آرتریت روماتوئید جوانان علائم، علل، تشخیص و درمان

روماتوئید آرتریت چیست؟

آرتریت ایدیوپاتیک جوانان یا آرتریت روماتوئید جوانان یا کودکان که به انگلیسی با عنوان juvenile idiopathic arthritis شناخته می شود نوعی آرتریت شایع در کودکان یر 17 سال می باشد. آرترتیب روماتوئید جوانان شامل درد مداوم، تورم و سفتی در مفاصل می باشد. برخی کودکان ممکن است تنها برای چند ماه علائم اندکی از آرتریت روماتوئید کودکان را تجربه کنند در حالی که برخی کودکان علائمی دارند که تا مدت های زیادی با آن ها می ماند.

برخی انواع آرتریت روماتوئید می تواند عوارض جدی مانند مشکلاتی در رشد و التهاب چشم را به همراه داشته باشد. درمان آرتریت روماتوئید جوانان متمرکز بر کنترل درد، بهبود عملکرد و پیشگیری از آسیب به مفصل می باشد.

علائم آرتریت روماتوئید جوانان

شایع ترین علائم آرتریت روماتوئید جوانان یا آرتریت ایدوپاتیک جوانان عبارت است از:

درد: در حالی که کودک ممکن است از درد مفصل شکایت نکند اما شما متوجه خواهید شد کمی لنگ می زد و این لنگ زدن مخصوصا در اول صبح و یا بعد از خواب بسیار مشهود است.
تورم: تورم مفاصل از علائم آرتریت روماتوئید می باشد که شایع است اما اغلب در مفاصل بزرگ تر مانند زانو شاهد آن هستیم.
سفتی: شما ممکن است متوجه شوید فرزندتان نسبت به حالت معمول کمی ناتوان شده است و این حالت در صبح یا بعد از خواب شدید تر است.

آرتریت روماتوئید جوانان می تواند یک یا بیش از یک مفصل را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی موارد آرتریت روماتوئید جوانان می تواند بر کل بدن تاثیر بگذارد و سبب تورم غدد لنفاوی، ایجاد راش و تب شود.

همانند هر فرمی از آرتریت، آرتریت روماتوئید جوانان نیز با مرور زمان مشخص می شود، در یک زمان علائم شدت می یابد و برخی اوقات نیز علائم آرتریت روماتوئید فروکش می کند.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت وجود درد، تورم و سفتی در مفصل که به مدت بیش از یک هفته ادامه داشته باشد مخصوصا اگر علائم با تب همراه باشد باید فورا طفل خود را به پزشک برسانید.

علت آرتریت روماتوئید جوانان

آرتریت روماتوئید جوانان یا آرتریت ایدوپاتیک جوانان زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن کودک به سلول ها و بافت های خودی حمله کند. علت آرتریت روماتوئید جوانان شناخته نشده است اما به نظر می رسد محیط و وراثت هر دو در ایجاد آرتریت روماتوئید جوانان نقش دارد. هم چنین برخی جهش های ژنی می توانند شخص را بیشتر مستعد ابتلا به برخی فاکتورهای محیطی مانند ویروس ها کند، که در نتیجه آن ممکن است آرتریت روماتوئید جوانان اتفاق بیفتد.

فاکتورهای خطر در آرتریت روماتوئید جوانان

برخی فرم های آرتریت روماتوئید جوانان در دختران شایع تر می باشد.

عوارض آرتریت روماتوئید جوانان یا آرتریت ایدوپاتیک جوانان

برخی عوارض جدی در نتیجه ابتلا به آرتریت روماتوئید جوانان وجود دارد. اما شما باید به دقت بیماری کودک خود را کنترل کنید و به دنبال دریافت مراقبت های مناسب پزشکی باشید به این ترتیب ریسک بروز این عوارض کمتر خواهد شد.

مشکلات چشمی: برخی فرم های آرتریت روماتوئید جوانان می تواند منجر به التهاب چشم شود. اگر این شرایط درمان نشده باقی بماند ممکن است منجر به آب مروارید، گلوکوم و حتی نابینایی شود. التهاب چشم ممکن است به طور مکرر و بدون علائم بالینی اتفاق بیفتد بنابراین بسیار اهمیت دارد که کودک مبتلا به آرتریت روماتوئید به طور مرتب تحت نظر متخصص چشم پزشک باشد.

مشکلاتی در رشد: آرتریت روماتوئید جوانان یا آرتریت ایدوپاتیک جوانان می تواند در رشد کودک و رشد استخوان های او تداخل ایجاد کند. برخی داروهای به کار رفته در درمان بیماری آرتریت روماتوئید جوانان و عمدتا کورتیکواستروئیدها می تواند رشد کودک را مختل کند.

تشخیص آرتریت روماتوئید

تشخیص آرتریت روماتوئید جوانان می تواند دشوار باشد؛ زیرا درد مفاصل می تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. تست تشخیص آرتریت روماتوئید مشخصی برای تایید تشخیص آرتریت روماتوئید جوانان وجود ندارد. اما برخی تست ها می توانند به کنار گذاشتن سایر علل احتمالی که علائم مشابهی ایجاد می کند کمک کنند.

تشخیص آزمایشگاهی آرتریت روماتوئید

برخی آزمایش های خونی متداول که در موارد مشکوک به آرتریت روماتوئید جوانان انجام می شود عبارت است از:

میزان سرعت رسوب اریتروسایت: سرعت رسوب به سرعتی اشاره دارد که در آن سلول های خونی در ته لوله آزمایش حاوی خون رسوب می کند. بالا بودن این سرعت نشان دهنده التهاب و احتمالا بیماری آرتریت روماتوئید است. اندازه گیری سرعت رسوب اریتروسایت می تواند به کنار گذاشتن سایر احتمالات کمک کند به این ترتیب نوع آرتریت روماتوئید جوانان و درجه التهاب مشخص می شود.

پروتئین C-reactive: این تست خونی با اندازه گیری مقدار کلی التهاب در بدن به تشخیص آرتریت روماتوئید کمک میکند اما مقیاس آن متفاوت از سرعت رسوب اریتروسایت می باشد.
آنتی بادی آنتی نوکلیر: این آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که عموما توسط سیستم ایمنی افرادی تولید می شوند که به برخی بیماری های خود ایمنی دچارند و از جمله این بیماری انواع آرتریت ها می باشد.
فاکتور روماتوئید: این آنتی بادی عموما در خون کودکانی یافت می شود که به آرتریت روماتوئید جوانان یا آرتریت ایدوپاتیک جوانان مبتلا هستند.
پپتید Cyclic citrullinated: همانند فاکتور روماتوئید این پپتید نیز نوعی آنتی بادی می باشد که در خون کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید یا آرتریت ایدوپاتیک جوانان یافت می شود.

در خیلی از کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید جوانان هیچ ناهنجاری قابل توجهی معنی داری در تست های خونی یافت نمی شود.

اسکن های تصویر برداری

عکس برداری از اشعه ایکس و یا استفاده از ام آر آی می تواند برای کنار گذاشتن سایر احتمالات به کار رود و بدین ترتیب تشخیص آرتریت روماتوئید کمک می کنند:

شکستگی ها
تومورها
عفونت
نقص های مادرزادی

تصویر برداری می تواند بعد از تشخیص بیماری آرتریت روماتوئید به طور مرتب انجام شود تا روند رشد استخوان ها بررسی شود و آسیب های احتمالی به مفاصل مشخص شود.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

اگر متخصص اطفال یا پزشک خانوادگی شما مشکوک به وجود آرتریت روماتوئید جوانان در فرزند شما شود ممکن است شما را به متخصص روماتولوژیست ارائه دهد تا تشخیص تایید شده و درمان های لازم برای آرتریت روماتوئید آغاز شوند.

شما قبل از ملاقات با پزشک می توانید لیستی از موارد زیر را تهیه بفرمایید:

جزئیاتی از علائم فرزند خود را یادداشت کنید
اطلاعاتی در مورد سابقه پزشکی فرزند خود در گذشته فراهم کنید.
اطلاعاتی از مشکلاتی که در خانواده شما به طور ارثی وجود داشته است فراهم کنید.
همه داروها و مکمل های مصرفی فرزند خود را لیست کنید.
لیستی از سوالات احتمالی از پزشک آماده بفرمایید.

انتظاراتی که از پزشک داریم:

پزشک نیز احتمالا سوالاتی را از شما خواهد پرسید. در مورد آرتریت ایدوپاتیک جوانان برخی سوالات احتمالی چنین است:

کدام یک از مفاصل به نظر آسیب دیده است؟
علائم از چه زمانی آغاز شد؟ آیا علائم از بین رفته و دوباره بازمی گردد؟
آیا چیزی وجود دارد که علائم را بهتر یا بدتر کند؟
آیا سفتی مفاصل بعد از یک دوره استراحت بدتر می شود؟

درمان آرتریت روماتوئید جوانان

درمان آرتریت روماتوئید جوانان به کودک کمک می کند تا سطح نرمالی از فعالیت فیزیکی و اجتماعی را حفظ کند. به این منظور پزشکان ممکن است از استراتژی های ترکیبی استفاده کنند تا درد و تورم ناشی از آرتریت روماتوئید را تخفیف دهند و حرکات کامل و قدرت کودک حفظ شده و از بروز عوارض ناشی از بیماری آرتریت روماتوئید پیشگیری شود.

درمان دارویی آرتریت روماتوئید

در برخی کودکان ممکن است تنها به مسکن ها برای درمان بیماری آرتریت روماتوئید نیاز داشته باشیم. برخی کودکان ممکن است به داروهایی نیاز داشته باشند که از پیشرفت آرتریت روماتوئید بکاهد. داروهای معمول به کار رفته برای درمان آرتریت روماتوئید جوانان عبارت است از:

مسکن های ضد التهاب غیر استروئیدی: این داروها مانند ایبوپروفن و ناپروکسن درد و تورم ناشی از آرتریت روماتوئید را کاهش می دهند. داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی قوی تر نیز به طور نسخه ای در اختیار قرار دارند. تاثیرات جانبی این داروها عبارت است از مشکلات کبدی و مشکلات گوارشی.
داروهای آنتی روماتوئید اصلاح کننده بیماری: پزشک از این داروها زمانی برای درمان آرتریت روماتوئید جوانان استفاده می کند که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در تخفیف درد و تورم مفصل ناشی از آرتریت روماتوئید کافی نباشند. این داروها ممکن است همراه با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده شود تا پیشرفت آرتریت روماتوئید جوانان را کاهش دهد. متداول ترین داروهای این دسته عبارت است از متوترکسیت و سولفاسالازین. تاثیرات جانبی این دسته از داروها عبارت است از حالت تهوع و مشکلات کبدی.
مسدود کننده های فاکتور نکروز تورموی: این دسته از داروها مانند etanercept و adalimumab می توانند درد، سفتی صبح هنگام و التهاب مفاصل ناشی از آرتریت روماتوئید را کاهش دهند. اما این داروها احتمال بروز عفونت را افزایش می دهد. هم چنین ممکن است احتمال ابتلا به برخی سرطان ها مانند لنفوما نیز با مصرف این داروها کمی افزایش یابد.
سرکوب کننده های سیستم ایمنی: از آن جایی که آرتریت روماتوئید جوانان ناشی از فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی می باشد، این دسته از داروها سیستم ایمنی را سرکوب می کنند. مثال های این دسته از داروها عبارت است از abatacept، rituximab، anakinra و tocilizumab. این دسته از داروهای به کار رفته در درمان دارویی آرتریت روماتوئید، ریسک عفونت را افزایش می دهند و به ندرت احتمال بروز برخی سرطان ها را نیز افزایش می دهند.
کورتیکواستروئیدها: داروهایی مانند پردنیزون می تواند برای کنترل علائم آرتریت روماتوئید مانند التهاب به کار رود. کورتیکواستروئیدها ممکن است به صورت خوراکی و تزریق مستقیم در مفاصل مصرف شود. اما این داروها می توانند با رشد نرمال تداخل داشته باشند و احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهند. بنابراین درمان آرتریت روماتوئید با کورتیکواستروئیدها باید در کوتاه ترین دوره درمانی ممکن در نظر گرفته شود.

درمان فیزیکی آرتریت روماتوئید جوانان

پزشک ممکن است توصیه کند تا فرزند شما از درمان های فیزیکی برای حفظ عملکرد مفاصل و تون ماهیچه ها بهره برد. درمان فیزیکی آرتریت روماتوئید شامل برخی ورزش ها و تجهیزات محافظتی برای کودک شماست. درمانگر ممکن است توصیه کند تا فرزند شما از ساپورت های مفصلی استفاده کند تا به این ترتیب در حین درمان آرتریت روماتوئید مفاصل محافظت شده و در موقعیت مناسبی قرار می گیرند.

جراحی

در موارد بسیار شدید آرتریت روماتوئید جوانان، ممکن است برای بهبود موقعیت مفصل جراحی انجام شود.

درمان های خانگی

درمان خانگی آرتریت روماتوئید جوانان

پرستاران ممکن است به کودکان تکنیک هایی را بیاموزند که تاثیر آرتریت روماتوئید جوانان را بر آن ها کاهش دهند. برخی گزینه هایی که می توانند فرزند شما را یاری کنند عبارت است از:

انجام ورزش منظم: ورزش بسیار اهمیت دارد؛ زیرا می تواند قدرت ماهیچه ها و انعطاف مفاصل را بهبود بخشد. شنا انتخاب بسیار عالی است؛ زیرا حداقل استرس را بر مفاصل وارد می کند.
استفاده از کیسه های آب گرم یا خنک: سفتی مفاصل می تواند خیلی از کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید را تحت تاثیر قرار دهد و این حالت صبح ها بسیار شدید می باشد. استفاده از کیسه های آب داغ و یا کیسه های یخ می تواند مفید باشد. برخی کودکان به بسته های یخ پاسخ خوبی می دهند اما اغلب کودکان کیسه های آب گرم را برای رفع سفتی ناشی از آرتریت روماتوئید ترجیح می دهند.
تغذیه مناسب: برخی کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید اشتهای ضعیفی دارند. برخی ممکن است به دلیل مصرف برخی داروها و یا عدم فعالیت فیزیکی دچار اضافه وزن شوند. داشتن رژیم غذایی سالم می تواند به حفظ وزن مناسب در کودک مبتلا به آرتریت روماتوئید کمک کند.

وجود کلسیم کافی در رژیم غذایی بسیار اهمیت دارد؛ زیرا کودکان مبتلا به آرتریت روماتوئید جوانان به دلیل بیماری شان در خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند. هم چنین استفاده از کورتیکواستروئیدها و کاهش فعالیت فیزیکی نیز در ایجاد پوکی استخوان دخالت دارد.

مقابله و پشتیبانی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید

اعضای خانواده نقش مهمی را در کمک و پشتیبانی از کودکان مبتلا به بیماری آرتریت روماتوئید ایفا می کنند. گزینه های زیر می تواند بسیار موثر باشد:

با فرزند مبتلا به آرتریت روماتوئید آن گونه رفتار کنید که با سایر فرزندان خانواده رفتار می کنید.
به کودک اجازه دهید تا خشم خود را در مورد بیماری اش ابراز کند.
به کودک مبتلا به آتریت روماتوئید توضیح دهید که ایجاد بیماری تقصیر او نبوده است.
کودک را به داشتن فعالیت فیزیکی تشویق کنید و توصیه های پزشک و درمانگر فیزیکی را به خاطر داشته باشید.
در مورد شرایط خاص فرزند خود با معلمان او صحبت کنید.

منبع: وبسایت http://www.mayoclinic.org