زخم بستر زخم هایی است که در اثر خوابیدن مستمر ایجاد می گردد. زخم بستر در چهار مرحله تغییر طبقه بندی می شود. بر اساس طبقه بندی زخم بستر در مرحله چهارم زخم بسیار عمیق و باز می باشد به طوری که ماهیچه ها، استخوان، تاندون و مفاصل قابل رویت خواهد بود. و اما طبقه بندی زخم بستر چگونه است؟
- زخم بستر مرحله 1: زخم بستر در مرحله یک ظاهری قرمز دارد و ممکن است در اثر لمس آن ناحیه احساس گرما ایجاد شود. ممکن است احساس سوزش و یا خارش نیز در این محل وجود داشته باشد. در افرادی با پوست تیره زخم بستر به شکل نقاطی آبی یا ارغوانی مشخص می گردد.
- زخم بستر مرحله 2: در مرحله دو پوست آسیب بیشتری می بیند. این امر منجر به ایجاد زخم های باز شبیه به تاول یا برش می شود. پوست نواحی اطراف زخم بستر در این مرحله ممکن است تغییر رنگ دهد. زخم ها در این مرحله از طبقه بندی زخم بستر بسیار دردناک هستند.
- زخم بستر مرحله 3: در مرحله سوم میزان آسیب به بافت های زیر پوست بیشتر می شود و زخم بستر عمیق تر می گردد.
- زخم بستر مرحله 4: در مرحله چهارم زخم بستر در شدیدترین حالت می باشد. پوست و بافت های زیرین به شدت آسیب می بیند که در نتیجه آن زخم های بزرگی ایجاد می شود. در این مرحله از طبقه بندی زخم بستر احتمال عفونی شدن وجود دارد. ممکن است همانطور که عنوان شد در این مرحله از طبقه بندی زخم بستر بخشی از ماهیچه، استخوان و یا مفاصل قابل رویت باشد.
فارغ از طبقه بندی زخم بستر اگر زخم عفونی شود بهبود آن به مدت زمان زیادی نیاز خواهد داشت. احتمال انتشار عفونت ناشی از زخم بستر به سایر بخش های بدن نیز وجود دارد. علائم عفونی شدن زخم بستر عبارت است از:
- ترشحات چرکی به رنگ زرد یا سبز که غلیظ می باشد
- بوی بد حاصل از زخم ها
- تورم نواحی اطراف زخم ها
در مرحله چهارم از طبقه بندی زخم بستر علائم انتشار عفونت حاصل از زخم بستر عبارت است از:
- تب
- لرز
- اختلال هوشیاری یا دشواری در تمرکز کردن
- افزایش ضربان قلب
- ضعف کلی بدن
در مرحله چهارم از طبقه بندی زخم بستر درمان زخم عفونی شده بستگی به شدت عفونت خواهد داشت. اگر در این مرحله از طبقه بندی زخم بستر تنها محل زخم عفونی شود درمان با استفاده از آنتی بیوتیک موضعی انجام می شود. اگر استخوان ها یا سایر بخش های عمیق تر عفونی شود در آن صورت از آنتی بیوتیک های سیستمیک استفاده می شود. در این حالت ممکن است آنتی بیوتیک ها به فرم تزریقی یا خوراکی استفاده گردد. مادامی که زخم بستر شروع به بهبود می کند کوچک تر شده، ترشحات کمتری از آن خارج می گردد و بافت تازه از انتهای زخم بستر شروع به رشد می کند. بافت تازه قرمز یا صورتی رنگ خواهد بود و ظاهری براق خواهد داشت. شروع علائم بهبود زخم بستر 2 تا 4 هفته بعد از درمان آغاز می شود. فارغ از طبقه بندی زخم بستر، این زخم ها در نتیجه قرارگیری بدن در یک موقعیت به مدت طولانی اتفاق می افتد. چنین وضعیتی سبب می شود فشار در برخی از نواحی بدن افزایش یابد که نتیجه آن کاهش جریان خون در پوست و بافت های زیر پوست می باشد. اگر موقعیت قرارگیری فرد تغییری نکند خونرسانی کاهش می یابد و در نتیجه زخم بستر ایجاد می شود. تشخیص و طبقه بندی زخم بستر با در نظر گرفتن شرایط بیمار، اندازه و ظاهر زخم انجام می شود. وجود ترشحات خونی و بوی بد متخصص را در تشخیص عفونی شدن زخم بستر یاری می دهد. علاوه بر این ممکن است آزمایش خون و یا نمونه برداری از زخم نیز انجام شود.
