عوارض فلج مغزی
ضعف ماهیچه ای، اسپاستیک ماهیچه ای و مشکلاتی در هماهنگی می توانند موجب عوارض فلج مغزی در دوران کودکی و حتی بلوغ شوند. برخی عوارض ناشی از فلج مغزی عبارت است از:
- Contracture: نوعی کوتاه شدن بافت ماهیچه ای می باشد که به دلیل سفتی شدید ماهیچه ها ایجاد می شود. این عارضه فلج مغزی می تواند رشد استخوان را مهار کند، سبب خمیدگی استخوان شده و ناهنجاری، انحراف یا جا به جایی جزئی را در ماهیچه ها در پی داشته باشد.
- سوء تغذیه: مشکلاتی در بلع و تغذیه در نوزادان مبتلا به فلج مغزی سبب می شود مواد غذایی کافی به آن ها نرسد. سوء تغذیه ناشی از فلج مغزی رشد استخوان ها را مختل می کند و استخوان ها را ضعیف تر می سازد. در برخی کودکان ممکن است برای تغذیه کافی از لوله استفاده شود.
- مشکلاتی در سلامت روانی: افراد مبتلا به بیماری فلج مغزی ممکن است به مشکلات روانی مانند افسردگی دچار باشند. انزوای اجتماعی و چالش های مربوط به رویارویی با معلولیت ها می تواند در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد.
- بیماری های ریوی: افراد مبتلا به فلج مغزی ممکن است به بیماری های ریوی و اختلالات تنفسی دچار شوند.
- شرایط نورولوژیک: افراد مبتلا به فلج مغزی بیشتر در خطر اختلالات حرکتی یا تشدید علائم نورولوژیک در طول زمان قرار دارند.
- استئوآرتریت: فشار روی مفاصل یا تنظیم ناهماهنگ مفاصل که ناشی از سفتی بیش از حد ماهیچه ها در فلج مغزی است، می تواند منجر به بیماری دردناک و تحلیل برنده استخوان به نام استئوآرتریت شود.
- استئوپنی: شکستگی ناشی از دانسیته اندک استخوان که استئوپنی نام دارد می تواند در اثر فقدان تحرک، کمبود مواد مغذی و استفاده از داروهای ضد صرع ایجاد شود.
- عدم تعادل در ماهیچه های چشم: این عارضه می تواند بر تثبیت و ردیابی بصری تاثیر بگذارد، متخصص چشم پزشک باید موارد این چنینی را ارزیابی کند.