دروانا:

محققین عنوان کردند افراد مبتلا به موارد شدید پسوریازیس در طول بازه چهار ساله تحقیق انجام شده دو برابر بیشتر در خطر مرگ قرار داشتند و این در مقایسه با افرادی به دست آمد که به این شرایط دچار نبودند.

اما افزایش میزان مرگ تنها در افرادی مشاهده شد که پسوریازیس بیش از 10 درصد بدن آن ها را درگیر کرده بود. برای کسانی که پسوریازیس در آن ها شدت کمتری داشت، ریسک مرگ زودرس در واقع کمتر بود.

به گفته دکتر رابرت کیرسنر مسئول درماتولوژی دانشگاه پزشکی میامی میلر در طول دهه گذشته پزشکان دریافته اند افراد مبتلا به پسوریازیس از سلامت کمتری برخوردارند. علاوه بر فاکتورهای معمول، وجود پسوریازیس ریسک ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد. در نتیجه بیماران مبتلا به پسوریازیس ممکن است بیشتر در خطر حمله قلبی و سکته مغزی و مرگ ناشی از این بیماری ها قرار داشته باشند. لازم به ذکر است دکتر کیرسنر خود در این تحقیق حضور نداشت اما یافته های حاصل از آن را بازبینی کرد.

دکتر کیرسنر و همکارش دکتر مگان نئو عنوان کردند بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید باید در مورد درمان پسوریازیس و هم چنین کنترل فاکتورهای خطر دخیل که ریسک مرگ زودرس را افزایش می دهند با پزشک خود مشورت کنند. فاکتورهای خطری مانند سیگار کشیدن، کلسترول بالا و ابتلا به دیابت.

هم چنین بسیار مهم است که توجه داشته باشیم در این تحقیق روشن نشد آیا تنها پسوریازیس شدید می تواند ریسک مرگ زودرس را افزایش دهد یا این که آیا ارتباطی بین این فاکتورها وجود دارد.

در این تحقیق نزدیک به 8800 فرد بالغ مبتلا به پسوریازیس و تقریبا 8800 فرد که به پسوریازیس مبتلا نبودند حضور داشتند. افراد شرکت کننده به طور میانگین چهار سال مورد بررسی قرار داشتند. همه افراد داوطلب در این تحقیق در انگلیس زندگی می کردند و حدود نیمی از افراد شرکت کننده خانم بودند. متوسط سن افراد 45 سال بود. بیمارانی که به پسوریازیس مبتلا بودند بیشتر سیگار می کشیدند و الکل بیشتری استفاده می کردند.

بعد از تنظیمات آماری محققین دریافتند بیمارانی که پسوریازیس بیش از 10 درصد سطح بدن آنها را فراگرفته تقریبا 2 برابر بیشتر در خطر مرگ زودرس در دوره انجام این تحقیق قرار داشتند.

حدود 12 درصد بیماران مبتلا به پسوریازیس در دسته افرادی قرار داشتند که شدت بیماری آنان بالا بود.

در مورد افزایش نرخ مرگ، پسوریازیس شدید در مقایسه با سیگار کشیدن فاکتور خطرناک تری محسوب شد اما در مقایسه با دیابت شدت خطر کمتری داشت.

افرادی که به پسوریازیس خفیف مبتلا بودند در مقایسه با جمعیت عادی کمتر در خطر مرگ قرار داشتند. این آمار حتی زمانی که سایر فاکتورها مانند سن، سیگار کشیدن و وزن در نظر گرفته شد هم چنان صادق بود.

تئوری های نه چندان روشنی وجود دارد که ارتباط بین پسوریازیس شدید و افزایش نرخ مرگ را توضیح می دهد. یک تئوری این است که پسوریازیس منجر به التهاب و تورم بیشتری در بدن می شود که به شریان ها و عروق آسیب می رساند. هم چنین این احتمال نیز وجود دارد افرادی که به پسوریازیس مبتلا هستند در واقع التهاب گسترده ای در بدن خود دارند که ناشی از شرایط پوستی نیست.

احتمال دیگر این است که انزوای اجتماعی که در اثر ابتلا به پسوریازیس ایجاد می شود (مانند افسردگی) انجام برخی موارد اعم از یافتن شغل برای این بیماران را دشوار می سازد.

آیا باید بیماران مبتلا به پسوریازیس شدید نگران این شرایط باشند؟ دکتر کیرسنر عنوان داشت در مورد افزایش ریسک مرگ زودرس باید گفت ما می دانیم پسوریازیس شدید بسیار اهمیت دارد اما ریسک موارد مطرح شده چندان روشن نیست.

محققین در این تحقیق متوسط طول زندگی را برآورد نکردند.

به گفته دکتر کیرسنر بیماران مبتلا به پسوریازیس مخصوصا پسوریازیس شدید باید برای درمان این شرایط با پزشک متخصص در ارتباط باشند، مقدار کلسترول خون را کاهش دهند، سیگار را ترک کنند، وزن خود را کم کنند، قند خون خود را کنترل کنند، ورزش کنند و از آسپرین استفاده کنند. بنیاد ملی پسوریازیس توصیه می کند صحبت کردن با پزشک در مورد خطرات و مزایای داروهایی مانند آسپرین قبل از مصرف بسیار اهمیت دارد.

نئو نیز عنوان داشت ما درمان های موفقیت آمیز زیادی در اختیار داریم و داروهای بیولوژیک جدیدی در دست داریم که برای اغلب افراد موثر می باشد. اما دکتر کیرسنر افزود در حالی که این درمان ها بسیار مهم است اما این که چه درمانی ریسک مرگ را کاهش می دهد چندان مشخص نیست.

این تحقیق در تاریخ 29 آگوست در ژورنال Investigative Dermatology منتشر شده است.