علت ایجاد بیماری ضایعات پلی مورف نوری

علت دقیق ایجاد ضایعات پلی مورف شناخته شده نیست. این راش ها در افرادی ظاهر می شود که نسبت به اجزای نور خورشید دچار حساسیت شده اند و این نکته مخصوصا در مورد تابش فرابنفش ناشی از خورشید و سایر منابع مانند لامپ ها و تخت های برنزه کننده صادق است (حساسیت پوست به نور). این نوع حساسیت، حساسیت به نور یا photosensitivity نامیده می شود. فعالیت سیستم ایمنی منجر به ایجاد ضایعات پلی مورف نوری می شود.

تابش فرابنفش

تابش فرابنفش طول موجی از نور خورشید را شامل می شود که بسیار کوتاه می باشد. اشعه فرابنفش وقتی به زمین می رسد به دو طول موج می رسد: اشعه فرابنفش نوع A و B.

شخصی که با حساسیت پوست به نور درگیر است می تواند نسبت به تابش هر دو نوع فرابنفش واکنش نشان دهد. اگر چه اشعه فرابنفش نوع B به درون شیشه نفوذ نمی کند. اشعه فرابنفش نوع A حتی می تواند درون ضد آفتاب ها نفوذ کند. بنابراین قرار گرفتن در برابر نور خورشید از طریق پنجره و یا حتی با استفاده از ضدآفتاب های پوستی می تواند در برخی افراد که دچار حساسیت شدید به نور خورشید هستند واکنشی را به دنبال داشته باشد.

حساسیت به نور خورشید

حساسیت به نور خورشید با تکرار ضایعات پلی مورف نوری کاهش می یابد. ویژگی های ضایعات پلی مورف نوری تا حدودی قابل پیش بینی اند:

• یک فوتو درماتیت عود کننده که با علت نامشخص معمولا در بهار با اولین تماس با نور خورشید به طور حاد ایجاد می شود.
• این اپیزودها با پیشرفت تابستان کمتر اتفاق می افتند و میزان حساسیت پوستی در تماس با نور کاهش می یابد.
• بعد از اولین اپیزود ضایعات پلی مورف نوری اپیزودهای بعدی احتمالا هر تابستان و یا در اوایل تابستان اتفاق می افتند.
• برخی افراد تدریجا در طول چند سال حساسیت خود را از دست می دهند و در نهایت دیگر این راش های سالانه در اثر حساسیت شدید به نور خورشید را تجربه نمی کنند.