فاکتورهای خطر در فلج مغزی
برخی فاکتورها وجود دارد که احتمال ایجاد فلج مغزی در نوزاد را افزایش می دهد.
سلامت مادر
برخی عفونت ها یا برخی مشکلات در دوران بارداری می تواند احتمال ایجاد فلج مغزی در نوزادان را افزایش دهد. برخی عفونت ها در این دوران می تواند نگرانی های ویژه ای را به دنبال داشته باشد:
- روبلا یا سرخجه: روبلا عفونت ویروسی است که سبب ایجاد نواقصی در جنین می شود. با انجام واکسیناسیون می توان از ابتلا به روبلا جلوگیری کرد.
- آبله مرغان: آبله مرغان بیماری ویروسی و مسری است که سبب ایجاد خارش و راش می شود و می تواند عوارض شدیدی را در دوران بارداری به همراه داشته باشد. آبله مرغان نیز با استفاده واکسن قابل پیشگیری است.
- سیتومگالوویروس: سیتومگالوویروس ویروسی شایع است که علائمی شبیه به آنفلوآنزا را در پی دارد و اگر مادر اولین عفونت فعال ناشی از این ویروس را در طول بارداری تجربه کند احتمال بروز نقص در جنین افزایش می یابد.
- هرپس: عفونت های ناشی از هرپس ها می تواند در طول بارداری از مادر به جنین منتقل شود و بر جفت تاثیر بگذارد. التهاب ناشی از این عفونت می تواند سیستم عصبی در حال رشد جنین را مختل کند.
- توکسوپلاسموز: توکسوپلاسموز عفونت انگلی می باشد که در غذاها، خاک ها و مدفوع گربه های آلوده یافت می شود.
- سیفلیس: سیفلیس نوعی عفونت باکتریایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود و میتواند عاملی برای فلج مغزی در نوزاد باشد.
- قرار گرفتن در معرض سموم: قرار گرفتن در معرض سمومی مانند متیل جیوه می تواند ریسک ایجاد نقص در جنین مانند فلج مغزی را افزایش دهد.
- عفونت ویروسی زیکا: نوزادانی که مادران آن ها به عفونت ویروسی زیکا مبتلا هستند ممکن است به میکروسفالی مبتلا شوند که می تواند فلج مغزی را به دنبال داشته باشد.
- سایر شرایط: برخی شرایط ریسک ایجاد فلج مغزی را افزایش می دهد. مشکلات تیروئیدی، معلولیت ذهنی و یا صرع از جمله این شرایط می باشد.
بیماری های دوران نوزادی
برخی بیماری ها در دوران نوزادی می تواند ریسک ایجاد فلج مغزی را افزایش دهد. این بیماری ها عبارت است از:
- مننژیت باکتریایی: عفونت باکتریایی است که سبب التهاب غشای اطراف مغز و نخاع می شود.
- انسفالیت ویروسی: این عفونت ویروسی نیز می تواند منجر به التهاب در غشاهای اطراف مغز و نخاع شود و زمینه را برای فلج مغزی فراهم می کند.
- زردی شدید و درمان نشده: زردی بیماری است که با زرد شدن پوست مشخص می شود. این شرایط وقتی اتفاق می افتد که برخی محصولات فرعی به کار رفته در سلول های خونی از جریان خون فیلتر نمی شوند و ممکن است عاملی برای بروز فلج مغزی در نوزاد باشد.
سایر فاکتورهای مربوط به بارداری و زایمان
سهم احتمالی هر یک از این فاکتورها در ایجاد فلج مغزی ضعیف است.
- موقعیت بریچ: نوزادان مبتلا به بیماری فلج مغزی به هنگام زایمان عمدتا در موقعیت بریچ قرار دارند به عبارتی در حین زایمان ابتدا پای آن ها از بدن مادر خارج می شود.
- وضع حمل و زایمان پیچیده: نوزادانی که در طول زایمان و وضع حمل مشکلات عروقی، تنفسی نشان می دهند ممکن است به آسیب یا ناهنجاری های مغزی مانند فلج مغزی دچار باشند.
- وزن اندک نوزاد به هنگام تولد: نوزادانی که به هنگام تولد وزنی کمتر از 2.5 کیلوگرم دارند بیشتر در خطر ابتلا به فلج مغزی هستند. هر چه وزن به هنگام تولد کمتر از مقدار عنوان شده باشد ریسک ابتلا به فلج مغزی بیشتر خواهد بود.
- چند قلو بودن: ریسک ایجاد بیماری فلج مغزی زمانی که تعداد جنین در رحم افزایش می یابد بیشتر است. اگر یکی از جنین ها جان خود را از دست دهند شانس این که جنین باقی ماده به فلج مغزی مبتلا شود افزایش می یابد.
- زایمان زودرس: بارداری نرمال 40 هفته به طول می انجامد. نوزادانی که زودتر از هفته 37 متولد می شوند بیشتر در خطر ابتلا به فلج مغزی قرار دارند.
- فاکتور Rh: اگر فاکتور Rh مادر با خون جنین مطابق نباشد سیستم ایمنی مادر ممکن است آنتی بادی هایی را تولید کند که به سلول های خون جنین آسیب برساند و در نهایت سبب آسیب مغزی (فلج مغزی) شود.