علت بیماری واریس مری
در برخی موارد واریس مری ناشی از انسداد عروق خونی کبدی می باشد. در اغلب موارد انسداد به دلیل وجود اسکار در کبد ایجاد می شود و اسکار در کبد نیز به علت ابتلا به بیماری های کبدی می باشد. به این ترتیب جریان خون به عقب برگشته و سبب افزایش فشار داخل ورید بزرگی به نام پورتال می شود که وظیفه خونرسانی به کبد را به عهده دارد. هایپرتنشن وریدی سبب می شود جریان خون در مجراهای کوچک تری مانند آن هایی که در پایین ترین بخش مری قرار دارند قرار گیرد. این وریدهای کوچک با افزایش جریان خون متورم می شوند. در برخی موارد وریدها در خطر پارگی و خونریزی قرار دارند.
علل واریس مری عبارت است از:
- اسکار شدید در کبد (سیروز): برخی از بیماری های کبدی از جمله عفونت های کبدی، بیماری الکلیک کبد، کبد پر چرب و اختلالات مسیر صفراوی می تواند منجر به بروز سیروز کبدی شود.
- لخته خونی: لخته خون در ورید پورتال یا وریدهایی که سبب تغذیه ورید پورتال می شود می تواند در ایجاد واریس مری دخالت داشته باشد.
- عفونت انگلی: عفونت انگلی شیستوزومایس در بخش هایی از آفریقا، آمریکای جنوی، کارائیب، خاور میانه و جنوب غربی آسیا یافت می شود. این انگل آسیب کبدی، ریوی، روده ای و آسیب به مثانه را همراه دارد.
فاکتورهای خطر بیماری واریس مری
اگرچه افراد مبتلا به بیماری های پیشرفته کبدی به واریس مری دچار می شوند اما اغلب افراد دچار خونریزی نمی شوند. واریس مری در شرایط زیر احتمال خونریزی را به دنبال خواهد داشت:
- افزایش فشار ورید پورتال: ریسک خونریزی با افزایش فشار داخل ورید پورتال افزایش می یابد (هایرتنشن پورتال).
- واریس های بزرگ: واریس های بزرگ تر احتمال خونریزی بیشتری را به دنبال دارد.
- علائم قرمزی روی ورید ها: به هنگام اندوسکوپی ممکن است مشخص شود برخی وریدها دارای نقاط قرمز بزرگی می باشند. این علائم نشان دهنده خطر خونریزی می باشد.
- سیروز شدید یا نارسایی کبدی: در اغلب موارد هر چه بیماری کبدی شدت یابد احتمال خونریزی وریدها افزایش می یابد.
- استمرار در مصرف الکل: ریسک خونریزی با افزایش مصرف الکل افزایش می یابد، مخصوصا اگر بیماری به الکل مربوط باشد.