پولیپ بینی چیست؟
پولیپ بینی توده نرم، بدون درد و غیر سرطانی در پوشش راه بینی یا سینوس های شما است. پولیپ بینی مانند دانه انگور از پوشش بینی آویزان می شود. این ضایعات اغلب در اثر التهاب مزمن ناشی از آسم، عفونت مکرر، آلرژی ها، حساسیت دارویی یا برخی اختلالات ایمنی ایجاد می شوند.
پولیپ بینی کوچک علائمی را به دنبال ندارد. توده های بزرگ تر می توانند راه بینی را مسدود کرده و یا منجر به مشکلات تنفسی، از دست دادن حس بویایی و عفونت های مکرر گردد.
پولیپ بینی ممکن است هر فردی را درگیر کند اما این ضایعات اغلب در بزرگسالان شایع هستند. درمان دارویی پولیپ بینی این ضایعات را جمع کرده و یا از بین می برد اما در برخی مواقع درمان پولیپ بینی به جراحی نیاز دارد. حتی بعد از درمان موفقیت آمیز، احتمال بازگشت پولیپ بینی وجود دارد.
علائم پولیپ بینی
رینوسینوزیت مزمن در اثر التهاب سینوس ها و مجاری بینی که بیش از 12 هفته به طول انجامیده ایجاد می شود. در هر حال، احتمال داشتن سینوزیت مزمن بدون وجود پولیپ بینی وجود دارد.
نشانه ها و علائم پولیپ بینی ناشی از سینوزیت مزمن شامل موارد زیر هستند:
- آبریزش بینی
- گرفتگی مداوم
- آبریزش در پشت بینی
- کاهش یا از دست رفتن حس بویایی
- از دست رفتن حس چشایی
- درد صورت یا سر
- درد در دندان های بالا
- احساس فشار بر روی پیشانی و صورت
- خر و پف کردن
درمان پولیپ بینی
سینوزیت مزمن به همراه یا بدون پولیپ بینی وضعیتی است که درمان کامل آن دشوار خواهد بود. برای درمان پولیپ بینی، شما بهترین برنامه درمانی طولانی مدت را برای کنترل علائم و درمان برخی فاکتورها مانند آلرژی ها که در بروز التهاب مزمن راه های بینی و سینوس ها و در نتیجه پولیپ بینی نقش دارند، انتخاب می کنید.
هدف از درمان پولیپ بینی کاهش اندازه و یا حذف آن ها است. درمان دارویی پولیپ بینی معمولا اول گزینه برای درمان پولیپ بینی است. در برخی مواقع جراحی پولیپ بینی نیز انجام می شود اما نمی تواند راهکاری دائمی برای درمان پولیپ بینی باشد؛ زیرا احتمال بازگشت این ضایعات وجود دارد.
درمان پولیپ بینی: داروها
درمان پولیپ بینی اغلب با داروها آغاز می شود که حتی پولیپ های بزرگ را جمع و ناپدید می کنند. درمان دارویی پولیپ بینی شامل:
- کورتیکواستروئیدهای استنشاقی. پزشک یک اسپری بینی کورتیکواستروئیدی را برای کاهش التهاب ناشی از پولیپ بینی تجویز می کند. این دارو پولیپ بینی را جمع کرده و یا به طور کامل از بین می برد. کورتیکواستروئیدهای بینی شامل فلوتیکازون، بودزوناید، فلونیزولید، مومتازون، تریامسینولون، بکلومتازون و سیکلزوناید هستند.
- کورتیکواستروئیدهای خوراکی و تزریقی. اگر کورتیکواستروئید بینی در درمان پولیپ بینی موثر نباشد، پزشک کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را به تنهایی یا به همراه اسپری بینی تجویز می کند. از آن جایی که کورتیکواستروئیدهای خوراکی عوارض جانبی جدی به دنبال دارند، این داروها معمولا برای مدت کوتاهی مصرف می شوند. کورتیکواستروئیدهای تزریقی در صورت وجود پولیپ بینی شدید تجویز می گردد.
- سایر داروها. پزشک ممکن است داروهایی را برای درمان شرایطی که در آن ها التهاب مزمن در سینوس ها یا راه های بینی شما وجود دارد، تجویز کند. این داروها شامل آنتی هیستامین ها برای درمان آلرژی ها و آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت مزمن یا بازگشت کننده هستند. حساسیت زدایی آسپیرین ممکن است برای درمان پولیپ بینی و حساسیت آسپیرین در برخی افراد موثر باشد.
درمان پولیپ بینی: جراحی
اگر درمان دارویی پولیپ بینی نتواند پولیپ را جمع کرده و یا از بین ببرد، شما به جراحی آندوسکوپیک برای برداشت پولیپ بینی و اصلاح مشکلات سینوس ها که موجب بروز التهاب و پولیپ بینی شده اند، نیاز خواهید داشت.
در جراحی آندوسکوپیک برای درمان پولیپ بینی، پزشک یک میله کوچک که دارای لنز بزرگنمایی یا دوربین کوچک است را وارد سوراخ های بینی کرده و آن را به سمت حفره های سینوسی هدایت می کند. پزشک از ابزار کوچکی برای برداشت پولیپ بینی و سایر عواملی که موجب انسداد جریان یافتن مایعات از سینوس ها شده اند، استفاده می کند.
در طول جراحی پولیپ بینی، پزشک همچنین سوراخ هایی که از سینوس ها به سمت بینی وجود دارند را گشاد می کند. بعد از جراحی پولیپ بینی، شما برای پیشگیری از بازگشت پولیپ بینی به مصرف اسپری بینی کورتیکواستروئیدی نیاز دارید. پزشک ممکن است استفاده از محلول شستشوی آب و نمک برای کمک به بهبودی پولیپ بینی را توصیه نماید.
