فرد ممکن است در اثر تماس با خون فرد آلوده به هپاتیت سی مبتلا شود. سایر مایعات بدن نیز حاوی ویروس هستند اما خون سطح بالاتری از ویروس را داراست. تصور بر این است که ویروس هپاتیت سی در داخل لکه های خونی برای چندین هفته می تواند بر روی سطوح باقی بماند. از جمله علل و راه های انتقال هپاتیت سی:
داروهای تزریقی: افرادی که از داروهای تزریقی همانند داروهای مخدر و داروهای انرژی زا مانند استروئیدهای آنابولیک استفاده می کنند در معرض بیشترین خطر برای ابتلا به هپاتیت سی قرار دارند. تقریبا 90 درصد از موارد ابتلا به این عفونت در افرادی است که از داروهای تزریقی استفاده کرده یا می کنند. عفونت می تواند از طریق به اشتراک گذاشتن سرنگ ها و ابزار مربوط به آن انتقال یابد. تزریق تنها با یک سرنگ آلوده برای انتقال عفونت هپاتیت سی کافی است. همچنین ممکن است انتشار عفونت از طریق به اشتراک گذاشتن سایر وسایل مورد نیاز که برای آماده کردن یا مصرف دارو همانند قاشق، پیپ و نی مورد استفاده قرار می گیرد و در تماس با خون آلوده هستند، صورت گیرد.
تماس جنسی محافظت نشده: هپاتیت سی ممکن است از طریق تماس جنسی بدون استفاده از کاندوم انتقال یابد؛ با این حال احتمال این خطر بسیار پایین است. در صورت وجود زخم های تناسلی در اثر عفونت مقاربتی و یا ابتلا هم زمان به اچ آی وی، احتمال انتقال هپاتیت سی افزایش می یابد. بهترین روش برای پیشگیری از انتقال این ویروس از طریق تماس جنسی استفاده از کاندوم مردانه یا زنانه است. با این حال، از آن جایی که خطر در زوج هایی که مدت طولانی با یکدیگر تماس جنسی داشته اند کم است، این افراد استفاده از کاندوم را انتخاب نمیکنند.
انتقال خون و درمان در خارج از کشور: اگر فرد در خارج از کشور دریافت خون داشته باشد و یا تحت درمان های دندانی یا پزشکی قرار گیرد جایی که ابزار پزشکی به خوبی استریل نشده اند، ممکن است به عفونت هپاتیت سی دچار شود. ویروس در لکه های خونی که بر روی ابزار پزشکی باقی مانده اند، زنده می ماند.
به اشتراک گذاشتن مسواک، قیچی و تیغ: خطر انتقال هپاتیت سی از طریق به اشتراک گذاشتن وسایلی چون مسواک، تیغ و قیچی بالا است؛ زیرا این وسایل ممکن است در تماس با خون فرد آلوده قرار گیرند. در صورتی که ابزاری که برای اصلاح موها مورد استفاده قرار می گیرند همانند قیچی و ماشین اصلاح در تماس با خون آلوده قرار گیرند و بین دفعات مصرف استریل نشوند، می توانند ناقل ویروس هپاتیت سی باشند. با این حال، بیشتر آرایشگاه ها استانداردهایی را در نظر دارند که خطر انتقال عفونت را کاهش می دهند.
خال کوبی و سوراخ کردن قسمتی از بدن: هپاتیت سی ممکن است از طریق استفاده از وسایل خال کوبی یا سوراخ کردن بدن که به خوبی استریل نشده اند، انتشار یابد. در نظر داشتن نکات بهداشتی در این زمینه خطر انتقال ویروس هپاتیت سی از این طریق را تا حد زیادی کاهش می دهد.
مادر به نوزاد: احتمال کمی در انتقال عفونت از مادر آلوده به هپاتیت سی به نوزاد او وجود دارد. این در حدود 5 درصد موارد رخ می دهد. احتمال انتقال ویروس از مادر به نوزاد حین شیردهی به او وجود ندارد.
جراحت ناشی از سوزن: در موارد بسیار نادر (یک مورد از هر سی مورد) خطر ابتلا به هپاتیت سی از طریق جراحت پوستی که در اثر سوزن آلوده به ویروس هپاتیت سی ایجاد شده است، وجود دارد. پزشکان، پرستاران و تکنسین های آزمایشگاه بیشتر در معرض این خطر قرار دارند؛ زیرا مرتبا در تماس نزدیک با خون و مایعات بدن که حاوی ویروس هستند، می باشند.
اما شرایطی که در آن ویروس هپاتیت سی قابل انتقال نیست:
بوسیدن، تماس فیزیکی همانند در آغوش گرفتن، به اشتراک گذاشتن وسایل خوردن همانند قاشق و چنگال، توالت فرنگی
