درمان واریس مری

هدف اولیه در درمان واریس مری پیشگیری از خونریزی می باشد. خونریزی ناشی از واریس مری عارضه ای مرگ بار می باشد. اگر خونریزی رخ دهد درمان هایی برای توقف خونریزی در دسترس می باشد.

به طور کلی به منظور پیشگیری از بروز خونریزی درمان هایی برای کاهش فشار ورید پورتال در دسترس می باشد. این درمان ها می تواند خطر خونریزی ناشی از واریس مری را کاهش دهد. گزینه های درمان برای پیشگیری از خونریزی عبارت است از:

• داروهایی برای کاهش فشار در ورید پورتال: دسته ای از داروهای کاهنده فشار خون به نام بتا بلاکر می تواند فشار خون در ورید پورتال را کاهش داده و به این ترتیب احتمال خونریزی کاهش می یابد. این داروها عبارتند از پروپرانولول و نادولول.
• استفاده از باندهای الاستیک برای کاهش احتمال خونریزی (باند واریس مری): آیا می دانید باند لیگاسیون چیست؟ باند لیگاسیون نوعی بند الاستیک می باشد که کاهش خطر خونریزی را به دنبال دارد. با استفاده از اندوسکوپ پزشک وریدهای مری را به دام انداخته و باندی الاستیک را به دور آن می پیچد به نحوی که احتمال خونریزی از بین رود. استفاده از باند واریس مری عوارضی مانند اسکار مری را به دنبال خواهد داشت.

در صورت بروز خونریزی گزینه های درمان واریس مری متفاوت خواهد بود. خونریزی عارضه ای مرگ بار می باشد و به درمان فوری نیاز خواهد داشت. درمان های به کار رفته برای توقف خونریزی عبارت است از:

• استفاده از باند واریس مری
• استفاده از داروهایی برای کاهش جریان خون پورتال: دارویی به نام اکترئوتید ((octreotide اغلب با استفاده از درمان اندوسکوپیک جریان خون ارگان های داخلی به ورید پورتال را کاهش می دهد. معمولا این دارو بعد از یک اپیزود خونریزی به مدت 5 روز مصرف می شود.
• انتقال جریان خون به مسیری دور از ورید پورتال: پزشک با استفاده از روشی به نام شانت گذاری بابی-سیستمیک داخل کبدی یا transjugular intrahepatic portosystemic shunt یا TIPS شانتی را قرار می دهد. شانت لوله ای کوچک می باشد که بین ورید پورتال و ورید هپاتیک قرار می گیرد و خون را از کبد به قلب می رساند. شانت فشار ورید پورتال را کاهش می دهد و مانع از خونریزی واریس مری می شود. اما استفاده از این روش عوارض خطرناکی مانند  نارسایی کبدی و سردرگمی های ذهنی را به دنبال دارد. این عوارض ناشی از تجمع سمومی است که به طور نرمال توسط کبد از بدن دفع می شود ولی در این شرایط با وجود شانت این سموم مستقیما وارد جریان خون می گردد. این روش زمانی استفاده می شود که سایر درمان ها برای پیشگیری از خونریزی ناشی از واریس مری موثر نبوده و یا به عنوان اقدامی موقت در افرادی استفاده می شود که در انتظار دریافت پیوند کبد قرار دارند.
• بازگرداندن خون از دست رفته: برای بازگردانی خون از دست رفته و توقف خونریزی ممکن است تزریق خون انجام شود.
• پیشگیری از عفونت: با وجود خونریزی احتمال بروز عفونت افزایش می یابد، بنابراین برای پیشگیری از بروز عفونت آنتی بیوتیک های تزریقی استفاده خواهد شد.
• تعویض کبد آسیب دیده: پیوند کبد در افراد مبتلا به بیماری های شدید کبدی یا افرادی که خون زیادی را در اثر ابتلا به واریس مری از دست داده اند به عنوان یک گزینه محسوب می شود.

افرادی که به خونریزی کبدی دچار می شوند در خطر تجربه اپیزودهای بعدی خونریزی قرار دارند. داروهای بتا بلاکر و باند واریس مری برای پیشگیری از خونریزی در این افراد توصیه می شود. باید به خاطر داشت خونریزی ناشی از واریس مری به ندرت به طور خودبه خودی بند می آید بنابراین مداخله درمانی در این شرایط ضروری می باشد. در درمان خونریزی ناشی از واریس مری ترکیبی از آندوسکوپی و دارو درمانی احتمالا تاثیر گذار خواهد بود. میزان مرگ و میر ناشی از خونریزی واریس مری در حمله اول و در صورت درمان نامناسب 40% می باشد. بیش از نیمی از بازماندگان طی یک سال دچار عود خونریزی می شوند. میزان مرگ و میر در هر حمله برابر با حمله اول می باشد.