ترکیب دو داروی Nivolumab و Ipilimumab باعث طول عمر بیشتر بیماران مبتلا به ملانومای پیشرفته یا ملانوم بدخیم می شود.
افزایش طول عمر سه ساله در بیماران مبتلا به ملانومای پیشرفته یا ملانوم بدخیم با مصرف داروی nivolumab، میزان 59 درصد و با مصرف داروی ipilimumab تا 34 درصد می باشد اما ترکیب این دو دارو می تواند باعث درمان و افزایش طول عمر تا 58 درصد شود.
اما باید توجه داشت این درمان ترکیبی ملانوما عوارض جانبی دارو را بیش از دو برابر افزایش می دهد.
به گفته دکتر Jedd Wolchok از مرکز سرطان Memorial Sloan Kettering در نیویورک که رهبری این تحقیق را به عهده داشت نتایج بقا در درمان مبتنی بر nivolumab بهتر از ipilimumab بوده است. زمانی که داروها به تنهایی داده می شد داروی ipilimumab با دوز 3 میلی گرم بر کیلوگرم هر سه هفته و در چهار نوبت و داروی nivolumab با دوز 3 میلی گرم بر کیلوگرم هر دو هفته بود. در روش جدید درمان ملانوما دوز ترکیبی یک میلی گرم بر کیلوگرم nivolumab و سه میلی گرم بر کیلوگرم ipilimumab هر سه هفته و به مدت چهار نوبت بود سپس هر دو هفته 3 میلی گرم بر کیلوگرم nivolumab مورد استفاده قرار گرفت.
945 شرکت کننده به طور تصادفی حضور داشتند که به ملانومای پیشرفته درمان نشده دچار بودند. درمان تا زمان پیشرفت بیماری یا ایجاد تاثیرات جانبی غیر قابل قبول ادامه داشت. 5 درصد بیماران به ipilimumab پاسخ درمانی کامل نشان دادند و این آمار در گروه nivolumab، میزان 16 درصد و در گروهی که از هر دو دارو دریافت می کردند 19 درصد بود.
محققین عنوان داشتند دو گروهی که در رژیم درمانی آنان nivolumab وجود داشت نرخ بقای طولانی تری را در مقایسه با گروه ipilimumab نشان داد. نرخ بقا در طول دو سال در گروهی که از هر دو دارو دریافت می کردند 64 درصد، در گروه nivolumab میزان 59 درصد و در گروه ipilimumab میزان 45 درصد بود.
چهار مورد مرگ در گروه ها گزارش گردید: یک مورد ناشی از نوتروپنی در گروه nivolumab، یک مورد پرفراژ روده در گروه ipilimumab و دو مورد مرگ در گروهی که درمان ترکیبی دریافت کرده بودند به دلیل نکروز کشنده کبد و نارسایی قلبی و میوکاردیتیس خود ایمنی.
این تیم تحقیقاتی عنوان داشت نوع و دفعات وقایع با نتایج به دست آمده در بررسی های قبلی سازگار بود. اغلب تاثیرات جانبی ظرف 3 تا 4 هفته برطرف گردید.