عفونت MRSA علائم، علل، تشخیص و درمان

عفونت استافیلوکوکی چست؟

استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین یا Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) infection ناشی از نوعی از باکتری استافیلوکوک می باشد که نسبت به بسیاری از آنتی بیوتیک های به کار رفته در درمان عفونت استافیلوکوکی مقاوم است.

در اغلب موارد عفونت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در افرادی اتفاق می افتد که در بیمارستان ها یا مراکز درمانی مانند مراکز دیالیز قرار دارند. بیمارانی که در مراکز درمانی به این عفونت ها دچار می شوند اغلب تحت جراحی قرار داشته و یا دستگاه، لوله و یا مفاصل مصنوعی در بدن آنها کار گذاشته اند. به عفونت استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین شایع در بیمارستان ها عفونت بیمارستانی استافیلوکوکوس اورئوس و یا اختصارا HA-MRSA گفته می شود.

نوع دیگری از عفونت MRSA در جوامع گسترده تر اتفاق می افتد. این نوع از عفونت MRSA اغلب با جوش های پوستی دردناک همراه می باشد. این نوع از عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین که اختصارا CA-MRSA نامیده می شود، از طریق تماس پوستی منتشر می گردد. افرادی که در جوامع شلوغ زندگی می کنند در خطر ابتلا به این عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین قرار دارند.

علائم بیماری عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین

علائم استافیلوکوکوس اورئوس و از جمله MRSA عموما با توده های قرمز دردناک و متورم آغاز می شود که شبیه به جوش یا نیش عنکبوت می باشند. نواحی پوستی علائم زیر را نشان می دهند:

ناحیه پوستی که علائم عفونت را نشان می دهد گرم می باشد.
جوش های ایجاد شده دارای ترشحاتی می باشند.
تب

علائم استافیلوکوکوس اورئوس کم کم عمیق شده و آبسه های دردناکی ایجاد می شود که باید با استفاده از جراحی تخلیه شود. برخی اوقات باکتری فقط محدود به پوست می باشد؛ اما در برخی شرایط ممکن است به سایر بخش های بدن نیز منتشر شود. انتشار عفونت بیمارستانی استافیلوکوکوس اورئوس به استخوان ها، مفاصل، زخم های جراحی، جریان خون، دریچه های قلبی و ریه ها می تواند کشنده باشد.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد

مراقب مشکلات و زخم های ساده پوستی ایجاد شده مخصوصا در کودکان باشید. اگر زخم های پوستی عفونی شده و با تب همراه شود باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

علت عفونت MRSA

انواع مختلفی از باکتری استافیلوکوک وجود دارد. این باکتری عموما روی پوست یا در بینی یک سوم افراد جامعه زندگی می کند. این باکتری عموما بی ضرر است مگر آن که از طریق برش یا زخم وارد بدن شود و حتی ممکن است در برخی افراد سالم تنها مشکل اندکی را به دنبال داشته باشد.

بر اساس آمار منتشر شده از سوی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها کمتر از دو درصد افراد جامعه به طور مزمن ناقل نوعی از استافیلوکوک می باشند که به عنوان MRSA شناخته می شود.

مقاومت به آنتی بیوتیک

عفونت MRSA در نتیجه استفاده بی رویه و غیر ضروری از آنتی بیوتیک ها ایجاد شده است. سال هاست که آنتی بیوتیک ها برای درمان سرماخوردگی، آنفلوانزا و سایر عفونت های ویروسی نسخه می شود که عموما به درمان با آنتی بیوتیک ها پاسخ نمی دهند. حتی وقتی آنتی بیوتیک ها به طور مناسبی نسخه می شوند باز هم احتمال ایجاد باکترهای مقاوم به دارو وجود دارد؛ زیرا آنتی بیوتیک ها نمی توانند هر باکتری را مورد هدف قرار دهند. باکتری ها در مسیر تکاملی سریعی قرار دارند که به سرعت می آموزند چطور در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم باشند و به عنوان مثال درمان عفونت استافیلوکوکوس را با مشکل روبه رو کنند.

فاکتورهای خطر در عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین

از آن جایی که گونه های MRSA موجود در بیمارستان ها و جوامع عموما در محیط های مختلفی ایجاد می شوند بنابراین فاکتورهای خطر آن ها با هم متفاوت می باشد.

فاکتورهای خطر مربوط به HA-MRSA

بستری شدن در بیمارستان: این نوع از عفونت در بیمارستان ها (عفونت بیمارستانی استافیلوکوکوس اورئوس) به عنوان یک نگرانی مطرح می شود و می تواند افراد مسن و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف را مورد هدف قرار دهد.
داشتن دستگاه های تهاجمی در بدن: لوله گذاری (مانند سوندهای ادراری یا خطوط وریدی) می توانند مسیری را برای ورود MRSA به بدن ایجاد کنند.
اقامت در یک مرکز مراقبتی به مدت طولانی: عفونت MRSA در مراکزی مانند خانه سالمندان شایع می باشد. ناقلین عفونت MRSA می توانند این عفونت را انتشار دهند حتی اگر خودشان بیمار نباشند.

فاکتورهای خطر مربوط به CA-MRSA

مشارکت در ورزش های تماسی: عفونت MRSA می تواند به سادگی از طریق برش و سایش و تماس های پوستی منتقل شود.
زندگی کردن در مناطق شلوغ یا غیر بهداشتی: شیوع عفونت MRSA در مراکز مراقبت از کودکان، اردوگاه های آموزشی ارتش و زندان ها شایع می باشد.
مردانی که با مردان دیگر نزدیکی جنسی دارند: مردان هم جنس گرا بیشتر در خطر ابتلا به استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین قرار دارند.

عوارض ناشی از عفونت MRSA یا عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین

عفونت های MRSA می تواند در برابر طیفی از آنتی بیوتیک ها مقاوم باشد؛ بنابراین به سختی قابل درمان است. به همین دلیل عفونت می تواند به سادگی منتشر شده و برخی اوقات کشنده نیز باشد.

عفونت MRSA می تواند ارگان های زیر را تحت تاثیر قرار دهد:

جریان خون
ریه ها
قلب
استخوان ها
مفاصل

تشخیص عفونت MRSA

در تست های تشخیصی استافیولکوکوس اورئوس، پزشک نمونه بافت یا ترشحات بینی را بررسی می کند تا علائم عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین را تشخیص دهد. نمونه به آزمایشگاه فرستاده می شود و در محیط کشت مناسب، باکتری پرورش داده می شود. اما از آن جایی که رشد باکتری در محیط کشت اختصاصی استافیلوکوکوس اورئوس به حدود 48 ساعت زمان نیاز دارد تست های جدید تر می تواند به تشخیص دی ان آ استافیلوکوک در عرض چند ساعت کمک کند.

آمادگی برای ملاقات با پزشک

ابتدا ممکن است به پزشک خانواده مراجعه کنید. بسته به ارگان یا سیستمی که درگیر عفونت استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین شده است شما به متخصصین مختلفی ارجاع داده خواهید شد. برای مثال متخصص پوست برای درمان عفونت استافیلوکوکی پوستی و متخصص قلب برای درمان مشکلات قلبی ایجاد شده در اثر عفونت.

قبل از ملاقات می توانید به لیستی که در ادامه آمده است توجه کنید:

لیست کاملی از علائم ایجاد شده آماده کنید.
اطلاعاتی در مورد شرایط و سابقه پزشکی خود تهیه کنید.
اطلاعاتی در مورد سوابق پزشکی والدین یا خواهر و برادرهای خود فراهم کنید.
همه داروهای و مکمل های مصرفی خود را لیست کنید.
سوالات احتمالی که از پزشک در ذهن دارید را لیست کنید.

انتظاراتی که از پزشک داریم:

در طول معاینه فیزیکی پزشک ضایعات پوستی شما را معاینه می کند. ممکن است نمونه ای از بافت زخمی یا ترشحات آن را برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه بفرستد.

درمان عفونت MRSA

درمان عفونت استافیلوکوکی به درمان با برخی آنتی بیوتیک ها پاسخ می دهد. در برخی موارد مصرف آنتی بیوتیک ها ممکن است لزومی نداشته باشد. برای مثال پزشک می تواند آبسه های سطحی ناشی از عفونت MRSA را تخلیه کند و در این مورد ممکن است نیازی به استفاده از داروهای آنتی بیوتیکی برای درمان عفونت استافیلوکوکوس اورئوس نباشد.

پیشگیری از عفونت بیمارستانی استافیلوکوکوس اورئوس

در بیمارستان ها افرادی که به عفونت MRSA دچار می شوند اغلب در احتیاط تماسی قرار دارند تا از انتشار عفونت پیشگیری شود. بازدیدکنندگان و کارکنانی که با این بیماران در ارتباط می باشند باید از لباس های محافظتی و روش های بهداشتی مخصوصی استفاده کنند. سطوح و خشکشویی های آلوده باید به دقت گندزدایی شود.

پیشگیری از عفونت CA-MRSA

دست هایتان را به دقت بشویید: شستن دقیق دست ها می تواند بهترین دفاع علیه میکروب ها باشد. دست هایتان را حداقل به مدت پانزده ثانیه به هم مالش دهید و سپس آن را با استفاده از حوله ای یک بار مصرف خشک کرده و شیر آب را با استفاده از حوله یک بار مصرف دیگری ببندید. با خود محلول ضد عفونی کننده دست که حاوی حداقل 62 درصد الکل می باشد همراه داشته باشید تا در صورت عدم دسترسی به آب و صابون از آن استفاده کنید.
زخم ها را بپوشانید: زخم ها و بریدگی ها را با استفاده از بانداژی خشک و استریل بپوشانید تا بهبود یابند. چرک ناشی از ترشحات عفونی می تواند حاوی استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین باشد. پوشاندن مناسب زخم ها سبب می شود از انتشار عفونت جلوگیری گردد.
وسایل شخصی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید: وسایل شخصی مانند لباس ها و تجهیزات ورزشی، حوله و تیغ اصلاح صورت را با دیگران به اشتراک نگذارید. MRSA می تواند با استفاده از اشیای آلوده و هم چنین از طریق تماس مستقیم منتشر شود.
بعد از یک فعالیت ورزشی دوش بگیرید: بعد از یک بازی ورزشی دوش بگیرید و حتما از آب و صابون استفاده کنید و حوله خود را به اشتراک نگذارید.
پارچه ها و لباس ها را مطابق اصول بهداشتی تمیز کنید: اگر دچار زخم یا بریدگی شده اید حوله ها و پارچه های تخت را در ماشین لباس شویی بشویید و تنظیمات ماشین لباسشویی را به نحوی قرار دهید که پارچه ها در آب بسیار داغ شسته شوند و سپس آن ها را در خشک کن قرار دهید. لباس های ورزشی را بعد از هر بار استفاده شستشو دهید.

منبع: وبسایت http://www.mayoclinic.org

مطالب زیر را بخوانید

عفونت های استافیلوکوکی علائم, علل، تشخیص و درمان