خارش شناگران علائم، علل، تشخیص و درمان
بیماری خارش شناگران چیست؟ خارش شناگران یا Swimmer's itch نوعی راش خارش دار است که بعد از شنا ایجاد می شود. خارش شناگران به عنوان درماتیت cercarial نیز شناخته می شود، خارش شناگران در دریاچه ها و حوضچه های آب شیرین شایع است اما ممکن است گاهی اوقات در آب شور نیز اتفاق بیفتد.
خارش شناگران نوعی راش می باشد که در اثر واکنش آلرژیک به انگل هایی ایجاد می شود که در هنگام شنا یا راه رفتن در آب گرم زیر پوست پنهان می شوند. انگل هایی که سبب ایجاد بیماری خارش شناگران می شوند در بدن برخی حیوانات به طور معمول زندگی می کنند و می توانند وارد آب نیز بشوند. انسان میزبان مناسبی برای آن ها نمی باشد و بنابراین انگل خیلی زود در پوست انسان از بین می رود.
خارش شناگران بیماری ناخوشایندی است اما معمولا ظرف چند روز از بین می رود. در عین حال شما می توانید خارش را با استفاده از داروهای نسخه ای یا غیر نسخه ای کنترل کنید.
علائم بیماری خارش شناگران
راش های خارش دار ناشی از خارش شناگران شبیه به تاول و یا جوش های قرمز می باشد که ممکن است ظرف دقایق یا روزهای بعد از شنا و یا راه رفتن در آب آلوده ایجاد شود.
بیماری خارش شناگران معمولا تنها پوست را تحت تاثیر قرار می دهد، بخش هایی از پوست که با لباس شنا پوشیده نمی شود. علائم خارش شناگران معمولا با هر بار قرار گرفتن در معرض انگل ها تشدید می شود.
چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر بعد از شنا کردن دچار راش شدید که بیش از سه روز به طول انجامید به پزشک مراجعه کنید. اگر در نواحی که دچار راش شده است متوجه چرک شدید حتما با پزشک مشورت کنید. پزشک ممکن است شما را به متخصص بیماری های پوستی ارجاع دهد.
علت بیماری خارش شناگران
انگل هایی عامل بیماری خارش پای شناگران هستند که در خون پرندگان آبزی و حیواناتی زندگی می کنند که در نزدیکی دریاچه ها قرار دارند. مثال هایی از این حیوانات عبارتند از:
- غاز
- اردک
- جوجه
- خروس
تخم انگل ها به واسطه مدفوع میزبانان وارد آب می شوند. قبل از آن که پرنده ها یا افراد آلوده شوند انگل ها باید به صورت نوعی حلزون زندگی کنند. این حلزون ها در نواحی نزدیک به ساحل زندگی می کنند به همین دلیل است که اغلب عفونت ها در آب های کم عمق اتفاق می افتد.
خارش شناگران بیماری مسری نسیت و بنابراین لازم نیست نگران انتقال بیماری از فردی به فرد دیگر باشید.
فاکتورهای خطر در خارش شناگران
انگل هایی که سبب ایجاد بیماری خارش شناگران می شوند در خون حیوانات آبزی و برخی حیوانات وجود دارند که در نزدیکی آب زندگی می کنند. هر چه زمان بیشتری را در آب های آلوده صرف کنید بیشتر در خطر ابتلا به بیماری خارش شناگر خواهید بود. کودکان ممکن است بیشتر در خطر ابتلا به بیماری خارش شناگران باشند؛ زیرا آن ها اغلب در آب های کم عمق بازی می کنند.
برخی افراد نسبت به بیماری خارش شناگران در مقایسه با سایرین حساس ترند و حساسیت ممکن است هر بار که در معرض این انگل ها قرار می گیرند افزایش یابد.
عوارض بیماری خارش شناگر
خارش شناگر به ندرت می تواند عارضه ای را به دنبال داشته باشد اما پوست شما می تواند در اثر ایجاد خراش عفونی شود. از ایجاد خراش روی راش ها اجتناب کنید.
تشخیص بیماری خارش شناگران
تشخیص بیماری خارش شناگران می تواند چالش برانگیز باشد؛ زیرا راش های ناشی از خارش شناگران مشابه سایر مشکلات پوستی می باشد. هیچ تست مخصوصی برای تشخیص خارش شناگران وجود ندارد.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
شما احتمالا ابتدا به سراغ پزشک خانواده خواهید رفت. پزشک ممکن است شما را به متخصص پوست ارجاع دهد.
قبل از ملاقات با پزشک توجه به موارد زیر می تواند کمک کننده باشد:
- چه زمانی برای اولین بار علائم را تجربه کردید؟
- آیا اخیرا به شنا رفته اید؟
- آیا کس دیگری با شما به شنا آمده بود؟ آیا او هم دچار این راش ها شده است؟
- چه داروها یا مکمل هایی را به طور منظم استفاده می کنید؟
پزشک نیز احتمالا سوالاتی را از شما خواهد پرسید. برخی سوالات پایه ای پزشک در مورد خارش شناگران عبارت است از:
- آیا این علائم را به طور مرتب دارید یا گهگاهی ایجاد می شود؟
- آیا چیزی وجود دارد که علائم شما را بهتر کند؟
- آیا چیزی وجود دارد که علائم شما را بدتر کند؟
درمان بیماری خارش شناگران
خارش شناگران ظرف یک هفته از بین می رود. اما با این وجود شما می توانید خارش را با استفاده از آنتی هیستامین ها یا کرم های ضد خارش مانند آن هایی که حاوی کالامین می باشند کنترل کنید. اگر خارش شدید باشد پزشک داروی نسخه ای را برای شما تجویز خواهد کرد.
درمان های خانگی
نکات زیر می تواند به کاهش خارش کمک کند:
- از کرم یا دارو استفاده کنید.
- خراش روی پوست ایجاد نکنید.
- نواحی دچار راش را با حوله ای تمیز و مرطوب بپوشانید.
پیشگیری از بیماری خارش شناگران
انگل هایی که سبب ایجاد خارش شناگران می شوند در خون حیوانات آبزی و حیواناتی که نزدیک دریاچه ها زندگی می کنند، یافت می شوند. برای کاهش ریسک ابتلا به خارش شناگران توجه به نکات زیر می تواند مفید باشد:
- محل شنای خود را با دقت انتخاب کنید: در نواحی که خارش شناگران به عنوان مشکل شناخته شده مطرح می شود شنا نکنید. هم چنین در نواحی که حلزون در آن زیاد یافت می شود شنا نکنید.
- تا جایی که ممکن است و در صورتی که شناگر قوی هستید در نواحی عمیق تر شنا کنید.
- بعد از شنا کردن خود را بشویید: به این ترتیب بعد از بیرون آمدن از آب فورا تمیز می شوید. سپس خود را با حوله ای خشک کنید.
- به پرندگان نزدیک محل شنای خود غذا ندهید.
- از ضد آفتاب های ضد آب استفاده کنید: گزارش شده است که این ضد آفتاب ها می توانند پوست را از انگل هایی که سبب ایجاد خارش شناگران می شود محافظت کنند.