علت سندرم زولینگر الیسون

علت دقیق بروز سندرم زولینگر الیسون مشخص نیست. اما توالی حوادثی که در سندرم زولینگر الیسون روی می دهد مشخص می باشد. سندرم زولینگر الیسون زمانی آغاز می شود که تومور یا تومورهای در پانکراس یا دئودنوم یا غدد لنفاوی مجاور پانکراس ایجاد شود. پانکراس در پشت معده قرار دارد و آنزیم هایی را تولید می کند که برای گوارش غذا ضروری می باشد. پانکراس همچنین هورمون هایی مانند انسولین را ترشح می کند. انسولین هورمونی است که به کنترل قند خون در بدن کمک می کند.

شیره های گوارشی حاصل از پانکراس، کبد و صفرا در دئودنوم (ابتدای روده کوچک) با هم میکس می شوند. در این زمان است که هضم به اوج خود می رسد. تومورهایی که در سندرم زولینگر الیسون روی می دهد از سلول هایی تشکیل شده است که مقادیر زیادی هورمون گاسترین ترشح می کنند. این ترکیب سبب تولید بیش از حد اسید در معده می شود. افزایش مقدار اسید نیز منجر به ایجاد زخم های گوارشی از جمله زخم معده و یا اسهال می گردد.

علاوه بر افزایش تولید اسید، این تومورها سرطانی و بدخیم هستند. اگرچه رشد تومورها در بیماری سندرم زولینگر الیسون آهسته است اما سرطان می توان به سایر بخش های بدن از جمله غدد لنفاوی و کبد نیز انتشار یابد.

سندرم زولینگر الیسون ممکن است ناشی از شرایطی موروثی به نام نئوپلازی غدد درون ریز نوع 1 یا MEN 1  باشد (multiple endocrine neoplasia). افراد مبتلا به MEN1 همچنین تومورهایی در غدد پاراتیروئید و غده هیپوفیز خود دارند.

حدود 25 درصد افراد مبتلا به سندرم زولینگر الیسون بخشی از MEN1 را دارا می باشند. آن ها همچنین تومورهایی در پانکراس و سایر ارگان های خود دارند.