تب کریمه کنگو یک بیماری ویروسی است که یکی از عوامل ایجادکننده تب های هموراژیک هست و بیماری مشترک بین انسان و دام هست که معمولا دام ها وقتی آلوده می شوند ویروس را یک تا هفت روز در بدن حمل کرده و به افراد در تماس مانند قصابها، کارگران کشتارگاهها و بسته بندی گوشت منتقل می کنند. دام ها معمولا بدون علامت بوده و گاهی فقط تب می کنند.
دوره کمون تب کریمه کنگو
دوره کمون تب کریمه کنگو به ورود ویروس به بدن بستگی دارد. در مواردی که ویروس تب کریمه کنگو از طریق نیش کنه ها وارد شده باشد، دوره کمون بیماری کوتاهتر و معمولا یک تا نه روز خواهد بود. دوره کمون بیماری در مواردی که ویروس از طریق تماس با خون یا بافت آلوده فرد را مبتلا کرده باشد، در حدود پنج تا 14 روز است.
میزان مرگ و میز ناشی از تب کریمه کنگو در حدود 30 تا 80 درصد است که اغلب در هفته دوم بیماری و در فاز هموراژیک معمولا اتفاق می افتد. در بیمارانی که بهبود می یابند، بهبودی عموما نه تا ده روز بعد از آغاز تب کریمه کنگو حاصل می گردد. اکثر بیماران بدون علامت یا با علائم بسیار ناچیز همراهند. (نسبت بیماران با علائم 1.5 برابر بیماران بدون علائم می باشد.)
علائم تب کریمه کنگو
شروع علائم تب کریمه کنگو ناگهانی بوده و با تب، درد عضلانی، سرگیجه، درد پشت، سردرد، درد چشم ها و گاه حساسیت به نور (فتوفوبیا) همراه است. در مراحل اولیه علائم تب کریمه کنگو ممکن است شامل تهوع، استفراغ، اسهال، درد شکمی و یا علایم سرماخوردگی باشد. بعد از گذشت دو تا چهار روز بیماری می تواند وارد مرحله خونریزی دهنده شود که با پتشی و پورپورا در سطح بدن با خونریزی ارگانهای داخلی (هماتمز، ملنا، اپیستاکسی، خونریزی از واژن) مشخص می شود. درصورتی که بیمار از این مرحله بهبودی پیدا کند وارد فاز نقاهت می شود که با ضعف، بیحالی، خستگی، گاه ریزش مو و نوروپاتی همراه می شود و حتی تا ماهها بهبودی بدن ادامه دارد.
احتمال بروز هپاتیت به عنوان یکی از عوارض تب کریمه کنگو وجود دارد و در موارد شدید در بیماران ممکن است نارسایی کلیه، نارسایی کبد ایجاد شود.
