فشار خون ناشی از استرس کمک می کند.
• به نظر می رسد آب هورمون های مرتبط با استرس را کاهش می دهد و سبب تولید اندورفین در بدن مادر می شود. اندورفین ترکیبی ضد درد می باشد.
• آب سبب می شود تا پرده صفاقی الاستیک تر شود، به این ترتیب احتمال بروز پارگی و نیاز به ترمیم کاهش می یابد.
• مادامیکه خانم ها به هنگام وضع حمل به لحاظ فیزیکی ریلکس تر باشند توانایی تمرکز بر فرایند زایمان تقویت می شود.
• زمانی که آب احساس امنیتی را ایجاد کند به این ترتیب از میزان اضطراب و ترس کاسته می شود.

مزایای زایمان در آب برای جنین

• زایمان در آب محیطی مشابه با کیسه آمنیوتیک را ایجاد می کند.
• استرس ناشی از زایمان کاسته شده و احساس امنیت ایجاد می گردد.

خطرات زایمان در آب

بیش از سی سال است که زایمان در آب رشد کرده و محبوبیتی را بین خانم ها به دست آورده است. تحقیقات اندکی در مورد خطرات زایمان در آب در دسترس می باشد. برخی تحقیقات در اروپا نشان می دهد نرخ مرگ و میر ناشی از زایمان در آب با زایمان معمولی مشابه است.

بر اساس مقاله ای که توسط کالج رویال زنان و زایمان منتشر شده است ممکن است به لحاظ تئوری ریسک اندکی به لحاظ آمبولی در آب ایجاد شود. آمبولی در آب زمانی روی می دهد که آب وارد جریان خون مادر شود. اگر جنین در کانال زایمان استرسی را تجربه کند و یا اگر بند ناف تابیده شود احتمال استشاق آب هنگام زایمان در آب وجود دارد اما احتمال وقوع چنین عارضه ای نادر می باشد زیرا جنین به طور نرمال تا زمانیکه در معرض هوا قرار نگیرد استنشاق نمی کند. جنین اکسیژن را از بند ناف دریافت می کنند تا اینکه خودش بتواند تنفس کند یا تا زمانی که بند ناف بریده شود.

در موارد زیر انجام زایمان در آب توصیه نمی شود:

• وجود هرپس فعال: هرپس به راحتی از طریق آب منتقل می شود. بنابراین در این مورد باید با متخصص زنان مشورت کنید.
• اگر جنین در موقعیت بریچ باشد: اگرچه زایمان در آب در موقعیت های مختلف جنین در رحم قابل انجام می باشد اما باید در مورد خطرات احتمالی آن با متخصص زنان مشورت نمود.
• در صورت خونریزی شدید یا وجود عفونت در مادر
• در صورت داشتن بارداری چند قلو (البته زایمان در آب در مورد جنین های چند قلو نیز موثر بوده است اما باید در مورد خطرات احتمالی آن با متخصص زنان خود مشورت کنید)
• در صورت احتمال پره اکلامپسیا
• در صورت زایمان زودرس (در مواردی که خطر زایمان زودرس وجود دارد زایمان در آب توصیه نمی شود)
• در صورت وجود مکونیوم شدید

بطور کلی بهتر است تا مراحل اولیه زایمان در آب باشد و استفاده از بی دردی و ریلکسیشن آب تا زمان نزدیک به تولد جنین صورت پذیرد ولی تولد نوزاد مخصوصا در خانم هایی که زایمان اول آن ها می باشد بهتر است در خشکی انجام پذیرد.