بیماری سینوس پیلونیدال مشکل شایع پوستی و بافت زیرجلدی می باشد که در ناحیه شیار بین باسن، درست روی ساکروم (استخوان های هرمی انتهای ستون فقرات). لازم به ذکر است احتمال بروز سینوس پیلونیدال در سایر بخش های بدن نیز وجود دارد. درمان سینوس پیلونیدال عملاً جراحی است و سایر درمان ها نظیر با عود بسیار بالایی همراه است. عوامل خطری که فرد را مستعد ابتلا به سینوس پیلونیدال می نماید عبارت است از چاقی یا اضافه وزن، تروما یا تحریک موضعی، نشستن های طولانی مدت، سابقه خانوادگی در ابتلا به سینوس پیلونیدال و افزایش تراکم مو در ناحیه شکاف باسن خصوصاً موی مجعد. علائم سینوس پیلونیدال در افراد متفاوت است، برخی ممکن است علائم بالینی نشان ندهند برخی دیگر ممکن است دچار عفونت مزمن یا حاد شوند. در موارد حاد سینوس پیلونیدال شاهد علائمی مانند درد ناگهانی در حین نشستن یا انجام فعالیت هایی که سبب کشش پوست می شوند (مانند خمیدن) خواهیم بود. ممکن است تورم و خروج چرک و خونابه نیز در محل مشخص گردد. در موارد مزمن بیمار درناژ پایدار یا عود کننده ای را همراه با درد تجربه می کند. اگر بیماری تظاهرات غیر معمول و تهاجمی داشته باشد نیاز به انجام بیوپسی وجود خواهد داشت. تشخیص سینوس پیلونیدال بر اساس یافته های حاصل از معاینه می باشد. بنابراین نیازی به انجام تست های آزمایشگاهی و یا تصویربرداری نخواهد بود. موارد تشخیص افتراقی سینوس پیلونیدال عبارت است از:
- آبسه های پرینئال
- فیستولا آنورکتال
- عوارض پرینئال حاصل از بیماری کرون
- آبسه های پوستی لگنی
- فولیکولیت
- هیدرآدنیت چرکی
دکتر خدیجه مقدم جراح عمومی عنوان می دارند جراحی عمدتاً برداشتن کامل همه منفذ ها تا سطح استخوان زیرین می باشد جراحی استاندارد جراحی باز است یعنی محل برداشتن ضایعه بخیه شود و با شست و شو و مراقبت با بافت گرانولی (گوشت جدید) پر شود و معهذا بستن زخم و بخیه آن بنابر صلاحدید جراح قابل انجام است که مختصر ریسک عود (برگشت علایم) را افزایش می دهد.
به تعویق انداختن جراحی موجب گسترش ضایعه می گردد. و یک منفذ و مجرا می تواند در گذر زمان به مجراهای زیر جلدی و منفذ های متعدد منتج گردد که جراحی سخت تر شده و احتمال عود بالاتر می رود.
اگر سینوس پیلونیدال علائمی را برای فرد به دنبال نداشته باشد در آن صورت نیازی به درمان نخواهد بود. در مورد آبسه های مزمن پیلونیدال باید درمان با برش و درناژ مناسب انجام شود. درناژ به شیوه جراحی انجام می شود. به این منظور برشی ایجاد شده و تمام آلودگی های التهابی و موی قابل رویت داخل آبسه باید خارج گردد. این روش در مطب متخصص جراح انجام شده و نیاز به بیحسی موضعی خواهد داشت. سوراخ ایجاد شده برای درناژ با استفاده از گاز پر شده و زخم باز می ماند. در نهایت فرایند بهبود سینوس پیلونیدال 4 هفته زمان خواهد برد و گازها باید در طول زمان تعویض گردد. در روش دیگری که برای درمان سینوس پیلونیدال به شیوه جراحی استفاده می شود کیست با استفاده از جراحی برداشته خواهد شد. در این روش از بیهوشی عمومی استفاده می شود ممکن است از بیهوشی اسپینال نیز استفاده شود که در آن فرد از کمر به پایین بی حس خواهد شد. در نهایت با استفاده از برشی که انجام می شود کیست برداشته می شود. بسته به مقدار بافت برداشت شده ممکن است از گاز استفاده شود. برای تخلیه ترشحات بعد از جراحی لوله ای کار گذاشته خواهد شد. به خاطر داشته باشید احتمال عود کیست پیلونیدال مطرح خواهد بود.
قبل از انجام جراحی برای رفع سینوس پیلونیدال باید از کشیدن سیگار اجتناب کنید. مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، ویتامین ایی، کلوپیدوگرل و وارفارین باید قطع شود. بعد از انجام جراحی به منظور درمان سینوس پیلونیدال می توانید به خانه بازگردید. ممکن است داروهای ضد درد برای شما نسخه شود. همچنین نحوه مناسب نگاهداری از محل زخم نیز به شما آموزش داده خواهد شد.
دکتر خدیجه مقدم
برگرفته از: وبسایت های
https://www.uptodate.com
https://medlineplus.gov
