هموروئید ورید متورم در مقعد و رکتوم است که به وریدهای واریکوزی شباهت دارد. هموروئید علل گوناگونی دارد اما در اغلب موارد علت آن مشخص نیست. هموروئید ممکن است در اثر زور ردن حین اجابت مزاج یا در اثر افزایش فشار بر وریدها در طول بارداری ایجاد شود. هموروئید ممکن است در داخل رکتوم و یا زیر پوست اطراف مقعد ایجاد شود.
هموروئید: تشخیص
اگر دچار هموروئید خارجی شده باشید، پزشک به راحتی با مشاهده می تواند آن را تشخیص دهد. تست ها و روش هایی که برای تشخیص هموروئید داخلی به کار می روند ممکن است شامل معاینه کانال مقعدی و رکتوم باشد:
- معاینه دیجیتال. در طول این روش برای تشخیص هموروئید، پزشک انگشت دارای دستکش را وارد رکتوم شما می کند. در این معاینه ممکن است یک توده غیر عادی شود. این تست تعیین می کند که به تست های دیگری برای تشخیص هموروئید نیاز است یا خیر.
- بررسی بصری. از آن جایی که هموروئیدهای داخلی اغلب به اندازه ای نرم هستند که در تست رکتال احساس نمی شوند، پزشک پایین روده بزرگ شما را به کمک آنوسکوپ، پروکتوسکوپ و سیگموئیدوسکوپ مشاهده می کند. و بدین ترتیب تشخیص هموروئید انجام می گیرد.
پزشک ممکن است در شرایط زیر مشاهده کامل کولون به کمک کولونوسکوپی را توصیه کند:
- نشانه ها و علائمی که نشان دهنده وجود بیماری گوارشی دیگری هستند.
- شما فاکتورهای خطر سرطان کولورکتال را دارید.
- شما میانسال هستید و تاکنون کولونوسکوپی انجام نداده اید.
درمان هموروئید: داروها
اگر هموروئید ناراحتی خفیف ایجاد کرده باشد، پزشک استفاده از کرم ها، پمادها، شیاف ها و پدهای بدون نسخه را توصیه می کند. این داروها حاوی مواد موثره ای چون هیدروکورتیزون و لیدوکائین هستند که به طور موقت درد و خارش ناشی از هموروئید را رفع می کنند. استفاده از کرم های استروئیدی غیر نسخه برای درمان هموروئید برای بیش از یک هفته بدون تجویز پزشک توصیه نمی شود؛ زیرا این داروها موجب نازک شدن پوست می گردند.
درمان هموروئید: ترومبکتومی هموروئید خارجی
اگر لخته خونی دردناک در داخل هموروئید خارجی ایجاد شده باشد، پزشک با ایجاد یک برش و تخلیه هموروئید لخته را برمی دارد. این روش در درمان هموروئید در 72 ساعت بعد از ایجاد لخته موثر خواهد بود.
درمان هموروئید: روش های کم تهاجمی
در صورت خونریزی و درد مداوم در هموروئید، پزشک یکی از راه های کم تهاجمی را برای درمان هموروئید توصیه می کند. این روش ها ممکن است در مطب پزشک یا مرکز جراحی سرپایی انجام گیرند و نیازی به بی حسی ندارند.
- بستن بند لاستیکی. پزشک یک یا دو بند لاستیکی کوچک در اطراف پایه هموروئید داخلی قرار می دهد تا جریان خون را قطع کند. هموروئید ظرف یک هفته جمع شده و می افتد. این روش برای درمان هموروئید در بسیاری از افراد موثر است.
بستن هموروئید می تواند آزار دهنده بوده و موجب خونریزی شود. گاها، امکان بروز عواقب جدی تر در این روش درمان هموروئید وجود دارد.
- اسکلروتراپی. در این روش درمان هموروئید، پزشک یک محلول شیمیایی را به داخل هموروئید تزریق می کند تا آن را جمع کند. با این که تزریق درد چندانی ندارد، اثرگذاری کمتری در مقایسه با بستن هموروئید در درمان هموروئید خواهد داشت.
- روش های انعقادی (فروسرخ، لیزر یا بی پلار). این روش در درمان هموروئید از نور لیزر یا فروسرخ و یا حرارت استفاده می کند که موجب خونریزی و کوچک شدن هموروئیدهای داخلی می گردد. در حالی که این روش درمان هموروئید عوارض جانبی محدودی دارد و ممکن است موجب ناراحتی آنی گردد، احتمال بازگشت هموروئید با این روش درمان در مقایسه با بستن بند لاستیکی بیشتر است.
درمان هموروئید: روش های جراحی
اگر سایر روش ها در درمان هموروئید موفقیت آمیز نباشند و یا هموروئید بزرگ باشد، پزشک به شما جراحی را برای درمان هموروئید توصیه می کند. جراحی هموروئید در یک مرکز جراحی سرپایی یا در بیمارستان انجام می شود و شما باید یک شب در بیمارستان بستری باشید.
- برداشت هموروئید. در این روش جراحی هموروئید که هموروئیدکتومی نام دارد جراح بافت اضافی را برمی دارد که موجب خونریزی می گردد. تکنیک های مختلف ممکن است بدین منظور به کار گرفته شوند. جراحی با استفاده از بی حسی موضعی به همراه داروی آرام بخش، بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام می گیرد.
هموروئیدکتومی موثرترین و کامل ترین راه برای درمان هموروئید شدید و برگشت پذیر است. عواقب این جراحی شامل مشکل در تخلیه مثانه و بروز عفونت های مجاری ادراری می باشد. بیشتر افراد ممکن است بعد از جراحی هموروئید احساس درد داشته باشند. استفاده از داروهای ضد درد و نشستن در آب گرم کمک کننده خواهد بود.
- هموروئیدوپکسی. این روش درمان هموروئید جریان خون به بافت هموروئید را مسدود می کند. این روش عموما تنها در درمان هموروئید داخلی مورد استفاده قرار می گیرد. هموروئیدوپکسی عموما درد کمتری در مقایسه با هموروئیدکتومی دارد و فرد سریع تر به فعالیت های نرمال خود بازمی گردد. در مقایسه با جراحی هموروئید، در هموروئیدوپکسی خطر بازگشت هموروئید و پرولاپس رکتوم بیشتر است. عواقب آن نیز شامل خونریزی، احتباس ادراری و درد و در موارد نادر عفونت خونی کشنده خواهد بود. در مورد بهترین گزینه برای درمان هموروئید با پزشک مشورت نمایید.
