منتوپلاستی یک روش جراحی است که برای تغییر شکل چانه از طریق افزایش اندازه آن به کمک ایمپلنت و کاهش اندازه آن به کمک تراشیدن استخوان، انجام می شود. بسیاری از جراحان پلاستیک به منظور بهبود تناسب صورت، عمل منتوپلاستی را به افرادی که رینوپلاستی یا جراحی بینی انجام داده اند، توصیه می کنند.

دروانا:

 منتوپلاستی یا جراحی چانه چیست؟

جراحی چانه یا منتوپلاستی یک روش جراحی است که برای تغییر شکل چانه از طریق افزایش اندازه آن به کمک ایمپلنت و کاهش اندازه آن به کمک تراشیدن استخوان، انجام می شود. منتوپلاستی که توسط پزشکان جراح پلاستیک انجام می شود، هماهنگی اجزای صورت را بهبود بخشیده و تناسب چانه، فک، گونه و پیشانی را بیشتر می کند.

در برخی مواقع در جراحی منتوپلاستی، استخوان فک در طول جراحی به سمت جلو حرکت داده می شود و بدین ترتیب چانه بزرگ تر و برجسته تر می گردد. قرار دادن ایملپنت های سیلیکونی در چانه روش دیگری برای افزایش اندازه چانه در منتوپلاستی است. در حالت معکوس، در مواردی که چانه بیش از حد نرمال بیرون زده است، منتوپلاستی با تراشیدن استخوان فک برای کاهش اندازه چانه به کار می رود (منتوپلاستی کاهش دهنده). از دیگر موارد استفاده منتوپلاستی یا جراحی چانه می توان به اعمال تغییرات در فک بالا و پایین به منظور بهبود دینامیک جویدن و جفت شدن مناسب دندان ها بر روی هم اشاره کرد. انواع منتوپلاستی می تواند طیفی از جراحی چانه ساده تا پیچیده را شامل شود.

بسیاری از جراحان پلاستیک به منظور بهبود تناسب صورت، عمل منتوپلاستی را به افرادی که رینوپلاستی یا جراحی بینی انجام داده اند، توصیه می کنند؛ زیرا بعد از جراحی منتوپلاستی، اندازه چانه ممکن است موجب کوچک تر و یا بزرگ تر به نظر آمدن بینی در اندازه قبلی خود گردد.

منتوپلاستی با تغییر در استخوان فک

در مواردی که استخوان فک پایین یا در واقع استخوان چانه بزرگ تر و جلوتر از حالت طبیعی است، جراح در منتوپلاستی با استفاده از ابزار مخصوص، بخش اضافی استخوان چانه را تراش داده و می برد و چانه را در موقعیت صحیح خود قرار می دهد (منتوپلاستی کاهش دهنده). همچنین در صورت عقب بودن موقعیت چانه نسبت به کل صورت، جراح می تواند استخوان فک را به سمت جلو حرکت دهد و چانه در موقعیت مناسب خود قرار گیرد.

این نوع از جراحی منتوپلاستی برای افرادی توصیه می شود که چانه آن ها بیش از حالت نرمال به سمت جلو بوده و دراز می باشد. همچنین در مواردی که فرد دچار عقب بودن چانه شدید است و چانه او در فاصله بسیار زیادی از بقیه صورت قرار گرفته است، منتوپلاستی با تغییر در استخوان فک به کار گرفته می شود.

در این روش منتوپلاستی، پزشک لب پایینی را به سمت پایین می کشد و در لثه ای که پشت لب پایین و زیر دندان های فک پایین قرار گرفته است شکاف ایجاد می کند. حال بافت های نرم از استخوان چانه جدا شده اند. پزشک با استفاده از ابزاری مخصوص یک خط عمودی کوچک به عنوان مرجع در استخوان ایجاد می کند.

حال پزشک یک برش افقی در طول استخوان فک ایجاد می نماید. اگر شما می خواهید به کمک جراحی منتوپلاستی استخوان فک به سمت عقب حرکت کند و یا کوچک تر شود، جراح برجستگی استخوان را نیز می تراشد و آن را مجددا به باقیمانده استخوان فک متصل می کند.

اگر شما می خواهید با انجام عمل منتوپلاستی چانه بزرگ تری داشته باشید، پزشک با ایجاد فاصله ای میان استخوان تراشیده شده فک و چانه این دو به هم متصل می کند. استخوان در طول زمان رشد کرده و این شکاف را پر می کند. اگر با انجام عمل جراحی منتوپلاستی به دنبال چانه ای کوتاه تر هستید، پزشک برجستگی های استخوان چانه را تراش داده و آن را به باقی مانده استخوان فک متصل می کند. بعد از اتمام جراحی منتوپلاستی، شکاف ایجاد شده به کمک بخیه بسته می شود. سپس پزشک یک بانداژ فشرده در خارج دهان و چانه می بندد تا از ناحیه مورد نظر محافظت شود.

 منتوپلاستی: استفاده از ایمپلنت

ایمپلنت چانه روش دیگری در جراحی منتوپلاستی محسوب می شود که در آن شکل چانه تغییر کرده بزرگ تر شده و یا به سمت جلو حرکت می کند. ایمپلنت چانه می تواند به کمک جراحی و یا تزریق انجام شود.

ایمپلنت چانه در واقع یک منتوپلاستی افزاینده است که در آن یک ایمپلنت داخل چانه قرار گرفته و به استخوان متصل می شود. ایمپلنت های آلوپلاستیک رایج ترین ایمپلنت های مورد استفاده در منتوپلاستی افزاینده به حساب می آیند.

برای ایمپلنت چانه در منتوپلاستی، جراح داخل دهان یا زیر چانه را برش می دهد. قبل از جراحی منتوپلاستی، جراح اندازه و شکل مناسب ایمپلنت را مشخص می کند و در زمان منتوپلاستی ایمپلنت آماده قرارگیری در محل مورد نظر است.

انواع مختلفی از آلوپلاستیک ها مانند سیلیکون، تفلون و مدپور برای استفاده در ایمپلنت های منتوپلاستی در دسترس هستند.  ایمپلنت چانه ساخته شده از ماده مدپور منافذی در سطح خود دارد که امکان چسبیدن بافت به خود ایمپلنت را فراهم می کند. ایمپلنت های منتوپلاستی به کمک پیچ هایی به استخوان متصل می شوند.

زمانی که ایمپلنت چانه در موقعیت مناسب خود قرار گرفت، جراح شکاف را به کمک بخیه می بندد. انجام این نوع منتوپلاستی به 30 دقیقه تا 3 ساعت زمان نیاز دارد. در مواردی که منتوپلاستی افزاینده بدون جراحی انجام می گیرد، پرکننده هایی مانند چربی بدن به منظور افزایش اندازه و برجستگی چانه به کمک سوزن هایی به داخل آن تزریق می شوند.

منتوپلاستی: عوارض

از جمله عوارض منتوپلاستی عبارتند از:

  • عفونت
  • واکنش آلژریک به ایمپلنت
  • بیرون زدگی ایمپلنت
  • آشکار شدن پیچ ها
  • آسیب عصبی که موجب بی حسی لب یا دهان می شود.
دکتر اسماعیل فرزاد فرد

دکتر اسماعیل فرزاد فرد

فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی
دكتر اسماعيل فرزاد فرد فوق تخصص جراحی پلاستیک، زیبایی و ترمیمی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز و عضو انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران می باشند.
 
تایید شده: توسط دکتر اسماعیل فرزاد فرد
برگرفته از: وبسایت https://www.healthline.com
 

درباره دُروانا

دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا)
وبسایت دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.
از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.
با دروانا همراه شوید.

موضوعات ویژه