یافته های جدید نشان می دهد سه اختلال شایع روانی (افسردگی، اختلال پانیک و اختلال اضطراب ژنرالیزه) خطر جدی را برای خانم های باردار یا سلامت روانی جنین در پی ندارد.
مسئول این تحقیقات Kimberly Yonkers از دانشگاه Yale عنوان داشت من فکر می کنم پیغام مهم این تحقیق آن است که خانم ها مبتلا به هر یک از این اختلالات روحی و روانی لازم نیست نگران جنین خود باشند زیرا این اختلالات به جنین آسیب نمی رساند.
او و تیم تحقیقاتی وی بیش از 2600 خانم باردار را در 137 مرکز بالینی در ماساچوست و کانکتیکات مورد بررسی قرار دادند.
محققین دریافتند ریسک اندکی در ارتباط با برخی داروهای اعصاب به کار رفته در درمان این بیمای ها (افسردگی، اختلال پانیک و اختلال اضطراب ژنرالیزه) وجود دارد. برای مثال جنین خانم هایی که از بنزودیازپین ها استفاده می کردند کمی با کاهش وزن به هنگام تولد رو به رو هستند و ممکن است بعد از تولد به ونتیلاتور نیاز داشته باشند. به عبارتی 61 مورد از هر 1000 نوزاد متولد شده در خطر موارد ذکر شده قرار دارند. بنزودیازپین شامل داروهایی مانند آلپزازولام، دیازپام و لورازپام می باشد که عمدتا برای درمان اختلال اضطراب تجویز می شود.
هم چنین مصرف دسته ای از داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های بازجذب سروتونین به طور میانگین 1.8 روز زمان بارداری را کوتاه تر کرد. این داروها شامل پاروکستین، فلوکستین و سرترالین می باشد.
داروهای ضد افسردگی هم چنین اندکی با بروز عوارضی مانند فشار خون بالا در بارداری ارتباط داشتند و آمار آن 53 مورد از هر 1000 بارداری بود. نرخ درمان های تنفسی نیز بعد از تولد کمی بالاتر بود.
به هر حال این تحقیق تنها ارتباطات را نشان داد اما علت آن را مشخص نکرد.
Yonkers اظهار اشت خیلی از خانم ها به درمان با دارو های اعصاب در بارداری نیاز دارند و این یافته ها نشان می دهد لازم نیست درمان با داروهای اعصاب در بارداری قطع شود. خانم ها باید با پزشک متخصص زنان و زایمان در ارتباط باشند تا بتوانند پایین ترین دوز ممکن را دریافت کنند از طرفی عادات سالم مانند رژیم غذایی سالم و ورزش را دنبال کنند و از مصرف سیگار و الکل در بارداری بپرهیزند.
این یافته ها در تاریخ سیزدهم سپتامبر در ژورنال JAMA Psychiatry منتشر گردید.
