بزوآر چیست؟
بزوآر معده یک توده جامد از مواد هضم نشده است که در مجاری گوارشی تجمع پیدا می کنند و در مواقعی موجب انسداد در مسیر گوارشی می شوند. این توده ها عموما در معده ایجاد می شوند و در مواردی ممکن است در روده کوچک و روده بزرگ نیز ظاهر شوند. بزوآر معده هم در کودکان و هم در بزرگسالان و حتی در برخی از حیوانات ایجاد می شود. بیماری بزوآر گوارشی در واقع توده هایی از مواد غیر قابل هضم و غیر قابل خوردن هستند که وارد دستگاه گوارش شده اند.
بزوآر های گوارشی ممکن است در افرادی که فیزیولوژی و آناتومی نرمالی در سیستم گوارش خود دارند ایجاد شود؛ با این حال احتمال بروز این حالت در افرادی که آناتومی و حرکات گوارشی در آن ها طبیعی نیست، بیشتر است.
این بیماری گوارشی در بیشتر موارد در افرادی که فاکتورهای خطر خاصی دارند ایجاد می شوند. شما در معرض خطر قرار دارید اگر:
- جراحی معده داشته اید که موجب تاخیر در تخلیه معده شده است.
- اندازه معده و یا تولید اسید معده در شما کاهش یافته است.
- به دیابت یا بیماری کلیه پیشرفته مبتلا هستید.
- از روش های کمک تنفسی مانند تهویه مکانیکی استفاده می کنید.
- یک نوع از این بیماری به نام تریکوبزوآر ممکن است در افرادی که به بیماری های روانی یا اختلالات رشدی مبتلا هستند اتفاق بیافتد.
بیماری بزوآر معده بر اساس موادی که تشکیل دهنده آن ها هستند در چند دسته قرار می گیرند:
فیتو بزوآرها از فیبر های غذایی غیر قابل هضم مانند سلولز تشکیل شده اند. این فیبر ها در میوه ها و سبزیجات مانند کرفس، کدو تنبل، آلو، کشمش، تره فرنگی، چغندر، خرمالو و پوسته آفتابگردان وجود دارند. این نوع شایع ترین نوع بزوآر معده هستند.
تریکو بزوآر ها با تارهای مو و تارهایی مانند همچون الیاف لباس و فرش تشکیل می شوند. در موارد شدید از این نوع که با نام سندرم راپونزل شناخته می شود، رشته های متراکم شده به صورت توده که معده را پر کرده و انتهای آن وارد روده کوچک شده است ظاهر می شوند. سندرم راپونزل در دختران نوجوان بسیار شایع است.
فارماکو بزوآر ها از تجمع داروهایی که به خوبی در مجاری گوارشی منتشر نشده اند ایجاد می گردند.
بزوآر معده می تواند موجب بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، کاهش وزن و احساس پری بعد از خوردن حتی مقدار کمی غذا می شود. این بیماری گوارشی همچنین زخم های گوارشی، خونریزی و انسداد روده را سبب می گردند که مرگ بافتی (قانقاریا) را در بخشی از سیستم گوارش به دنبال دارد.
بزوآر های کوچک ممکن است به خودی خود و یا بعد از مصرف داروهایی که به بخش شدن توده کمک می کنند، از مجاری گوارشی عبور نمایند. در موارد شدید خصوصا تریکو بزوآر ها، اغلب به جراحی نیاز است.
اگر فردی هیچ یک از فاکتور های خطر برای این بیماری را نداشته باشد، احتمالا به این بیماری مبتلا نمی شود. اگر شما در خطر ابتلا به بزوآر قرار دارید، کاهش مصرف غذاهای حاوی مقادیر بالایی از سلولز می تواند خطر ابتلا به بیماری بزوآر را کاهش دهد.