آترزی دریچه تریکوسپید فرم غیر شایعی از بیماری مادرزادی قلب است. این بیماری حدود 5 نوزاد از هر 100000 نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد. یک نفر از هر پنج نفری که به آترزی دریچه تریکوسپید دچار هستند، به مشکلات قلبی دیگر نیز مبتلا خواهند بود. در حالت طبیعی، خون از بدن به داخل دهلیز راست جریان می یابد و سپس از راه دریچه تریکوسپید وارد بطن راست و ریه ها می شود. اگر این دریچه باز نباشد، خون نمی تواند از دهلیز راست به بطن راست جریان یابد. در صورت وجود مشکل در دریچه تریکوسپید، خون در نهایت نمی توانند وارد ریه ها شود و اکسیژن را دریافت کند (اکسیژنه شود).
در عوض، خون از طریق یک حفره بین دهلیز راست و چپ عبور می کند. در دهلیز چپ، خون با خون غنی از اکسیژن که از ریه ها بازگشته است ترکیب می شود. این ترکیب خون غنی از اکسیژن و کم اکسیژن از طریق بطن چپ به تمام بدن پمپ می گردد. این موجب می گردد که سطح اکسیژن خون از حالت طبیعی پایین تر باشد. در کودکان مبتلا به آترزی دریچه تریکوسپید، ریه ها خون را از طریق حفره ای بین بطن های چپ و راست یا از طریق حفظ یک رگ جنینی به نام داکتوس آرتریوسوس دریافت می کنند. این رگ جنینی، آئورت (سرخرگ اصلی بدن) را به سرخرگ ریوی متصل می کند. این رگ تا زمان تولد نوزاد وجود دارد اما عموما بعد از تولد به خودی خود بسته می شود.
درمان آترزی دریچه تریکوسپید
زمانی که این مشکل قلبی تشخیص داده می شود، نوزاد اغلب در بخش مراقبت ویژه نوزادان بستری می شود. دارویی به نام پروستاگلاندین E1 برای باز نگاه داشتن داکتوس آرتریوسوس تجویز می شود؛ به گونه ای که خون بتواند به ریه ها جریان پیدا کند. عموما، بیماران مبتلا به این بیماری برای درمان به جراحی نیاز دارند.
- اگر قلب توانایی پمپ خون کافی به ریه ها و سایر بخش های بدن را نداشته باشد، اولین جراحی آترزی دریچه تریکوسپید در روزهای اول بعد از تولد انجام می شود. در این جراحی، یک هدایت کننده مصنوعی (شنت) بین شاخه های آئورت و شاخه های شریان ریوی قرار می گیرد تا جریان خون به ریه ها را حفظ کند. در برخی موارد، درمان آترزی دریچه تریکوسپید در دوران نوزادی نیازی به جراحی ندارد.
در بیشتر موارد، نوزاد بعد از جراحی به منزل بازمی گردد. نوزاد باید روزانه یک یا چند دارو مصرف کند و کاملا تحت نظر پزشک متخصص قلب کودکان باشد. این پزشک زمان مناسب برای انجام جراحی دوم آترزی دریچه تریکوسپید را تعیین می کند. - در جراحی بعدی، نیمی از وریدهای حمل کننده خون کم اکسیژن از نیمه بالایی بدن به طور مستقیم به سرخرگ ریوی متصل می شوند. جراحی دوم برای آترزی دریچه تریکوسپید اغلب بین چهار تا شش ماهگی انجام می گیرد. در مراحل اول و دوم جراحی، نوزاد ممکن است ظاهری کبود رنگ داشته باشد.
- در مرحله سوم که مرحله نهایی می باشد، بقیه وریدهای حامل خون با اکسیژن کم از بدن به طور مستقیم به سرخرگ ریوی که به ریه ها ختم می شود، متصل میگردند. حال بطن چپ تنها باید خون را به بدن و نه ریه ها پمپ کند. این جراحی برای آترزی دریچه تریکوسپوید در کودکان معمولا زمانی که آن ها 18 ماهه تا 3 ساله هستند انجام می گیرد. بعد از مرحله نهایی، رنگ پوست کودک دیگر کبود نخواهد بود.
