پولیپ کولون چیست؟
پولیپ کولون توده هایی در دیواره روده بزرگ هستند که برخی از آن ها ممکن است به سرطان تبدیل شوند (آدنوما) در حالی که برخی دیگر از انواع پولیپ کولون (پولیپ های هایپرپلاستیک یا التهابی) احتمال سرطانی شدن ندارند. پولیپ کولون مشکل گوارشی شایعی است (در بیش از 30 تا 50 درصد از بزرگسالان) اما باید در نظر داشت که تمام این پولیپ ها سرطانی نمی شوند. سرطانی شدن پولیپ کولون به سال ها زمان نیاز دارد و در اغلب موارد درمان پولیپ کولون به طور کامل و ایمن از طریق جراحی انجام می گیرد.
بهترین روش برای درمان پولیپ کولون بر اساس اندازه، تعداد، نوع و موقعیت آن انجام می شود. افرادی که دچار پولیپ کولون آدنوما هستند باید آن را برداشته و همچنان تحت نظر متخصص گوارش باشند؛ امکان بروز پولیپ های جدید در طول زمان وجود دارد که آن ها نیز باید برداشته شوند.
پولیپ کولون: تشخیص
پولیپ کولون معمولا موجب بروز علائم نمی شود اما ممکن است در یک تست غربالگری سرطان کولون مانند کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی یا مثبت بودن تست خون مخفی در مدفوع تشخیص داده شود.
تست کولونوسکوپی بهترین روش برای ارزیابی کولون است؛ زیرا این روش امکان مشاهده تمام پوشش کولون را به پزشک متخصص گوارش می دهد و بیشتر پولیپ های روده را برمی دارد (در برخی مواقع اگر پولیپ کولون بزرگ باشد باید در جراحی دیگری برداشته شود). در طول تست کولونوسکوپی، پزشک یک میله نازک و انعطاف پذیر که دارای دوربین کوچک است را وارد مقعد می کند. لوله در تمام طول روده بزرگ (کولون) به پیش می رود. داخل کولون یک ساختار لوله مانند دارد با سطح صاف و چین خوردگی های منحنی. پولیپ کولون به صورت یک توده که به داخل کولون بیرون زده است، ظاهر می گردد. بافت پوشاننده پولیپ کولون ممکن است همانند بافت نرمال کولون دیده شود و یا احتمال تغییر بافتی از تغییرات رنگی نامحسوس تا زخم شدن و خونریزی وجود دارد. برخی از پولیپ های روده مسطح بوده و برخی دیگر به صورت توده قارچ مانند بیرون زده اند.
تست کولونوسکوپی بهترین تست برای معاینات بعدی پولیپ کولون است. کولونوسکوپی ساختگی که از تکنولوژی سی تی اسکن کامپیوتری استفاده می کند تست دیگری برای تشخیص پولیپ کولون است.
پولیپ کولون: درمان
سرطان روده بزرگ (کولون) قابل پیشگیری است. اگر پولیپ کولون پیش سرطانی (آدنوما) تشخیص داده شود باید قبل از بدخیم شدن (سرطانی شدن) برداشته شود. در طول زمان، پولیپ کولون کوچک ساختار خود را تغییر داده و سرطانی می شود. پولیپ کولون معمولا زمانی برداشته می شوند که در تست کولونوسکوپی تشخیص داده می شوند و بدین ترتیب احتمال سرطان شدن پولیپ کولون از بین می رود.
در اصطلاح پزشکی درمان پولیپ کولون و برداشتن آن پولیپکتومی نام دارد. بیشتر پولیپکتومی ها برای درمان پولیپ کولون از طریق یک کولونوسکوپ انجام می شوند. پولیپ کولون کوچک به کمک یک وسیله که از طریق کولونوسکوپ وارد می شود و بخشی از بافت را جدا می کند، برداشته می شود. درمان پولیپ کولون بزرگ معمولا از طریق قرار دادن یک بند در اطراف پولیپ و سوزاندن آن از طریق کوتر الکتریکی انجام می گیرد. کوتر الکتریکی در درمان پولیپ کولون، همچنین در متوقف ساختن خونریزی بعد از برداشتن پولیپ کولون کمک کننده است.
درمان پولیپ کولون و برداشتن آن دردناک نیست؛ زیرا پوشش کولون توانایی حس درد را ندارد. علاوه بر این، یک داروی آرام بخش قبل از کولونوسکوپی به بیمار داده می شود تا از بروز درد ناشی از کشیدن روده جلوگیری شود. در موارد نادر، پولیپ کولون ممکن است تا حدی بزرگ باشد که از طریق کولونوسکوپی برداشته نشود که در این صورت جراحی برای درمان پولیپ کولون به کار گرفته می شود.
پولیپکتومی به عنوان روش درمان پولیپ کولون روش ایمنی است اما با این حال خطرات و عواقب اندکی به دنبال دارد. شایع ترین عواقب پولیپکتومی خونریزی و سوراخ شدن (ایجاد یک حفره در کولون) است. خوشبختانه، این عوارض در درمان پولیپ کولون شیوع چندانی ندارند (یک نفر از هر 1000 نفر). خونریزی ناشی از درمان پولیپ کولون معمولا در طول کولونوسکوپی از طریق حرارت دادن محل خونریزی قابل کنترل است. در مواقعی برای رفع حفره ایجاد شده طی برداشتن پولیپ کولون به جراحی نیاز است.
درمان پولیپ کولون: مصرف دارو
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن معمولا تا قبل از انجام تست کولونوسکوپی مصرف می شوند. مصرف استامینوفن نیز ایمن است. افرادی که به داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین نیاز دارند باید در مورد چگونگی و زمان قطع مصرف این داروها در روند درمان پولیپ کولون با پزشک مشورت نمایند.
