بهترین راه درمان سرطان کبد، برداشت سرطان (برداشت تومور با جراحی) یا پیوند کبد است. توده های سرطانی کوچک در کبد ممکن است با سایر گزینه های درمانی همانند حذف یا پرتو درمانی تحت مداوا قرار گیرند. هپاتکتومی پارشیال جراحی برداشت بخشی از کبد است. تنها افرادی که عملکرد کبدی مناسب دارند، وضعیت سلامت مناسبی برای جراحی دارند و دارای یک تومور هستند که عروق خونی آن رشد نمی کند، می توانند تحت این جراحی قرار گیرند. در ابتدا تست های تصویربرداری همانند سی تی اسکن یا ام آر آی با آنژیوگرافی انجام می شوند تا امکان برداشت کامل سرطان بررسی گردد. برخی مواقع، در طول جراحی مشخص می شود که توده سرطانی بسیار بزرگ است و یا به نواحی دورتری انتشار یافته است که باید برداشته شوند؛ در نتیجه جراحی برنامه ریزی شده قابل انجام نیست. بیشتر بیماران مبتلا به سرطان کبد دچار سیروز نیز هستند. در افراد مبتلا به سیروز شدید، بعد از برداشت حتی مقدار کمی از بافت کبد در حاشیه بافت های سرطانی، بافت کبدی کافی برای انجام عملکردهای کبدی باقی نمی ماند. در افراد مبتلا به سیروز اگر تنها یک تومور وجود داشته باشد که رشد عروق خونی آن متوقف شده و بعد از برداشت تومور، مقدار کافی از کبد برای انجام عملکردهای حیاتی باقی بماند، واجد شرایط انجام جراحی خواهند بود. پزشکان اغلب این عملکرد را با بررسی شاخصی از بیماری سیروز بر اساس تست های آزمایشگاهی و علائم بیمار، ارزیابی می کنند. بیمارانی که رده A این شاخص را دارند عموما مقدار کبد کافی داشته و واجد شرایط انجام جراحی هستند. احتمال انجام جراحی برای بیمارانی با رده B کمتر است و برای بیمارانی با رده C جراحی گزینه مناسبی نخواهد بود.
خطرات و عوارض احتمالی جراحی سرطان کبد
برداشت کبد یک جراحی مهم و بزرگ است که تنها توسط جراحان ماهر و با تجربه انجام می گیرد. از آن جایی که افراد مبتلا به سرطان کبد معمولا در کنار سرطان به سایر مشکلات کبدی نیز دچار هستند، جراحان باید تا اندازه ای از بافت کبد را بردارند که تمام بافت سرطانی حذف شود اما در عین حال میزان کافی از کبد برای انجام عملکردهای ضروری باقی بماند. از جمله عوارض و خطرات جراحی سرطان کبد شامل موارد زیر هستند:
- خونریزی. مقداری زیادی خون از کبد عبور می کند و خونریزی بعد از جراحی یک نگرانی مهم در این نوع جراحی است. همچنین کبد به طور طبیعی موادی تولید می کند که به انعقاد خون کمک می کنند؛ آسیب به کبد (قبل و در طول جراحی) می تواند مشکلات خونریزی را تشدید کند.
- عفونت
- عواقب ناشی از بیهوشی
- لخته های خونی
- پنومونی
- سرطان کبد جدید. از آن جایی که باقی مانده کبد هنوز به بیماری زمینه ای دچار است که موجب سرطان می گردد، برخی مواقع بعد از جراحی سرطان کبد جدیدی ایجاد می شود.
پیوند کبد
پیوند کبد نیز بهترین گزینه برای درمان برخی افراد مبتلا به سرطان کبد خواهد بود. پیوند کبد می تواند گزینه ای برای بیمارانی باشد که تومور آن ها به علت موقعیت آن با جراحی قابل برداشت نیست یا این که کبد فرد دچار بیماری شدید کبدی است که برداشت بخشی از آن را غیر ممکن می کند. به طور کلی، پیوند برای درمان بیمارانی با تومور کوچک (یک تومور کوچک تر از 5 سانتی متر یا دو یا سه تومور سه سانتی متری) به کار می رود که عروق خونی تومور در آن ها رشد نمی کند. در موارد نادر این روش برای درمان سرطان کبد در بیمارانی به کار می رود که تومورهای آن ها به کمک جراحی قابل برداشت هستند. با پیوند کبد، نه تنها خطر بروز مجدد سرطان کاهش می یابد بلکه کبد جدید عملکردی نرمال خواهد داشت. بیشتر کبدها برای پیوند از افرادی که جان خود را از دست داده اند گرفته می شوند. اما برخی بیماران بخشی از کبد یک دهنده زنده را برای پیوند دریافت می کنند. اگر بخشی از کبد برداشته شود، بخش باقی مانده در طول زمان می تواند عملکرد از دست رفته را جبران نماید.
